Νέος δρόμος αξιοποίησης αποβλήτων της βιομηχανίας τροφίμων.
Σουηδοί επιστήμονες ανακάλυψαν νέα μέθοδο για τη δημιουργία θρεπτικών ουσιών, από τα απόβλητα παραγωγής αμύλου καλαμποκιού. Οι ερευνητές ισχυρίζονται, σύμφωνα με το Food Navigator, πως η εξαγωγή θρεπτικών αντιοξειδωτικών διαιτητικών ινών από αυτά τα απόβλητα, θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τόνους πίτουρου καλαμποκιού, που μέχρι τώρα ήταν άχρηστο.
Η βιομηχανία για το άμυλο καλαμποκιού παγκοσμίως, υπολογίζεται σε 120 εκατομμύρια τόνους και αναμένεται έως το 2026 να φτάσει τους 160. Όπως αναφέρει ο Francisco Vilaplana, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Γλυκοεπιστήμης στο KTH Βασιλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας, αυτό αναμένεται να είναι ένα τεράστιο βιομηχανικό άλμα και για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Όταν επεξεργάζεται το άμυλο καλαμποκιού, το 15% του πύρηνα απορρίπτεται ως ίνα ή πίτουρο καλαμποκιού, που αργότερα δίνεται ως ζωοτροφή.
Συνεπώς με αυτόν το τρόπο αντιμετωπίζεται η σπατάλη τροφίμων αλλά και οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Ερευνητές στο Βασιλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας KTH, αξιοποιώντας το πίτουρο καλαμποκιού που διαφορετικά πάει χαμένο, ανέπτυξαν μια μέθοδο που ονομάζεται υποκρίσιμη εξαγωγή νερού, για να απομονώσουν το τμήμα διαλυτών ινών του πίτουρου που περιέχει φερουλικό οξύ. Κατάφεραν να ξεκλειδώσουν ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό και αντιφλεγμονώδες από το πίτουρο καλαμποκιού, που ο άνθρωπος δεν μπορεί να
αφομοιώσει. Το φερουλικό οξύ βρίσκεται σε μια αδιάλυτη μήτρα υλικού, που ερευνητές κατάφεραν να ξεκλειδώσουν διαλυτές διαιτητικές ίνες και να αναπτύξουν μια υδρογέλη που τη μεταφέρει κατευθείαν στα έντερα, αποτρέποντας την οξείδωση των κυττάρων.
Η μέθοδος δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Green Chemistry. Όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, το επόμενο βήμα είναι “να δημιουργηθεί μια υδρογέλη διασυνδέοντας αυτό το διαλυτό μέρος διαιτητικών ινών που είναι πλούσιο σε φερουλικό οξύ χρησιμοποιώντας φυσικά ένζυμα (λακκάση και υπεροξειδάση)”. Η υδρογέλη
μπορεί να λειτουργήσει ως πρεβιοτικό για την υγεία του εντέρου καθώς καθώς έχει επουλωτικές ιδιότητες, λέει ο Vilaplana.