Οι φυσικοί οίνοι δεν περιέχουν πρόσθετα θειώδη άλατα, τα οποία συνοδεύονται από την ιδέα ότι είναι η χημική ένωση που προκαλεί τους πονοκεφάλους και το hangover. Όμως μια νέα ερευνητική εργασία θέτει υπό αμφισβήτηση αυτούς τους ισχυρισμούς.
Υπήρξαν λίγα επιστημονικά στοιχεία που να υποστηρίζουν τους ισχυρισμούς ότι η παρουσία θειωδών στο κρασί είναι που προκαλεί πονοκεφάλους και hangovers και πράγματι μια νέα ερευνητική εργασία του Master of Wine πρότεινε ότι το αντίστροφο μπορεί να είναι στην πραγματικότητα η αλήθεια.
Τι είναι τα θειώδη άλατα;
Τα θειώδη άλατα, ή διοξείδιο του θείου, είναι χημικές ενώσεις που εμφανίζονται φυσικά στο φλοιό των σταφυλιών. Τα θειώδη άλατα μπορούν επίσης να προστεθούν σε όλη τη διαδικασία οινοποίησης για να λειτουργήσουν ως συντηρητικό.
Όπως επισημαίνεται, υπάρχει κίνδυνος για όσους έχουν οξύ άσθμα με ευαισθησία στα θειώδη, αν και αυτό αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 1% του πληθυσμού και ο πονοκεφάλος δεν αναγνωρίζεται μεταξύ των συμπτωμάτων του.
Το διοξείδιο του θείου (SO2), ωστόσο, έχει παραμείνει ένα καυτό θέμα στον κόσμο του κρασιού, γι ‘αυτό και μια ερευνητική εργασία από τη Sophie Parker-Thomson MW έχει γίνει πρωτοσέλιδο στη βιομηχανία.
Το έγγραφο δείχνει ότι οι βιογενείς αμίνες – ενώσεις που είναι πιο πιθανό να προκαλέσουν πονοκεφάλους από το κρασί, σε σύγκριση με τα θειώδη– βρίσκονται σε υψηλότερα επίπεδα σε οίνους που δεν έχουν προστεθεί SO2 πριν από τη ζύμωση.
Ποια είναι η σημασία αυτού του ευρήματος;
Υπάρχουν αρκετές επιπτώσεις που πρέπει να ληφθούν υπόψη, όπως αναφέρει το The Drink Business. Ένα μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού είναι γνωστό ότι είναι ευαίσθητο στις βιογενείς αμίνες (BA), οι οποίες είναι επίσης φυσικά παρούσες σε πολλούς οίνους.
Οι BA, η πιο γνωστή από τις οποίες είναι η ισταμίνη, βρίσκεται συνήθως σε προϊόντα διατροφής και ποτών που έχουν υποστεί ζύμωση, όπως το κρασί.
Η ερευνητική εργασία της Sophie Parker-Thomson MW διαπίστωσε ότι οι οίνοι με περισσότερα από 30mg SO2 ανά λίτρο που προστέθηκαν πριν από τη ζύμωση, είχαν πολύ χαμηλότερα επίπεδα βιογενών αμινών.
Έτσι, ουσιαστικά, η παρουσία θειωδών σε αυτούς τους οίνους μπορεί στην πραγματικότητα να μετριάσει τις αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να αισθανθεί ένας καταναλωτής κρασιού όταν πιει ένα κρασί με υψηλότερα επίπεδα βιογενών αμινών.
Πονοκέφαλος για το φυσικό κρασί;
Αυτό είναι σημαντικό για τους φυσικούς οίνους, σαφώς, επειδή για πολλά τέτοια προϊόντα, η έλλειψη προσθήκης θειωδών ήταν το καλό τους χαρτί.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί, φυσικά, ότι η χρήση θειωδών αλάτων δεν είναι σε καμία περίπτωση ο μόνος ορισμός του φυσικού κρασιού, και όπως δήλωσε η Sophie Parker-Thomson MW στο SevenFiftyDaily, “Το ενθαρρυντικό για τους οινοποιούς είναι ότι δεν μιλάμε για κατάφωρα υψηλές ποσότητες SO2.
“Είναι μια πολύ μέτρια ποσότητα, η οποία προστίθεται ακριβώς στην αρχή της ζύμωσης, η οποία θα εξασφαλίσει ότι [οι οινοποιοί] μπορούν να κάνουν … τεχνικές οινοποίησης [όπως η επαφή με το δέρμα και η φυσική ζύμωση], αλλά δεν υπάρχει ο κίνδυνος τοξικών επιπέδων των βιογενών αμινών και επακόλουθων δυσμενών επιπτώσεων στην υγεία των καταναλωτών.»
Ακολουθήστε το Cibum 
