Ποιότητα και χρόνος διατροφής ως μεσολαβητές του μεταβολισμού και της υγιούς γήρανσης.
Η παχυσαρκία έχει εξελιχθεί σε παγκόσμια επιδημία και επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους αυξάνοντας τον κίνδυνο ανάπτυξης πολλών διαφορετικών ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου, των καρδιαγγειακών παθήσεων και του διαβήτη.
Σε αντίθεση με την επικρατούσα αντίληψη ότι «μια θερμίδα είναι απλώς μια θερμίδα», υπάρχουν σαφείς διαφορές, εντός και μεταξύ των ατόμων, στη μεταβολική απόκριση σε διαφορετικές πηγές μακροθρεπτικών συστατικών. Πρόσφατα ευρήματα αμφισβητούν αυτήν την υπεραπλούστευση. Οι θερμίδες από διαφορετικές πηγές μακροθρεπτικών συστατικών ή που καταναλώνονται σε διαφορετικές ώρες της ημέρας έχουν μεταβολικές επιδράσεις πέρα από την αξία τους ως καύσιμο. Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Cell Metabolism συνοψίζει τις συζητήσεις που έγιναν σε ένα πρόσφατο εργαστήριο του NIH που συγκέντρωσε ειδικούς στον περιορισμό των θερμίδων, τη σύνθεση μακροθρεπτικών συστατικών, και σίτιση με περιορισμένο χρόνο για το πώς η διατροφική σύνθεση και το πρόγραμμα σίτισης επηρεάζουν το μεταβολισμό ολόκληρου του σώματος, τη μακροζωία και τη διάρκεια της υγείας. Η μελέτη παρέχει πληροφορίες σχετικά με τους μοριακούς μηχανισμούς που εμπλέκονται από τον περιορισμό των θερμίδων για την παράταση της διάρκειας ζωής, που μπορεί να οδηγήσουν σε νέες θεραπείες και ενδεχομένως να ενημερώσουν την ανάπτυξη μιας εξατομικευμένης προσέγγισης της τροφής ως φάρμακο για την υγιή γήρανση.