Σκάνδαλο: Εταιρείες κολοσσοί γνώριζαν αλλά απέκρυπταν τους κινδύνους από τα PFAS!

Devil they Knew: Συγκάλυψη εδώ και πολλές δεκαετίες των κινδύνων των PFAS από τις εταιρείες παραγωγής αποκαλύπτει έρευνα.

Πλήρη γνώση για τους κινδύνους που ενέχουν οι PFAS στην υγεία φέρεται να είχε η βιομηχανία παραγωγής των υλικών που τις περιέχουν, αλλά συγκάλυψαν τους κινδύνους για να προστατεύσουν τα προϊόντα τους, λέει νέα επιστημονική μελέτη.

Οι υπερφθοριωμένες αλκυλιωμένες ενώσεις (PFAS), οι οποίες περιλαμβάνουν πάνω από 4.700 χημικές ουσίες, αποτελούν ομάδα χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται ευρέως και συσσωρεύονται με την πάροδο του χρόνου στους ανθρώπους και στο περιβάλλον. Οι ουσίες αυτές είναι γνωστές και ως «για πάντα χημικά» καθώς είναι εξαιρετικά ανθεκτικές όταν βρίσκονται στο περιβάλλον και στους οργανισμούς. Μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα υγείας όπως βλάβη στο ήπαρ, παθήσεις του θυρεοειδούς, παχυσαρκία, προβλήματα γονιμότητας και καρκίνο. 

Αν και αυτά τα ζητήματα που προκαλούν οι χημικές αυτές ουσίες έχουν γίνει ευρέως γνωστά στους καταναλωτές τα τελευταία χρόνια, ένα είναι το κύριο ερώτημα: Ήξεραν οι εταιρείες παραγωγής;

Σύμφωνα με ανάλυση προηγουμένως μυστικών εγγράφων της βιομηχανίας από ερευνητές το UC San Francisco (UCSF), τα οποία αφορούσαν στις εταιρείες κολοσσούς DuPont και 3M, που παράγουν μεταξύ πολλών άλλων ειδών είδη γραφείου και υφάσματα, η χημική βιομηχανία είχε λάβει πολύ σαφή γνώση των κινδύνων των PFAS, αλλά διατήρησε “άκρα του τάφου σιωπή” στους καταναλωτές, τις ρυθμιστικές αρχές, ακόμα και στους ίδιους τους υπαλλήλους της.

Η εργασία, που δημοσιεύτηκε στις 31 Μαΐου 2023, στο Annals of Global Health, είναι η πρώτη που αναλύει έγγραφα της βιομηχανίας υπεύθυνη για την παραγωγή PFAS.

Γνωστοί εδώ και δεκαετίες οι κίνδυνοι

Τα μυστικά έγγραφα της βιομηχανίας ανακαλύφθηκαν σε μήνυση που κατατέθηκε από τον δικηγόρο Robert Bilott, ο οποίος ήταν ο πρώτος που μήνυσε επιτυχώς την DuPont για μόλυνση από PFAS και της οποίας η ιστορία παρουσιάστηκε στην ταινία «Dark Waters» του 2019, σε σκηνοθεσία του Todd Haynes, η οποία έλαβε ευρεία αναγνώριση από το κοινό.

Ο Bilott έδωσε τα έγγραφα, τα οποία εκτείνονται σε 45 χρόνια από το 1961 έως το 2006, στους παραγωγούς του ντοκιμαντέρ «The Devil We Know»– ταινία του 2018 σκηνοθεσίας Stephanie Soechtig και Jeremy Seifert- οι οποίοι με τη σειρά τους τα δώρισαν στη Βιβλιοθήκη Εγγράφων Χημικής Βιομηχανίας UCSF.

Η ερευνά τους, μάλιστα, τιτλοφορήθηκε προς τιμήν του ντοκιμαντέρ, The Devil They Knew: Chemical Documents Analysis of Industry Influence on PFAS Science.

Σύμφωνα με δηλώσεις της Nadia Gaber, MD, PhD, η οποία ηγήθηκε της έρευνας ως συνεργάτης του PRHE, η πρόσβαση σε αυτά τα κρίσιμα και κάποτε μυστικά έγγραφα τους επέτρεψε να δουν όχι μόνο από πότε, αλλά και σε ποιο βαθμό οι ρυπογόνες βιομηχανίες κρατούσαν – και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα κρατούν- ιδιωτικές τις κρίσιμες πληροφορίες για τη δημόσια υγεία.

Αν και τα πρώτα 50 χρόνια χρήσης τους λίγα ήταν γνωστά δημόσια για την τοξικότητα των PFAS, η βιομηχανία φέρεται να είχε στην κατοχή της πολλαπλές μελέτες που αποδείκνυαν τις δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία τουλάχιστον 21 χρόνια πριν αναφερθούν σε δημόσια ευρήματα.

Ειδικά η DuPont είχε στοιχεία από εσωτερικές μελέτες σε ζώα και επαγγελματικές μελέτες που δεν δημοσίευσε στην επιστημονική βιβλιογραφία, ούτε και απέτυχε να αναφέρει τα ευρήματά της στην EPA τον φορέα για την περιβαλλοντική προστασία στις ΗΠΑ, όπως απαιτείται. Αντίθετα, πέρα από την άκρα μυστικότητα των εγγράφων, σε πολλές περιπτώσεις καταστρέφονταν.

“Ουδέν ίσασι” για την τοξικότητα των PFAS

Στην έρευνα των επιστημόνων περιλαμβάνονται πολλά παραδείγματα, στα οποία φαίνεται η γνώση της βιομηχανίας για την επικινδυνότητα των PFAS και οι τεχνικές συγκάλυψης που χρησιμοποιούνταν.

Σύμφωνα με στοιχεία του εγγράφου που παραθέτει το Eurekalert, παραδείγματα περιλαμβάνουν:

• Ήδη από το 1961, σύμφωνα με μια έκθεση της εταιρείας, ο Επικεφαλής Τοξικολογίας της Teflon ανακάλυψε ότι τα υλικά Teflon είχαν «την ιδιότητα να αυξάνουν το μέγεθος του ήπατος των αρουραίων σε χαμηλές δόσεις» και συμβούλεψε να χειρίζονται τα χημικά «με εξαιρετική προσοχή» και ότι «η επαφή με το δέρμα πρέπει να αποφεύγεται αυστηρά».
• Σύμφωνα με ένα εσωτερικό σημείωμα του 1970, το Εργαστήριο Haskell που χρηματοδοτήθηκε από την DuPont ανακάλυψε ότι το C8 (ένα από τα χιλιάδες PFAS) είναι «πολύ τοξικό όταν εισπνέεται και μέτρια τοξικό όταν καταπίνεται». Επιπλέον, σε μια άκρως μυστική αναφορά του 1979 για την DuPont, τα εργαστήρια Haskell διαπίστωσαν ότι οι σκύλοι που εκτέθηκαν σε μία μόνο δόση PFOA «πέθαναν δύο ημέρες μετά την κατάποση».
• Το 1980, η DuPont και η 3M έλαβαν γνώση ότι δύο από τις οκτώ έγκυες εργαζόμενες που είχαν εργαστεί στην παραγωγή για το C8 γέννησαν παιδιά με γενετικές ανωμαλίες. Η εταιρεία δεν δημοσίευσε την ανακάλυψη ούτε είπε στους υπαλλήλους γι’ αυτό. Ένα χρόνο μετά, βρέθηκε ένα εσωτερικό υπόμνημα, στο οποίο η εταιρεία έλεγε: «Δεν γνωρίζουμε στοιχεία για γενετικές ανωμαλίες που προκαλούνται από το C-8 στη DuPont».
• Παρά αυτά και άλλα παραδείγματα, η DuPont διαβεβαίωσε τους υπαλλήλους της το 1980 ότι το C8 έχει αντίστοιχη ή χαμηλότερη τοξικότητα με το επιτραπέζιο αλάτι! Το 1991 ένα δελτίο τύπου της DuPoint, σχετικά με τις αναφορές μόλυνσης των υπόγειων υδάτων PFAS κοντά σε ένα από τα εργοστάσια παραγωγής της, δήλωσε ψευδώς τα εξής: «Το C-8 δεν έχει γνωστές τοξικές ή κακές επιπτώσεις στην υγεία στους ανθρώπους σε επίπεδα συγκέντρωσης που ανιχνεύονται».

Καθώς η προσοχή των μέσων ενημέρωσης στη μόλυνση από PFAS αυξήθηκε μετά από αγωγές το 1998 και το 2002, η DuPont έστειλε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην EPA αιτούμενη τη βοήθειά της για να προωθήσουν ότι δήθεν τα προϊόντα που πωλούνται με την επωνυμία Teflon ήταν ασφαλή και πως μέχρι και εκείνη την στιγμή δεν ήταν γνωστό ότι η ουσία PFOA ήταν επικίνδυνη για την υγεία.

Το 2004, η EPA επέβαλε πρόστιμο στην DuPont επειδή δεν αποκάλυψε τα ευρήματά της για το PFOA. Ο διακανονισμός των 16,45 εκατομμυρίων δολαρίων ήταν η μεγαλύτερη αστική ποινή που επιβλήθηκε σύμφωνα με τους περιβαλλοντικούς νόμους των ΗΠΑ εκείνη την εποχή.

Ωστόσο, η DuPoint δεν έπαθε καμία ζημιά από αυτό, καθώς τα χρήματα αυτά ήταν μόνο ένα μικρό κλάσμα των ετήσιων εσόδων 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων της DuPont από το PFOA και το C8 το 2005, τα οποία δεκαετίες κέρδιζε σε βάρος πολλών ανυποψίαστων θυμάτων.

Διαβάστε όλη την έρευνα εδώ.