Για την ανείπωτη καταστροφή στο Θεσσαλικό κάμπο

Τα λόγια του Μέγα Βασιλείου και οι αληθινοί αμαρτωλοί.

Καλημέρα και καλή εβδομάδα. Οι εικόνες με τις πλημμυρισμένες περιοχές και τους νεκρούς που φτάνουν στην Ιρλανδία από την Ελλάδα μού προκαλούν πόνο ψυχής.

Στο παρακάτω γράφημα φαίνεται το πραγματικό εύρος της καταστροφής.

Θα κλείσω το σημερινό κείμενο με λίγα λόγια του Μέγα Βασιλείου (οι τονισμένες λέξεις είναι δική μου επιλογή).

«Οι αρρώστιες των πόλεων και των εθνών, οι ξηρασίες και οι αφορίες της γης, όπως και οι ατομικές θλίψεις ανακόπτουν την αύξηση των κακών. Αυτά τα είδη των μη πραγματικών κακών ενεργούνται από το Θεό, για ν’ αναιρέσουν την ενέργεια των αληθινών κακών, που είναι οι αμαρτίες. Επομένως ο Θεός αναιρεί το κακό (που είναι η αμαρτία) αλλά το (όντως) κακό δεν κατάγεται από το Θεό. Όπως ο γιατρός που δεν εισάγει την νόσο, αλλά αφαιρεί την νόσο από το σώμα. Οι αφανισμοί των πόλεων, οι σεισμοί και οι νεροποντές, οι καταστροφές στρατευμάτων και τα ναυάγια και όλες οι πολυάνθρωπες συμφορές, που ενεργούνται από τη γη, από τη θάλασσα, από τον αέρα, από τη φωτιά ή από οποιαδήποτε αιτία, γίνονται για τον σωφρονισμό των επιζώντων από το Θεό, που με εκτεταμένες μάστιγες ανακόπτει την πάνδημη αμαρτωλότητα…».

Ποιοι είναι οι αληθινοί αμαρτωλοί στο Μάτι, στα Τέμπη, στις πλημμύρες; Ποιοι δεν έκαναν το καθήκον τους για να έχουμε ορθή διαχείριση κρίσεων;

Για την διαχείριση των κρίσεων γράφουμε εδώ. Αλλά φωνή βοώντος εν τη ερήμω…

Υ.Γ. Καλή σχολική χρονιά σε όλα τα παιδιά μας! Και μια ιδαιίτερη αγκαλίτσα στην ανηψιά μου την Δανάη που θα πάει φέτος στην δευτέρα Δημοτικού, και στα αγόρια μου: στον Ναθάνιελ που μπήκε στο Πανεπιστήμιο και στον Θησέα που θα πάει δευτέρα Λυκείου.