Κομβική πολιτική απόφαση για τη δημόσια υγεία και τη βιωσιμότητα του ευρωπαϊκού περιβάλλοντος
Με φόντο μια αυξανόμενη περιβαλλοντική και υγειονομική ανησυχία, το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Δράσης για τα Φυτοφάρμακα (PAN Europe) απηύθυνε επείγουσα έκκληση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ζητώντας άμεση και αποφασιστική δράση για την απαγόρευση των φυτοφαρμάκων PFAS. Η πρωτοβουλία αυτή κορυφώθηκε με παρέμβαση στις Βρυξέλλες, όπου οι εκπρόσωποι του δικτύου απαίτησαν την απομάκρυνση της φλουτολανίλης από την αγορά, μιας ουσίας που διασπάται σε τριφθοροοξικό οξύ (TFA), έναν εξαιρετικά ανθεκτικό και τοξικό ρύπο.
Η φλουτολανίλη, κατηγορίας PFAS (ουσίες με φθοριωμένους δεσμούς που χαρακτηρίζονται από υψηλή σταθερότητα και μακροχρόνια παραμονή στο περιβάλλον), αποτελεί έναν από τους βασικούς στόχους της επικείμενης απαγόρευσης. Παρά το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέβαλε σχετική νομοθετική πρόταση από τον Δεκέμβριο του 2023, η πρόοδος εμποδίζεται από την έλλειψη συναίνεσης μεταξύ των κρατών μελών. Τρίτη κατά σειρά συνάντηση για το θέμα πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες (14–15 Μαΐου), αλλά η αβεβαιότητα παραμένει. «Πρόσφατες αναλύσεις σε ευρωπαϊκά κρασιά έδειξαν αυξανόμενα επίπεδα TFA, κάτι που αποδεικνύει ότι η ρύπανση έχει διεισδύσει στην τροφική αλυσίδα», σημείωσε ο περιβαλλοντικός χημικός Helmut Burtscher-Schaden, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της PAN Europe. «Η αδράνεια των πολιτικών θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία», προειδοποίησε.
Η Salomé Roynel, υπεύθυνη πολιτικής του δικτύου, υπενθύμισε ότι η φλουτολανίλη, ως πηγή TFA, παραβιάζει τα ευρωπαϊκά όρια για τους ρύπους στα υπόγεια ύδατα και τόνισε ότι «η νομοθεσία επιβάλλει την απαγόρευσή της». Επισήμανε ότι η μη ανάληψη δράσης τώρα θα δημιουργούσε προηγούμενο αποδοχής της συνεχιζόμενης περιβαλλοντικής επιβάρυνσης από δεκάδες άλλα φυτοφάρμακα PFAS.
Κατά την τελευταία συνεδρίαση της Επιτροπής Φυτοφαρμάκων (SCOPAFF) στα μέσα Μαρτίου, η Πολωνία και η Τσεχία τάχθηκαν κατά της απαγόρευσης, ενώ άλλες δώδεκα χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ισπανίας, επέλεξαν τη σιωπή, αποφεύγοντας να τοποθετηθούν δημόσια. Αυτή η αβεβαιότητα και έλλειψη σαφούς θέσης εκ μέρους των κυβερνήσεων καθυστερεί την εφαρμογή μιας νομοθεσίας που αποσκοπεί στην αποτροπή της έκθεσης των πολιτών σε τοξικούς και σχεδόν μη αποδομήσιμους ρύπους.