Τα χαρακτηριστικά των ηγετών που εμπνέουν και μπορούν να απογειώσουν την εταιρεία.
Του Γιάννη Ζαμπετάκη*
Στο σύγχρονο επιχειρείν στη βιομηχανία τροφίμων, χρειαζόμαστε Ηγέτες με το Η κεφαλαίο. Ηγέτες που να μπορούν να εμπνεύσουν τις ομάδες τους και έχουν το δυναμικό να πάνε μπροστά και την ομάδα τους και την εταιρεία/οργανισμό τους αλλά και την κοινωνία γενικότερα. Ας δούμε πιο αναλυτικά, τις κατηγορίες ηγετών. Ο John Maxwell εξηγεί ότι τα πέντε επίπεδα ηγεσίας είναι τα ακόλουθα:
1.Θέση
Οι άνθρωποι ακολουθούν τον νέο ηγέτη επειδή απλά κλήθηκαν να το κάνουν. Κλήθηκαν απλά από τον προηγούμενο κάτοχο της ηγετικής θέσης και απλά το κάνουν από «υποχρέωση» και μόνο χωρίς να νιώθουν κάτι για τον νέο ηγέτη. Μια «στρατιωτική» προσέγγιση που δεν έχει θετικά αποτελέσματα σε βάθος χρόνου.
2.Άδεια
Σε αυτό το επίπεδο, ο ηγέτης έχει αρχίσει να κτίζει διαπροσωπικές σχέσεις με τους υφισταμένους του. Έχει περάσει λίγος καιρός από την στιγμή που ο νέος ηγέτης έχει πάρει την ηγετική θέση και σε αυτό το διάστημα έχει αρχίσει να γνωρίζει καλύτερα τους υφιστάμενούς του.
3.Παραγωγή
Οι υφιστάμενοι εμπιστεύονται τον ηγέτη τους και νιώθουν ότι τους εμπνέει να γίνουν πιο παραγωγικοί για το καλό της ομάδας. Αυτό είναι ένα σημείο-κλειδί: πώς ο νέος ηγέτης μπορεί να εμπνεύσει την ομάδα του για το καλό της ομάδας και του οργανισμού.
4.Πνευματική εξέλιξη
Οι ηγέτες που έχουν φτάσει στο επίπεδο 4 είναι σε θέση να εμπνέουν και να δημιουργούν νέους ηγέτες. Οι υφιστάμενοί τους τους ακολουθούν επειδή οι άνθρωποι γενικότερα, αναγνωρίζουν την ικανότητα του ηγέτη να επιδρά θετικά στη ζωή τους.
4.Απόγειο – Κορύφωση
Σε αυτό το επίπεδο φτάνουν λίγοι ηγέτες και αυτό είναι και το πιο σπάνιο είδος ηγετών. Μόνο λίγοι ηγέτες και μετά από πολύχρονη προσπάθεια τα καταφέρνουν να φτάσουν σε αυτό το επίπεδο. Αυτοί οι ηγέτες έχουν ακόλουθους επειδή έχουν αποδείξει την αξία τους στην ομάδα τους και έχουν αποδεδειγμένα εργαστεί για το καλό της ομάδας αλλά και για το γενικότερο καλό.
Είναι ενδιαφέρον να δούμε τα χαρακτηριστικά των επιπέδων 4 και 5.
Σε μια παρουσίασή του, πριν από λίγες μέρες εδώ στο UL, o Δρ Aidan Harney της Intel παρουσίασε (φωτογραφία άνωθεν) τα χαρακτηριστικά των ηγετών που καταφέρνουν να φτάσουν στα επίπεδα 4 και 5. Ανέλυσε τις διαφορές των ηγετών επιπέδου 4 και 5 σε σχέση με τα κίνητρά τους (motivation), τα θέλω τους (volition) και τα ανακλαστικά τους (reflexivity). Είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε τις «λεπτές» διαφορές μεταξύ των δυο επιπέδων, 4 και 5.
Ένας ηγέτης επιπέδου 5 έχει κίνητρα την περιέργειά του και το «παιχνίδι», ώστε να παράγει νέες ιδέες. Τα θέλω του έχουν σχέση με την αέναη αναζήτηση νέων τρόπων και ιδεών και τα ανακλαστικά τους είναι πρωτοποριακά: επιθυμούν να μαθαίνουν από μελλοντικές καταστάσεις (δηλαδή κάνουν Projection του παρόντος στο μέλλον) και κάνουν πράξη αυτές τις ιδέες τους, χωρίς να διστάζουν να παίρνουν ρίσκα.
Ένα εξαιρετικό βιβλίο που περιγράφει τα πρότυπα ηγετών και τρόπους εκδήλωσης των ηγετικών τους χαρακτηριστικών είναι το βιβλίο του Peter Northouse: Leadership : Theory and Practice.
*O Γιάννης Ζαμπετάκης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Χημείας Τροφίμων, Πρόεδρος του τμήματος Βιολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Λίμερικ στην Ιρλανδία και “παίζει” πάντα Αριστερό Εξτρέμ.
Email: ioannis.zabetakis@ul.ie
Twitter: @yanzabet
Ακολουθήστε το Cibum 
