Πέρα από τους πιο φιλοσοφικούς προβληματισμούς σχετικά με την κουλτούρα της βιασύνης μας, αξίζει να σταθμίσουμε τις επιπτώσεις του να τρώμε πολύ γρήγορα στην υγεία μας
Οι γρήγοροι ρυθμοί της σύγχρονης ζωής μας συχνά μας στερούν χρόνο για βασικές δραστηριότητες όπως το φαγητό. Πολλοί από εμάς αρπάζουμε κάτι γρήγορο για πρωινό βγαίνοντας από το σπίτι ή «καταβροχθίζουμε» το μεσημεριανό μας γεύμα, ώστε να κερδίσουμε λίγο περισσότερο χρόνο για να είμαστε παραγωγικοί στη δουλειά ή να αφιερώσουμε πιο πολλή ώρα στην προσωπική μας ζωή.
Πέρα από τους πιο φιλοσοφικούς προβληματισμούς σχετικά με την κουλτούρα της βιασύνης μας, αξίζει να σταθμίσουμε τις επιπτώσεις του να τρώμε πολύ γρήγορα στην υγεία μας. Έχετε βιώσει ποτέ υπερβολικά αέρια; Υποφέρετε συχνά από δύσκολη, βαριά πέψη ή φούσκωμα; Πόσο καιρό έχετε να δώσετε προσοχή στο πόσο πεινασμένοι ή χορτάτοι αισθάνεστε στην πραγματικότητα;
Έχουμε υπερβολικά αέρια
Όταν τρώμε με βιασύνη συνήθως καταπίνουμε υπερβολικές ποσότητες αέρα, φαινόμενο γνωστό ως αεροφαγία. Αυτό μπορεί να προκαλέσει από ήπια δυσφορία και αίσθημα βάρους και φουσκώματος μέχρι κοιλιακό πόνο και διάταση (ορατή αύξηση του μεγέθους της κοιλιάς μετά το φαγητό).
Η φυσιολογική ποσότητα αερίων στον πεπτικό σωλήνα όταν το στομάχι μας είναι άδειο είναι περίπου 200 ml. Εάν η ποσότητα αυτή αυξηθεί σημαντικά, οι φυσιολογικοί μηχανισμοί αποβολής του μπορεί να γίνουν πολύ δυσάρεστοι. Αυτή η ποσότητα αέρα εξαρτάται από την ισορροπία μεταξύ της πρόσληψης, της παραγωγής και της αποβολής των αερίων μέσω του ρεψίματος και του μετεωρισμού.
Δεν μασάμε αρκετά
Όταν τρώμε βιαστικά έχουμε λιγότερο χρόνο να μασήσουμε, πράγμα που σημαίνει ότι η τροφή φτάνει στο στομάχι σχεδόν ολόκληρη. Επομένως, χρειάζονται περισσότερα οξέα του στομάχου για να χωνευτεί σωστά. Εκτός του ότι απαιτείται μεγαλύτερη μεταβολική προσπάθεια, αυτό προκαλεί επίσης το δυσάρεστο αίσθημα βάρους και δυσπεψίας που συνοδεύει τα βιαστικά γεύματα.
Μια άλλη επίπτωση του να μη μασάμε αρκετά – και έτσι να μην αφήνουμε τα ένζυμα του στόματος να κάνουν τη δουλειά τους – είναι η απορρόφηση της τροφής στο λεπτό έντερο. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του στομάχου, η μη μασημένη τροφή μπορεί να φτάσει στο έντερο χωρίς να χωνευτεί επαρκώς.
Δεν ξέρουμε πότε να σταματήσουμε
Όταν πρόκειται για την αίσθηση της πείνας και του κορεσμού, μπαίνει στο παιχνίδι ο άξονας έντερο – εγκέφαλος. Ο εγκέφαλος είναι υπεύθυνος για την αποστολή των σημάτων που διέπουν τις πεπτικές διεργασίες, καθώς και για να μας κάνει να τρώμε ή να σταματήσουμε να τρώμε.
Δύο ορμόνες ρυθμίζουν το πόσο χορτάτοι ή πεινασμένοι νιώθουμε – η γκρελίνη πυροδοτεί το αίσθημα της πείνας, ενώ η λεπτίνη μας κάνει να νιώθουμε χορτάτοι. Μόλις δούμε, μυρίσουμε και αρχίσουμε να τρώμε φαγητό, χρειάζονται 20-30 λεπτά για να ενεργοποιηθεί η λεπτίνη. Αυτό σημαίνει ότι, όταν τρώμε πολύ γρήγορα, προσλαμβάνουμε περισσότερη τροφή από ό,τι πραγματικά χρειαζόμαστε καθώς η λεπτίνη δεν έχει αρκετό χρόνο να ενεργοποιηθεί και να μας πει ότι έχουμε χορτάσει.
Σοβαρότερες συνέπειες
Το να τρώμε πολύ γρήγορα μπορεί να έχει ακόμη πιο σοβαρές επιπτώσεις για την υγεία μας. Αρκετές μελέτες δείχνουν μια σχέση μεταξύ της ταχύτητας με την οποία τρώμε και των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου, των αυξημένων επιπέδων τριγλυκεριδίων και των αυξημένων πιθανοτήτων εμφάνισης μεταβολικού συνδρόμου (έως και 59% υψηλότερες), ιδίως μεταξύ των διαβητικών.
Επομένως, αξίζει σίγουρα να επιβραδύνετε και να αφιερώσετε λίγο χρόνο παραπάνω για να απολαύσετε ένα πιο χαλαρό πρωινό, μεσημεριανό ή βραδινό γεύμα. Μασήστε αργά και δώστε προσοχή στο πόσο χορτάτοι αισθάνεστε. Επενδύστε λίγο χρόνο, και και αυτό θα αποδώσει καρπούς για την υγεία σας.
Ακολουθήστε το Cibum 
