Έρευνα αναφέρει ότι χημικές ουσίες που εξάγονται από άνθη λυκίσκου μπορούν να αναστείλουν τη συσσώρευση αμυλοειδών βήτα πρωτεϊνών, η οποία σχετίζεται με τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Η μπύρα είναι ένα από τα παλαιότερα και πιο δημοφιλή ποτά στον κόσμο. Ξεχωρίζει εξαιτίας της πικρής γεύσης του λυκίσκου που χρησιμοποιείται για να αρωματίσει τις πολλές ποικιλίες της. Είναι τόσο δημοφιλής, που σε αρκετές γωνιές του κόσμου έχει και τη δική της γιορτή. Γνωρίζατε, όμως, πως εκτός από πικρή γεύση, ο λυκίσκος διαθέτει και αναρίθμητα διατροφικά οφέλη;
Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο ACS Chemical Neuroscience αναφέρει ότι χημικές ουσίες που εξάγονται από άνθη λυκίσκου μπορούν να αναστείλουν τη συσσώρευση αμυλοειδών βήτα πρωτεϊνών, η οποία σχετίζεται με τη νόσο του Αλτσχάιμερ (AD).
Το Αλτσχάιμερ είναι μια εξουθενωτική νευροεκφυλιστική νόσος, που συχνά χαρακτηρίζεται από απώλεια μνήμης και αλλαγές προσωπικότητας σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας. Προκαλεί μη αναστρέψιμη βλάβη στο νευρικό σύστημα προτού καν γίνει αντιληπτό στον πάσχοντα, γεγονός που καθιστά ακόμα πιο δύσκολη τη θεραπεία. Για αυτό και οι προληπτικές στρατηγικές και τα θεραπευτικά μέσα που μπορούν να παρέμβουν πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα παρουσιάζουν αυξανόμενο ενδιαφέρον.
Μία από αυτές τις στρατηγικές περιλαμβάνει “διατροφικά φάρμακα” ή τρόφιμα που έχουν κάποιο είδος φαρμακευτικής ή διατροφικής λειτουργίας. Τα άνθη λυκίσκου που χρησιμοποιούνται για τον αρωματισμό της μπύρας, όπως προαναφέρθηκε, έχουν διερευνηθεί ως ένα από αυτά τα πιθανά θρεπτικά συστατικά, με προηγούμενες μελέτες να υποδηλώνουν ότι το φυτό θα μπορούσε να παρεμβαίνει στη συσσώρευση αμυλοειδών πρωτεϊνών βήτα που σχετίζονται με την νόσο.
Οι κύριοι ερευνητές, Cristina Airoldi και Alessandro Palmioli, μαζί με τους συνεργάτες τους, διερεύνησαν ποιες χημικές ενώσεις στον λυκίσκο είχαν παρεμβατικό προς τη συσσώρευση αποτέλεσμα. Για να τις αναγνωρίσουν, δημιούργησαν και χαρακτήρισαν εκχυλίσματα τεσσάρων κοινών ποικιλιών λυκίσκου, χρησιμοποιώντας μια μέθοδο παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιείται στη διαδικασία παρασκευής.
Μετά από δοκιμές, διαπίστωσαν ότι τα εκχυλίσματα είχαν αντιοξειδωτικές ιδιότητες και μπορούσαν να αποτρέψουν τη συσσώρευση αμυλοειδών βήτα πρωτεϊνών στα ανθρώπινα νευρικά κύτταρα.
Το πιο επιτυχημένο εκχύλισμα ήταν από το λυκίσκο Tettnang, που βρέθηκε σε πολλά είδη lager και πιο ελαφριές μπύρες. Το εκχύλισμα παρουσίασε έντονη αντιβιοτική δράση και επιδρούσε ενάντια στη συσσώρευση αμυλοειδών βήτα πρωτεϊνών. Επιπλέον, τo Tettang αποδείχθηκε πως προστάτευε τα πειραματόζωα από παράλυση που σχετίζεται με την νόσο του Αλτσχάιμερ, αν και σε μικρό βαθμό.
Η έρευνα δείχνει ότι οι ενώσεις του λυκίσκου θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως βάση για τα θρεπτικά συστατικά που καταπολεμούν την ανάπτυξη της νόσου του Αλτσχάιμερ.
Ακολουθήστε το Cibum 
