Οι δολοφονίες σε αγροκτήματα στη Νότια Αφρική είναι μια φρικτή πραγματικότητα, με ενδεχομένως ρατσιστικό υπόβαθρο και πολλά αναπάντητα ερωτηματικά.
Ενώ η πλειοψηφία φανταζόμαστε τη ζωή σε ένα αγρόκτημα ήρεμη, ειρηνική και ως μια καθημερινότητα που συνδέει τη φύση με τον άνθρωπο, για τη Νότια Αφρική δεν είναι ακριβώς έτσι. Και αυτό, γιατί «ευδοκιμεί» μια μακάβρια συνθήκη: δολοφονίες σε αγροκτήματα.
Σύμφωνα με δεδομένα που παρέχει ο ιστότοπος South Africa Today, τον Ιούλιο του 2022 σημειώθηκαν 15 επιθέσεις και 7 δολοφονίες σε αγροκτήματα στη Νότια Αφρική. Παρόμοια είναι και τα στοιχεία για το διάστημα Ιανουάριος- Ιούλιος, όποτε και έλαβαν χώρα 78 επιθέσεις και 21 δολοφονίες σε φάρμες. Τοπικά ειδησεογραφικά μέσα περιγράφουν την κατάσταση ως ανεξέλεγκτη. Σε προηγούμενες χρονιές, τα ποσοστά ήταν πολύ μεγαλύτερα, με σχετικό ρεπορτάζ του Νews24 να αναφέρει ακόμα και πάνω από 1000 επιθέσεις για το 2001-2002 και 140 δολοφονίες το 2017-2018.
Χαρακτηριστικό και πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η βάναυση επίθεση στο Kestell στο Free State, κατά την οποία σκοτώθηκαν επτά άνθρωποι. Σε αυτή την τραγωδία, ο 77χρονος ιδιοκτήτης της φάρμας ανακάλυψε τα πτώματα της συζύγου του, του δεκαεπτάχρονου θετού γιου του και των πέντε υπαλλήλων.
Έχουν οι δολοφονίες ρατσιστικά κίνητρα;
Η ιδιαίτερη πολιτική ιστορία της Νοτίου Αφρικής θέτει το εξής ερώτημα: Είναι οι δολοφονίες ρατσιστικά υποκινούμενες; Έρευνες έχουν δείξει πως η πλειοψηφία των επιτιθέμενων είναι λευκοί και μεγάλης ηλικίας ιδιοκτήτες.
Ωστόσο, η κυρίαρχη πεποίθηση είναι πως πράγματι πρόκειται για ρατσισμό, καθώς τα ίδια τα θύματα μιας δολοφονίας είναι κατά περίπου 40% μαύροι. Σε αρκετά forums, όπως το Quora, οι χρήστες κάνουν λόγο ακόμα και για εκδικητική συμπεριφορά και μίσος από λευκούς εργοδότες σε μαύρους υπάλληλους, με περιστατικά να έχουν καταγράψει ξυλοδαρμούς και βιασμούς σε βάρος τους. Η ανισότητα και η φτώχεια του μαύρου πληθυσμού της Νοτίου Αφρικής, συγκριτικά με τους λευκούς, είναι μια μεγάλη παθογένεια της χώρας, με τους μαύρους να υποφέρουν συχνά από πείνα και φτώχεια, ειδικά στις αγροτικές περιοχές.
Μια άλλη υπόσταση είναι πως πρόκειται για εκδίκηση από τους μαύρους στους λευκούς, καθώς οι λευκοί είχαν κλέψει τη γη τους. Βέβαια, είναι ένα αρκετά ανυπόστατο αφήγημα που απλά στοχοποιεί για άλλη μια φορά τους μαύρους. Αλλά, από μια άλλη σκοπιά, είναι αρκετά πιθανό να αφορά μόνο τα τιμαλφή (αρκετά λιγότερες κλοπές συγκριτικά με αρκετές αστικές ληστείες) και την κλοπή φαγητού, ειδικά σε περιόδους επισιτιστικής κρίσης. Η κυβέρνηση και η αστυνομία της Νοτίου Αφρικής έχουν θέσει σε εφαρμογή μια Εθνική Στρατηγική Αγροτικής Ασφάλειας, ακριβώς εξαιτίας της πληθώρας των περιστατικών.
Αν και δεν υπάρχουν ξεκάθαρες ενδείξεις, τελικά όλα δείχνουν πως τα κίνητρα των απίστευτων αυτών δολοφονιών είναι ρατσιστικά.
Ακολουθήστε το Cibum 
