Υψηλά κόστη και πιέσεις για το κρασί της Σαντορίνης, με τις τιμές να έχουν πια τετραπλασιαστεί.
Πανέμορφη, αλλά απλησίαστη έχει γίνει η Σαντορίνη, στην οποία φέτος οι ήδη αυξημένες τιμές φαίνεται να έχουν ανέβει κι άλλο. Και ενώ οι Έλληνες το γνωρίζουμε καλά αυτό πλέον έχει αρχίσει και φαίνεται και στους τουρίστες του εξωτερικού, που την επισκέπτονται και τη συγκαταλέγουν σε ένα από τα πιο ακριβά μέρη του κόσμου.
Μια πρόσφατη επίσκεψη του Harpers UK στον νησί, έφερε τους αρθρογράφους στη διαπίστωση ότι τα τοπικά, Ασύρτικα (ως επί τω πλείστω) σαντορινιά κρασιά που παράγονται με μεράκι στους αμπελώνες του νησιού – και αντιμετωπίζουν προκλήσεις με τον καύσωνα που πλήττει επί του παρόντος όλη την Ευρώπη- είναι “απαγορευτικά” ακριβά.
Οι τιμές των σταφυλιών, επίσης, ανά κιλό ξεκινούν από 5-6 ευρώ για τα κρασιά και 7 για τις σαμπάνιες, ενώ στην ηπειρωτική Ελλάδα δεν υπερβαίνει το 1 ευρώ. “Πολλά από τα κρασιά είναι πολύ υψηλής ποιότητας, αλλά πωλούνται και ακριβά. Το κόστος των σταφυλιών έχει τετραπλασιαστεί”, είπε στο Harpers UK ο Γιώργος Αθανάς, διευθυντής επιχειρήσεων για τα Wines of Greece και Wines of Santorini.
Tι είναι αυτό που ανεβάζει τις τιμές; Τα τελευταία 5 χρόνια που η Σαντορίνη έχει γίνει must ως τουριστικός προορισμός, οι ντόπιοι που έχουν μείνει ως μόνιμοι κάτοικοι στο νησί είναι ελάχιστοι, ενώ προτιμούν να εργάζονται στην εστίαση και στα ξενοδοχεία παρά στους αμπελώνες, όπου συνήθως οι αμοιβές δεν επαρκούν του μόχθου και των συνθηκών εργασίας. Ο υψηλός πληθωρισμός και η γενικότερη αύξηση του κόστους ζωής στην Ελλάδα είναι επίσης βασικός λόγος, εξαιτίας του οποίου ο τουρισμός ως βασικό έσοδο των κατοίκων είναι το κύριο εισόδημα και αυτό που θα ανέβει περισσότερο σε κόστος για να βγει κάποιο κέρδος.
Η Σαντορίνη διαθέτει ένα αρχαίο σύστημα εκγύμνασης αμπέλου, γνωστό ως κουλούρα, που φτιάχνεται με το τύλιγμα των αμπελιών σε σχήμα καλαθιού και χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα. Τα καλάθια βοηθούν στην προστασία των αμπελιών από τους δυνατούς θαλάσσιους ανέμους, ενώ ταυτόχρονα παγιδεύουν την υγρασία, το οποίο βοηθά στη συγκράτηση του ελάχιστου νερού που ποτίζει τα αμπέλια. Με τα κόστη παραγωγής, όμως, να ανεβαίνουν, οι αμπελουργοί πρέπει να κάνουν ορισμένες θυσίες, ακόμα και σε ορισμένα είδη κρασιών, όπως το Αθήρι και το Αηδάνι, μιας και το Ασύρτικο είναι αυτό που έχει περισσότερη ζήτηση.