Τι προειδοποιεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
Ο ιός Μάρμπουργκ είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη ιογενής λοίμωξη, που ανήκει στην ίδια οικογένεια με τον ιό Έμπολα, και προκαλεί σοβαρές ασθένειες σε ανθρώπους και πιθήκους.
Με ποσοστά θνησιμότητας που κυμαίνονται από 24% έως και 88%, ανάλογα με τη σοβαρότητα της επιδημίας και την ποιότητα της περίθαλψης, ο ιός αυτός είναι ικανός να προκαλέσει καταστροφικές επιδημίες εάν δεν εντοπιστεί και περιοριστεί γρήγορα.
Ο Μάρμπουργκ μεταδίδεται κυρίως μέσω της άμεσης επαφής με σωματικά υγρά, όπως αίμα, σάλιο ή ούρα μολυσμένων ατόμων, καθώς και μέσω επιφανειών ή αντικειμένων που έχουν έρθει σε επαφή με τα υγρά αυτά. Τα συμπτώματα της μόλυνσης περιλαμβάνουν υψηλό πυρετό, σοβαρό πονοκέφαλο, αδυναμία, εμετό και διάρροια. Σε πιο προχωρημένα στάδια, μπορεί να προκαλέσει εσωτερική και εξωτερική αιμορραγία, γεγονός που κάνει τη νόσο ιδιαίτερα φονική.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποιεί ότι οι επιδημίες του ιού Μάρμπουργκ μπορούν να εξαπλωθούν γρήγορα εάν δεν περιοριστούν με αυστηρά μέτρα, καθώς η στενή επαφή με μολυσμένα άτομα ή περιβάλλοντα επιταχύνει τη διάδοση. Παρά το γεγονός ότι ο ιός δεν μεταδίδεται αερογενώς, η ταχύτητα με την οποία εξαπλώνεται μέσω των σωματικών υγρών και η υψηλή του θνησιμότητα τον καθιστούν σοβαρή απειλή για τη δημόσια υγεία.
Πρόσφατα, ο συναγερμός σήμανε στην Ευρώπη, όταν στο σιδηροδρομικό σταθμό του Αμβούργου στη Γερμανία εντοπίστηκε ένα περιστατικό που κίνησε υποψίες για την παρουσία του ιού Μάρμπουργκ. Ένα ζευγάρι επιβατών που είχε επιστρέψει από τη Ρουάντα, χώρα που βιώνει επιδημία του ιού, εμφάνισε συμπτώματα που θύμιζαν γρίπη.
Αν και δεν είχαν πυρετό, οι αρχές προχώρησαν σε άμεση απομόνωση του ζευγαριού και στην εκκένωση της πλατφόρμας του σταθμού για προληπτικούς λόγους. Η γρήγορη αντίδραση των υγειονομικών αρχών και των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης βοήθησε στον έλεγχο της κατάστασης.
Η Ρουάντα αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει μια επιδημία του ιού, που έχει ήδη στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον οκτώ άτομα, γεγονός που αυξάνει την ανησυχία σχετικά με τη διεθνή εξάπλωση του ιού. Ο συναγερμός στο Αμβούργο υπογραμμίζει την ανάγκη για αυξημένη εγρήγορση και ταχεία ανταπόκριση σε τέτοια περιστατικά, ιδίως σε συνθήκες παγκόσμιας κινητικότητας.
Τα ταξίδια και η διαρκής συνδεσιμότητα ανάμεσα σε χώρες σημαίνουν ότι οι ασθένειες μπορούν να εξαπλωθούν γρήγορα, καθιστώντας αναγκαία τη διαρκή επιτήρηση και την έγκαιρη αντίδραση.
Η ιστορία του ιού Μάρμπουργκ ξεκινά από το 1967, όταν ξέσπασε επιδημία στις πόλεις Μάρμπουργκ και Φρανκφούρτη της Γερμανίας και στη Σερβία. Η μόλυνση προήλθε από εργαστηριακή επαφή με αφρικανικούς πράσινους πιθήκους που είχαν εισαχθεί για έρευνα. Από τότε, ο ιός εμφανίζεται σποραδικά, κυρίως σε αφρικανικές χώρες, αλλά η παγκόσμια κινητικότητα ενισχύει τον κίνδυνο μετάδοσης και εκτός Αφρικής.
Η πρόληψη και ο περιορισμός της εξάπλωσης του ιού Μάρμπουργκ εξαρτώνται από την αποτελεσματική συνεργασία των υγειονομικών αρχών σε τοπικό και διεθνές επίπεδο, καθώς και από την ενημέρωση του κοινού σχετικά με τις μεθόδους μετάδοσης και τα προληπτικά μέτρα.