Πόσο ασφαλές είναι το πρόσθετο tocorherol, που πήρε το όνομά του από δύο ελληνικές λέξεις: τοκετός και φέρειν.
Από τότε που η ανθρωπότητα άρχισε να συσσωρεύει τρόφιμα και στη συνέχεια να τα εμπορεύεται, οι άνθρωποι πάντα αναζητούσαν τρόπους για να τα προστατεύουν από αλλοιώσεις που προκαλούνται από την διαδικασία της οξείδωσης. Η οξείδωση των τροφίμων όχι μόνο αλλάζει το χρώμα, τη μυρωδιά ή τη γεύση του φαγητού, αλλά προκαλεί επίσης απώλεια της θρεπτικής του αξίας ενώ μπορεί να προκαλέσει και τροφικές δηλητηριάσεις.
Η οξείδωση είναι μια αναπόφευκτη αντίδραση, η οποία αυξάνεται όσο «γερνάει» το τρόφιμο. Ωστόσο, είναι δυνατό να καθυστερήσει η οξειδωτική διαδικασία χρησιμοποιώντας αντιοξειδωτικά προκειμένου να διατηρηθούν τα τρόφιμα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Από τον εικοστό αιώνα, λόγω της δημογραφικής έκρηξης και των κοινωνικοδημογραφικών αλλαγών, αυξήθηκε η χρήση προσθέτων για την καθυστέρηση της οξείδωσης των προϊόντων και την επέκταση της διάρκειας ζωής τους. Στην αρχή οι εταιρείες τροφίμων κατέφευγαν κυρίως σε συνθετικά αντιοξειδωτικά ωστόσο η στροφή των καταναλωτών σε πιο υγιεινή διατροφή και η αύξηση της ζήτησης για φυσικά συστατικά ώθησε τη βιομηχανία στη χρήση αντιοξειδωτικών φυσικής προέλευσης ως πρόσθετα για την προστασία των τροφίμων
Μερικά από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα φυσικά αντιοξειδωτικά στη βιομηχανία τροφίμων, είναι οι τοκοφερόλες, το εκχύλισμα δεντρολίβανου ή το ασκορβικό οξύ, τα οποία αναζητούνται όλο και περισσότερο από τις εταιρείες στη βιομηχανία τροφίμων λόγω των πολλών πλεονεκτημάτων τους. H τοκοφερόλη πήρε το όνομά της από δύο ελληνικές λέξεις: τοκετός και φέρειν.
Τα μείγματα τοκοφερολών (E-306) που επιτρέπονται σε όλες τις χώρες του κόσμου, και αναφέρονται στις ετικέτες των τροφίμων ως βιταμίνη Ε τοκοφερόλη ( Η άλφα τοκοφερόλη είναι η βιοδιαθέσιμη από το στόμα μορφή άλφα της φυσικής λιποδιαλυτής βιταμίνης Ε, με ισχυρή αντιοξειδωτική και κυτταροπροστατευτική δράση ), είναι ένα φυσικό αντιοξειδωτικό που χρησιμοποιείται περισσότερο στα τρόφιμα, κυρίως σε προϊόντα που περιέχουν λίπη, όπως λάδια, μπισκότα, δημητριακά, σνακ, σάλτσες, αλεύρι, είδη ζαχαροπλαστικής κ.λπ.
Ο πληθυντικός όρος «τοκοφερόλες» υποδηλώνει ότι υπάρχουν διάφοροι τύποι τοκοφερολών. Οι α, β, γ, ẟ τοκοφερόλες είναι οι παραλλαγές που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία τροφίμων. Αυτά τα αντιοξειδωτικά εμποδίζουν την οξείδωση των λιπών σταματώντας τις αλυσιδωτές αντιδράσεις των ελεύθερων ριζών. Οι τοκοφερόλες έχουν πολλά πλεονεκτήματα, όπως η αντοχή τους σε υψηλές θερμοκρασίες, η υψηλή διαλυτότητά τους, η μηδενική επίδραση στο χρώμα ή την οσμή του τελικού προϊόντος και μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε βιολογικά προϊόντα χωρία να «ακυρωθεί» ο τίτλος. ή η δυνατότητα χρήσης σε βιολογικά προϊόντα.
Σε γνωμοδότησή της η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων EFSA, έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι τοκοφερόλες δεν προκαλούν ανησυχία για την ασφάλεια στα επίπεδα που χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα.
Τα φυτικά έλαια, όπως η σόγια, το ηλιέλαιο και το αμυγδαλέλαιο, είναι πλούσια σε τοκοφερόλες όμως υπάρχουν και σε άλλες πηγές τροφίμων, όπως τα φιστίκια, τα σπαράγγια, οι ντομάτες και τα καρότα. Ορισμένα ζωικά λίπη περιέχουν επίσης τοκοφερόλες, ωστόσο, σε πολύ μικρότερη ποσότητα από αυτή των φυτικών ελαίων.
Οι τοκοφερόλες μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε άπειρο αριθμό προϊόντων διατροφής. Τα ακόλουθα προϊόντα είναι μερικά παραδείγματα:
- Έλαια αρτοποιίας υψηλής σταθερότητας που είναι πλούσια σε ακόρεστα λιπαρά οξέα (π.χ. λινολεϊκό και ελαϊκό). Οι τοκοφερόλες εμποδίζουν το λάδι να οξειδωθεί γρήγορα.
- Τηγανέλαια (εφόσον η θερμοκρασία του λαδιού δεν υπερβαίνει το σημείο βρασμού κάθε κλάσματος τοκοφερόλης)
- Κέικ και γλυκά για όλες τις χρήσεις
- Μαργαρίνη και επάλειψη
- Μαγιονέζα & dressings
- Προϊόντα φούρνου (ζύμη κατεψυγμένη και κατεψυγμένη)
- Σνακ τρόφιμα
- Δημητριακά πρωινού
Ακολουθήστε το Cibum 
