Επίδραση της μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας απόγευμα και βράδυ στον γλυκαιμικό έλεγχο.
Νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι η μέτρια έως έντονη σωματική δραστηριότητα το βράδυ για καθιστικούς ενήλικες με υπέρβαρα και παχυσαρκία είναι πιο ευεργετική στη μείωση των ημερήσιων επιπέδων σακχάρου στο αίμα, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Obesity , The Obesity Society’s (TOS) εμβληματικό περιοδικό.
«Καθώς η επιστήμη κινείται προς εξατομικευμένες συνταγές άσκησης για διαφορετικές χρόνιες παθήσεις, αυτή η μελέτη παρέχει πλέον πρόσθετες γνώσεις πέρα από το να λέμε στους ασθενείς απλώς να «κινούνται περισσότερο», αλλά αντ’ αυτού να κινούνται όσο το δυνατόν συχνότερα και να δίνουν προτεραιότητα στην κίνηση από το απόγευμα έως το βράδυ, όταν είναι εφικτό για ρύθμιση της γλυκόζης», δήλωσε ο Renee J. Rogers, PhD, FACSM, ανώτερος επιστήμονας, Τμήμα Φυσικής Δραστηριότητας και Διαχείρισης Βάρους, Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Κάνσας.
Οι ειδικοί εξηγούν ότι είναι αποδεδειγμένο ότι η μέτρια έως έντονη σωματική δραστηριότητα ενισχύει την ομοιόσταση της γλυκόζης σε υπέρβαρους και παχύσαρκους ενήλικες που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν αντίσταση στην ινσουλίνη. Ωστόσο, λίγα είναι γνωστά για τον βέλτιστο χρόνο της μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας για τη βελτίωση του καθημερινού ελέγχου της γλυκόζης στο αίμα.
«Τα αποτελέσματά μας υπογραμμίζουν τη σημασία του τομέα της συνταγογράφησης ασκήσεων ακριβείας. Στην κλινική πράξη, το πιστοποιημένο αθλητικό και ιατρικό προσωπικό θα πρέπει να εξετάζει τη βέλτιστη ώρα της ημέρας για να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων άσκησης και φυσικής δραστηριότητας που συνταγογραφούν», δήλωσε ο Jonatan R. Ruiz, PhD, καθηγητής φυσικής δραστηριότητας και υγείας, Τμήμα Φυσικής and Sports Education, Faculty of Sport Sciences-Sport and Health University Research Institute (iMUDS), University of Granada, ibs.Granada and CIBEROBN, Spain. Ο Ruiz είναι ένας από τους δύο αντίστοιχους συγγραφείς της μελέτης με τον προδιδακτορικό ερευνητή Antonio Clavero-Jimeno από το ίδιο ερευνητικό κέντρο.
Τα δεδομένα για τη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν από τις βασικές εξετάσεις από μια πολυκεντρική τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή που διεξήχθη στη Γρανάδα και την Παμπλόνα της Ισπανίας. Ο στόχος της δοκιμής ήταν να μελετήσει την αποτελεσματικότητα και τη σκοπιμότητα της χρονικά περιορισμένης τροφής στον σπλαχνικό λιπώδη ιστό (πρωτογενές αποτέλεσμα), τη σύσταση του σώματος και τους καρδιομεταβολικούς παράγοντες κινδύνου σε ενήλικες με υπέρβαρους και παχύσαρκους.
Συνολικά 186 ενήλικες με μέση ηλικία 46 ετών και δείκτη μάζας σώματος 32,9 kg/m 2 με υπέρβαρο ή παχυσαρκία συμμετείχαν στη συγχρονική μελέτη. Η φυσική δραστηριότητα και τα πρότυπα γλυκόζης των συμμετεχόντων παρακολουθήθηκαν ταυτόχρονα σε μια περίοδο 14 ημερών χρησιμοποιώντας ένα τριαξονικό επιταχυνσιόμετρο που φοριέται στον μη κυρίαρχο καρπό και μια συσκευή συνεχούς παρακολούθησης της γλυκόζης.
Οι ερευνητές της μελέτης ταξινόμησαν τον όγκο της μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας που συσσωρεύτηκε για κάθε μέρα. Οι κατηγορίες περιελάμβαναν ανενεργό (εάν δεν είχε συσσωρευτεί δραστηριότητα) και ως “πρωί”, “απόγευμα” ή “βράδυ” εάν πάνω από το 50% των λεπτών μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας για εκείνη την ημέρα συγκεντρώθηκαν μεταξύ 6 π.μ. έως το μεσημέρι, μεσημέρι έως 6 μ.μ., 6 μ.μ. έως 12 μ.μ. ή ως «μικτή» εάν κανένα από τα καθορισμένα χρονικά παράθυρα δεν αντιπροσώπευε περισσότερο από το 50% της μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας για εκείνη την ημέρα.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η συσσώρευση άνω του 50% της μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας το βράδυ συσχετίστηκε με μείωση των συνολικών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα σε σύγκριση με το να είσαι αδρανής. Αυτή η συσχέτιση ήταν ισχυρότερη σε εκείνους τους συμμετέχοντες με μειωμένη ρύθμιση της γλυκόζης. Το πρότυπο αυτών των συσχετισμών ήταν παρόμοιο τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες.
Για να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ.