Τι έδειξε νέα έρευνα.
Ένα νέο πολλά υποσχόμενο φάρμακο για τη Σκλήρυνση Κατά πλάκας (Multiple Sclerosis) χρησιμοποιώντας μια τοξίνη που βρίσκεται στο δηλητήριο του πράσινου φιδιού mamba, ανέπτυξαν επιστήμονες στο UC San Francisco και το Contineum Therapeutics, σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο PNAS. Η θεραπεία, που ονομάζεται PIPE-307 και ωθεί το σώμα για να αντικαταστήσει τη χαμένη μόνωση, η οποία ονομάζεται μυελίνη, εάν λειτουργεί σε ανθρώπους, θα μπορούσε να είναι ένας τρόπος να αντιστραφεί η βλάβη που προκαλεί η ασθένεια.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας (MS) υποβαθμίζει την προστατευτική μόνωση γύρω από τα νευρικά κύτταρα, αφήνοντας τους άξονες τους, οι οποίοι μεταφέρουν ηλεκτρικά ερεθίσματα, εκτεθειμένους σαν γυμνά καλώδια. Αυτό μπορεί να προκαλέσει καταστροφικά προβλήματα με την κίνηση, την ισορροπία και την όραση. και χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε παράλυση, απώλεια ανεξαρτησίας και μείωση της διάρκειας ζωής.
Το φάρμακο στοχεύει έναν αόριστο υποδοχέα σε ορισμένα κύτταρα του εγκεφάλου που τα ωθεί να ωριμάσουν σε ολιγοδενδροκύτταρα που παράγουν μυελίνη. Μόλις αποκλειστεί ο υποδοχέας, τα ολιγοδενδροκύτταρα ξεπηδούν σε δράση, τυλίγοντας τον εαυτό τους γύρω από τους άξονες για να σχηματίσουν ένα νέο περίβλημα μυελίνης. Ήταν ζωτικής σημασίας να αποδειχθεί ότι ο υποδοχέας, γνωστός ως M1R, υπήρχε στα κύτταρα που μπορούν να επιδιορθώσουν τις κατεστραμμένες ίνες. Το έργο καλύπτει μια δεκαετία εργασίας από τους επιστήμονες του UCSF, Jonah Chan, PhD, και Ari Green, MD. Ο Chan οδήγησε την ομάδα να ανακαλύψει το 2014 ότι ένα σκοτεινό αντιισταμινικό γνωστό ως clemastine θα μπορούσε να προκαλέσει επαναμυελίνωση, κάτι που κανείς δεν γνώριζε ότι ήταν δυνατό.
Η αρχική ανακάλυψη ήρθε όταν ο Chan εφηύρε μια μέθοδο για τον έλεγχο των φαρμάκων ως προς την ικανότητά τους να υποκινούν την επαναμυελίνωση. Η οθόνη εντόπισε μια ομάδα φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένης της κλεμαστίνης, που είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό: εμπόδιζαν τους μουσκαρινικούς υποδοχείς.
Τα οφέλη της Clemastine ξεκινούν με την επίδρασή της στα πρόδρομα κύτταρα ολιγοδενδροκυττάρων (OPCs). Αυτά τα κύτταρα παραμένουν αδρανή στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό μέχρι να αισθανθούν τραυματισμένο ιστό. Στη συνέχεια μετακινούνται και δημιουργούν ολιγοδενδροκύτταρα, τα οποία παράγουν μυελίνη. Για κάποιο λόγο κατά τη διάρκεια της ΣΚΠ, τα OPC συγκεντρώνονται γύρω από την αποσυντιθέμενη μυελίνη αλλά αποτυγχάνουν να την ξαναχτίσουν. Ο Chan ανακάλυψε ότι η κλεμαστίνη ενεργοποιούσε τα OPC μπλοκάροντας τους μουσκαρινικούς υποδοχείς, επιτρέποντας στα OPC να ωριμάσουν σε ολιγοδενδροκύτταρα που παράγουν μυελίνη.
Τα νεύρα και η μυελίνη τους είναι εμφανώς δύσκολο να επισκευαστούν, είτε λόγω σκλήρυνσης κατά πλάκας, άνοιας ή άλλου τραυματισμού. Οι Green και Chan πραγματοποίησαν μια δοκιμή κλεμασίνης σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας και ήταν επιτυχής – η πρώτη φορά που ένα φάρμακο έδειξε την ικανότητα να αποκαθιστά τη μυελίνη που χάθηκε στη σκλήρυνση κατά πλάκας. Παρόλο που ήταν ασφαλής στη χρήση, ωστόσο, η κλεμαστίνη ήταν μόνο μέτρια αποτελεσματική.
Οι ερευνητές συνέχισαν να χρησιμοποιούν κλεμαστίνη για να κατανοήσουν τις θεραπευτικές δυνατότητες της αναγέννησης της μυελίνης στη σκλήρυνση κατά πλάκας. Ανέπτυξαν μια σειρά εργαλείων για την παρακολούθηση της επαναμυελίνωσης, τόσο σε ζωικά μοντέλα με σκλήρυνση κατά πλάκας όσο και σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας, δείχνοντας ότι τα οφέλη που παρατηρήθηκαν με την κλεμαστίνη προήλθαν από την επαναμυελίνωση – και υποδεικνύοντας τον τρόπο για τον τρόπο δοκιμής και αξιολόγησης των νέων φαρμάκων. Βρήκαν επίσης ότι τα οφέλη της κλεμαστίνης προήλθαν από τον αποκλεισμό μόνο ενός από τους πέντε μουσκαρινικούς υποδοχείς, τον M1R, αλλά η επίδραση στο M1R ήταν μέτρια και το φάρμακο επηρέασε επίσης τους άλλους υποδοχείς. Το ιδανικό φάρμακο θα πρέπει να μηδενίζει το M1R.
Μια ομάδα φαρμακοχημικών στο Contineum, με επικεφαλής τον Austin Chen, PhD, εργάστηκε στη συνέχεια πάνω στο φάρμακο που οραματίστηκαν οι Chan και Green, σχεδιάζοντας το PIPE-307 για να μπλοκάρει ισχυρά το M1R και να εισχωρήσει στον εγκέφαλο. Οι ερευνητές δοκίμασαν τις επιδράσεις του νέου φαρμάκου στα OPC που καλλιεργούνται σε τρυβλία Petri και στα ζωικά μοντέλα σκλήρυνσης κατά πλάκας χρησιμοποιώντας τις μεθόδους του Chan και του Green για την παρακολούθηση της επαναμυελίνωσης. Το PIPE-307 μπλοκάρει τον υποδοχέα M1R πολύ καλύτερα από την κλεμαστίνη. ώθησε τα OPC να ωριμάσουν σε ολιγοδενδροκύτταρα και να αρχίσουν να μυελίνουν τους κοντινούς άξονες. και πέρασε τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό.
Αλλά το πιο χαρακτηριστικό ήταν ότι ανέστρεψε την υποβάθμιση που παρατηρήθηκε σε ένα μοντέλο ποντικιού της ΣΚΠ.
Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ.
Ακολουθήστε το Cibum 
