Ερευνητές εξετάζουν τι συμβαίνει με τις βρεφικές αναμνήσεις με την πάροδο του χρόνου.
Αν και μαθαίνουμε τόσα πολλά κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, δεν μπορούμε, ως ενήλικες, να θυμηθούμε συγκεκριμένα γεγονότα από εκείνη την εποχή. Οι ερευνητές πίστευαν εδώ και καιρό ότι δεν διατηρούμε αυτές τις εμπειρίες επειδή το τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για τη διάσωση των αναμνήσεων – ο ιππόκαμπος – εξακολουθεί να αναπτύσσεται μέχρι την εφηβεία και απλά δεν μπορεί να κωδικοποιήσει τις αναμνήσεις στα πρώτα μας χρόνια. Αλλά νέα έρευνα βρίσκει στοιχεία που δεν είναι έτσι.
Σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε σήμερα στο Science, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Yale, έδειξαν στα βρέφη νέες εικόνες και αργότερα εξέτασαν αν τις θυμόντουσαν. Όταν ο ιππόκαμπος ενός βρέφους ήταν πιο ενεργός όταν είδε μια εικόνα την πρώτη φορά, ήταν πιο πιθανό να φαίνεται να αναγνωρίζει αυτήν την εικόνα αργότερα. Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι αναμνήσεις μπορούν πράγματι να κωδικοποιηθούν στον εγκέφαλό μας στα πρώτα χρόνια της ζωής μας. Και οι ερευνητές τώρα εξετάζουν τι συμβαίνει με αυτές τις αναμνήσεις με την πάροδο του χρόνου.
Η αδυναμία μας να θυμηθούμε συγκεκριμένα γεγονότα από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας ονομάζεται «βρεφική αμνησία». «Το χαρακτηριστικό αυτών των τύπων αναμνήσεων, που ονομάζουμε επεισοδιακές αναμνήσεις, είναι ότι μπορείς να τις περιγράψεις σε άλλους, αλλά αυτό δεν υπάρχει όταν έχεις να κάνεις με προλεκτικά βρέφη», είπε ο Nick Turk-Browne, καθηγητής ψυχολογίας στη Σχολή Τεχνών και Επιστημών του Yale, διευθυντής του Yale’s Wu Tsai.
Οι ερευνητές κατέληξαν πως “Η διαθεσιμότητα μηχανισμών κωδικοποίησης για την επεισοδιακή μνήμη κατά τη διάρκεια μιας περιόδου της ανθρώπινης ζωής που αργότερα χάνεται, υποδηλώνει ότι οι μηχανισμοί μετακωδικοποίησης, όπου οι μνήμες από τη βρεφική ηλικία γίνονται απρόσιτες για ανάκτηση, μπορεί να είναι πιο υπεύθυνοι για τη βρεφική αμνησία”.
Για να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ
Ακολουθήστε το Cibum 
