Το διατροφικό παράδοξο της Λατινικής Αμερικής

Τα αγροκτήματα και τα χωράφια της Λατινικής Αμερικής παράγουν πολλά τρόφιμα, αλλά 47 εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να πεινούν.

Η περιοχή αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τέταρτο των παγκόσμιων εξαγωγών σε γεωργικά και αλιευτικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων των φρούτων και των λαχανικών, του σολομού, του καλαμποκιού, της ζάχαρης και του καφέ. Ο γεωργικός τομέας είναι ζωτικής σημασίας για τα προς το ζην στη Λατινική Αμερική, συνεισφέροντας κατά μέσο όρο στο 4,7% του ΑΕΠ και απασχολώντας τουλάχιστον το 14% του πληθυσμού της περιοχής.

Όμως, παραδόξως, ο αριθμός των υποσιτισμένων στην περιοχή συνεχίζει να αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο, ενώ τα τελευταία πέντε χρόνια αυξήθηκαν κατά περίπου 13 εκατομμύρια ανθρώπους. Ο Παναμερικανικός Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι μέχρι το 2030, «η πείνα θα επηρεάσει 67 εκατομμύρια ανθρώπους στην περιοχή, αριθμός που δεν λαμβάνει υπόψη τις επιπτώσεις της πανδημίας COVID-19.

Ένας σημαντικός ένοχος: η σπατάλη τροφίμων. Περισσότερο από το ένα τρίτο των τροφίμων που παράγονται κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο χάνεται ή σπαταλάται και η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική δεν αποτελούν εξαίρεση. Με μια διαφορετική και βελτιωμένη αλυσίδα διανομής, αυτή η ποσότητα σπατάλης τροφίμων θα μπορούσε να είναι αρκετή για να θρέψει έως και 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.

Εδώ είναι το θέμα: Για να αντιμετωπιστεί με επιτυχία ο υποσιτισμός στη Λατινική Αμερική, οι λύσεις στον τομέα της γεωργίας και της τεχνολογίας τροφίμων πρέπει να προέλθουν από μέσα. Όχι μόνο επειδή η Λατινική Αμερική έχει τεράστιο φυσικό πλούτο, αλλά επειδή σχεδόν κάθε Λατινοαμερικανός έχει βιώσει επισιτιστική ανασφάλεια με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Πηγή:techcrunch.com