Τελικά η μείωση των θερμίδων που λαμβάνουμε από το φαγητό δεν επηρεάζει αρνητικά την προπόνηση.
Μια νέα μελέτη στο UC Riverside δείχνει ότι ο περιορισμός των θερμίδων δεν αποτρέπει τα ποντίκια από την άσκηση, αμφισβητώντας την πεποίθηση ότι η δίαιτα αποστραγγίζει την ενέργεια της προπόνησης.
Η μελέτη , που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Physiology & Behavior, δείχνει ότι η μείωση των θερμίδων κατά 20% δεν μείωσε σημαντικά την απόσταση που τα ποντίκια επέλεξαν οικειοθελώς να τρέξουν κάθε μέρα.
Οι ερευνητές ξεκίνησαν να κατανοήσουν τι συμβαίνει στα ποντίκια όταν μειώνεται η ποσότητα της τροφής που έχουν στη διάθεσή τους. Τα ευρήματα, ήλπιζαν, θα ήταν σχετικά με τα άγρια ζώα που δεν παίρνουν πάντα όση τροφή θέλουν μια δεδομένη ημέρα, καθώς και με τους ανθρώπους, των οποίων οι γιατροί συχνά συνταγογραφούν δίαιτα.
Είναι κάπως δύσκολο να αποκτηθούν ακριβή δεδομένα σχετικά με την ποσότητα της εθελοντικής άσκησης στην οποία συμμετέχουν οι άνθρωποι. Αν και είναι εύκολο να κατηγοριοποιήσουμε τι αναγνωρίζουν οι άνθρωποι ως εθελοντική άσκηση, όπως μία επίσκεψη στο γυμναστήριο, υπάρχει μεγάλη γκρίζα περιοχή που είναι δύσκολο να προσδιοριστεί ποσοτικά, όπως π.χ. όπως το περπάτημα σε μια καφετέρια για να αγοράσετε μεσημεριανό γεύμα αντί να φάτε ένα γεύμα που έχετε φέρει από το σπίτι.
Η παρακολούθηση του τι επιλέγουν να κάνουν τα ποντίκια εργαστηρίου είναι πολύ πιο εύκολη, και τα εργαστηριακά ποντίκια γενικά θέλουν να τρέχουν πάνω σε τροχούς για πολλές ώρες την ημέρα. Σε αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές είδαν τα ποντίκια που επέλεξαν να τρέξουν σε παρόμοια επίπεδα, ανεξάρτητα από το πόσο έφαγαν.
«Η εθελοντική άσκηση ήταν εξαιρετικά ανθεκτική στη μείωση της ποσότητας φαγητού κατά 20% και ακόμη και κατά 40%,» είπε ο βιολόγος του UCR και αντίστοιχος συγγραφέας της μελέτης Theodore Garland, Jr. «Απλώς συνέχισαν να τρέχουν».
Οι ερευνητές πέρασαν τρεις εβδομάδες για να αποκτήσουν ένα βασικό επίπεδο δραστηριότητας τρεξίματος για τα ποντίκια, μετά μια εβδομάδα με μειωμένες θερμίδες κατά 20% και άλλη μια εβδομάδα στο μείον 40%. Αυτό το πείραμα έγινε τόσο με κανονικά ποντίκια όσο και με ποντίκια «υψηλού δρομέα» που εκτράφηκαν για να απολαμβάνουν το τρέξιμο.
Αν και οι ψηλοί δρομείς μείωσαν ελαφρώς τη συνολική τους απόσταση με το 40% περιορισμού θερμίδων, η απόσταση μειώθηκε μόνο κατά 11%. Καθώς ξεκίνησαν να τρέχουν τρεις φορές πιο μακριά την ημέρα από τα κανονικά ποντίκια, η μείωση θεωρείται μικρή. «Εξακολουθούν να τρέχουν σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα», είπε ο Garland. Τα κανονικά ποντίκια δεν μείωσαν την ημερήσια απόσταση, ακόμη και με μείωση θερμίδων κατά 40%.
Επειδή το τρέξιμο δίνει στους δρομείς κίνητρο, εν μέρει αυξάνοντας τα επίπεδα ντοπαμίνης και κανναβινοειδών στον εγκέφαλο, οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα ποντίκια είχαν κίνητρο να συνεχίσουν ακόμα και με λιγότερη τροφή. «Το τρέξιμο με τον τροχό είναι μια συμπεριφορά που ανταμείβει τον εαυτό του», είπε ο Garland.
Επιπλέον, οι ερευνητές έμειναν έκπληκτοι όταν ανακάλυψαν ότι η σωματική μάζα δεν επηρεαζόταν σημαντικά από τη μείωση των θερμίδων κατά 20% είτε στα κανονικά είτε στα ποντίκια με υψηλό δρομολόγιο. Αν και υπήρξε κάποια πτώση της μάζας σώματος με μείωση 40%, δεν ήταν τόσο υψηλή όσο προβλεπόταν.
«Οι άνθρωποι συχνά χάνουν περίπου το 4% της μάζας του σώματός τους όταν κάνουν δίαιτα. Αυτό είναι στο ίδιο εύρος με αυτά τα ποντίκια», είπε ο Garland.
Αυτή η μελέτη συμβάλλει στην κατανόηση του γιατί σε κάποιους αρέσει να ασκούνται και σε άλλους όχι. Στο μέλλον, οι ερευνητές σχεδιάζουν πρόσθετες μελέτες για να καταλάβουν γιατί τόσο η ποσότητα της εθελοντικής άσκησης όσο και η μάζα σώματος είναι τόσο ανθεκτικά στον περιορισμό των θερμίδων.
“Πρέπει να υπάρξει κάποιο είδος αποζημίωσης εάν το φαγητό σας μειωθεί κατά 40% και το βάρος σας δεν μειωθεί πολύ”, είπε ο Garland. «Ίσως αυτό να μειώνει άλλους τύπους δραστηριοτήτων ή να γίνει μεταβολικά πιο αποτελεσματικός, κάτι που δεν μετρήσαμε ακόμη».
«Δεν θέλουμε οι άνθρωποι που κάνουν δίαιτα να λένε: «Δεν έχω αρκετή ενέργεια, οπότε θα το αναπληρώσω με το να μην ασκούμαι». Αυτό θα ήταν αντιπαραγωγικό, και τώρα ξέρουμε, δεν χρειάζεται να είναι έτσι», είπε ο Garland.
Για να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ.
Ακολουθήστε το Cibum 
