Του Γιάννη Ζαμπετάκη*
Όλοι μας κάθε μέρα σκεφτόμαστε πώς μπορούμε να μεγιστοποιήσουμε τον τζίρο της επιχείρησης, να αυξήσουμε την ικανοποίηση των πελατών μας, να ενισχύσουμε την ποιότητα και τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά των προϊόντων μας, να τα κάνουμε πιο ελκτικά και να βελτιώσουμε τις συνθήκες παραγωγής ώστε οι διεργασίες μας να γίνουν πιο βιώσιμες.
Όλα αυτά είναι διαστάσεις της καινοτομίας.
Αλλά αυτό που περισσότερο ζητούν σήμερα οι καταναλωτές είναι εύγεστα τρόφιμα με λειτουργικές ιδιότητες. Και όταν λέμε λειτουργικές ιδιότητες είναι εκείνα τα συστατικά των τροφίμων που μπορούν να προστατέψουν από συγκεκριμένες ασθένειες.
Μιλώντας για ασθένειες λοιπόν, ας θυμηθούμε τα εξής: μέχρι σήμερα (8.2.22) που γράφονται αυτές οι γραμμές έχουν πεθάνει σε παγκόσμιο επίπεδο 5.700.000 άνθρωποι, ένας πολύ μεγάλος αριθμός, μια ανείπωτη τραγωδία…Το 95% των ανθρώπων αυτών όμως είχε κάποιο υποκείμενο νόσημα (π.χ. καρδιαγγειακά, διαβήτη τύπου 2, παχυσαρκία κλπ).
Ο αριθμός των ανθρώπων που πεθαίνουν από καρδιαγγειακά και μόνο είναι 18.000.000 κάθε χρόνο, σε παγκόσμιο επίπεδο. Συνεπώς, όταν θα θέλουμε να βελτιώσουμε τις λειτουργικές ιδιότητες των τροφίμων, θα πρέπει να δούμε ποια ασθένεια θα πρέπει να στοχεύσουμε και πώς θα αλλάξουμε την σύσταση των τροφίμων ώστε τα παραγόμενα τρόφιμα να γίνουν πιο δραστικά έναντι της ασθένειας που έχουμε επιλέξει.
Κλείνοντας, αυτό το κείμενο, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η φλεγμονή είναι το κύριο βιοχημικό φαινόμενο που προκαλεί όλες τις χρόνιες ασθένειες και τα πιο πολλά Ελληνικά τρόφιμα έχουν πλήθος αντιφλεγμονοδών συστατικών.
Η πρόκληση λοιπόν είναι να μετρήσουμε την αντιφλεγμονώδη δράση των μοναδικών ελληνικών προϊόντων ώστε να μπορούμε να κάνουμε ένα ισχυρισμό υγείας στην συσκευασία τους.