Τα νομικά κενά στην ανίχνευση βαρέων μετάλλων σε τρόφιμα

Γιατί η ισχύουσα ευρωπαϊκή νομοθεσία, θέτει όρια μόνο για 4 βαρέα μέταλλα (κασσίτερο, υδράργυρο, κάδμιο και μόλυβδο).

Σε ένα πρόσφατο δημοσίευμα στο cibum.gr σχετικά με τα επίπεδα καδμίου σε σπανάκι, διαβάσαμε ότι σε αναλύσεις που διενήργησαν οι αρχές του Βελγίου – και ενώ το μέγιστο επιτρεπτό όριο καδμίου στα λαχανικά είναι 0,2 mg/kg – το συγκεκριμένο σπανάκι βρέθηκε να περιέχει 0,75 mg/kg!

Αυτή η είδηση μου έφερε στο νου ένα πρόβλημα που είχαμε αντιμετωπίσει με την ερευνητική μου ομάδα όταν εξετάζαμε τα επίπεδα νικελίου και χρωμίου σε τρόφιμα από την περιοχή του Ασωπού.

Τότε βρήκαμε υψηλά επίπεδα αυτών των δυο βαρέων μετάλλων αλλά η ισχύουσα ευρωπαϊκή νομοθεσία EC1881/2006 (παράρτημα) θέτει όρια μόνο για 4 βαρέα μέταλλα (κασσίτερο, υδράργυρο, κάδμιο και μόλυβδο). Όλα τα υπόλοιπα βαρέα μέταλλα δεν περιλαμβάνονται στη νομοθεσία και αυτό είναι ένα επικίνδυνο νομικό κενό. Μέσα από αυτό το κενό, ενδέχεται να καταναλώνουμε τρόφιμα επιβεβαρυμένα με βαρέα μέταλλα!

Τα βαρέα μέταλλα είναι ίσως ο πιο μεγάλος χημικός κίνδυνος για τα συστήματα HACCP, μιας και βιοσυσσωρεύονται και ενδέχεται να προκαλέσουν ένα μεγάλο αριθμό χρόνιων παθήσεων μετά από χρόνια κατανάλωσή τους, κυρίως καρκίνο και μεταλλάξεις.

Συνεπώς, οι ομάδες HACCP καλούνται να έχουν λάβει υπόψη τους όλα τα βαρέα μέταλλα που υπάρχουν σε νερό και τρόφιμα και όχι μόνο τα 4 που περιλαμβάνει ο EC 1881/2006.