Το in vitro κρέας “γεννήθηκε” σε επιστημονικά εργαστήρια πριν πολλά χρόνια, βήμα βήμα, αλλά πλέον έχει συγκεντρώσει πάνω του τα φώτα της παγκόσμιας κοινότητας.
Πολλοί νομίζουν ότι το καλλιεργημένο κρέας γεννήθηκε στις 5 Αυγούστου 2013 όταν ο καθηγητής και επιστήμονας του Πανεπιστημίου του Μάαστριχτ Mark Post παρουσίασε το πρώτο μπιφτέκι που παρασκευάστηκε από κύτταρα βοοειδών που καλλιεργήθηκαν στο εργαστήριο σε συνέδριο στο Λονδίνο. Το μπιφτέκι μαγειρεύτηκε και δοκιμάστηκε στην εκδήλωση, λαμβάνοντας θετικά σχόλια για γεύση, υφή και αίσθηση στο στόμα. Το πρώτο καλλιεργημένο μπιφτέκι κρέατος κόστισε 330.000 € για την παρασκευή του. Ένας ανώνυμος δωρητής, ο οποίος αργότερα αποκαλύφθηκε ότι ήταν ο συνιδρυτής της Google, Σεργκέι Μπριν, χρηματοδότησε την επιχείρηση.
Αλλά η ιστορία του καλλιεργημένου κρέατος χρονολογείται αρκετά χρόνια πίσω. Το 2002, ένας καθηγητής στο Touro College στις ΗΠΑ, ο Morris Benjaminson και η ομάδα του, εμπλούτισαν με διάφορα μέσα ανάπτυξης, ειδικά εμβρυϊκό βόειο ορό, σε τμήματα μυών που είχαν ληφθεί από χρυσόψαρο. Μετά από περίπου μια εβδομάδα, παρατήρησαν ότι τα δείγματα είχαν αυξηθεί κατά 14%. Χρηματοδοτούμενο από τη NASA, το έργο ερευνούσε νέους τρόπους για τους αστροναύτες να καλλιεργούν τρόφιμα στο διάστημα, και όχι μια λύση για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Το έργο ενέπνευσε τον Jason Matheny, ο οποίος εκείνη την εποχή σπούδαζε μεταπτυχιακό στη δημόσια υγεία στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins.
Τρία χρόνια πριν το 1999, οι βιοκαλλιτέχνες Oron Catts και Ionat Zurr ανέπτυξαν επιτυχώς ημι-ζωντανές μπριζόλες από προγεννητικά κύτταρα προβάτου κατά τη διάρκεια μιας παραμονής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ. Το έργο αργότερα εξελίχθηκε σε Disebodied Cuisine, μέρος της έκθεσης L’Art Biotech στη Νάντη της Γαλλίας, στην οποία ένας καλλιτέχνης performance έφαγε μπριζόλες ημιζώντων βατράχων που αναπτύχθηκαν in vitro χρησιμοποιώντας κύτταρα που είχαν ληφθεί από το αμφίβιο.
Αλλά ακόμη και νωρίτερα από αυτό, το 1995, ο Ολλανδός επιχειρηματίας Willem Van Eelen, γνωστός και ως ο νονός του καλλιεργημένου κρέατος, κατάφερε να εξασφαλίσει 750.000 δολάρια από επενδυτές και να αποκτήσει το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την παραγωγή κρέατος in vitro. Θα του έπαιρνε άλλα έξι χρόνια για να πλησιάσει τον Henk Haagsman, καθηγητή Κρέατος στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης.
Οι Van Eelen και Haagsman κατάφεραν να συγκεντρώσουν 2 εκατομμύρια ευρώ για να χρηματοδοτήσουν ένα τετραετές έργο που διεξήχθη από τα πανεπιστήμια της Ουτρέχτης, του Άμστερνταμ και του Αϊντχόβεν. Ο Mark Post και ο Peter Vestrate, οι οποίοι αργότερα ίδρυσαν μια από τις πιο διάσημες νεοφυείς επιχειρήσεις παραγωγής κρέατος, τη Mosa Meat, ήταν μέλη της ομάδας.
Οι Haagsman, Van Eeelen, Post και Vestrate δεν ήταν οι μόνοι επιστήμονες που εργάζονταν πάνω στο καλλιεργημένο κρέας ή, όπως ονομαζόταν τότε, στο in-vitro κρέας. Το Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας Chalmers στο Γκέτεμποργκ και το Νορβηγικό Πανεπιστήμιο Επιστημών Ζωής ανέλαβαν επίσης έργα ανάπτυξης ζωικών κυττάρων σε εργαστήρια και σχεδιασμό βιοαντιδραστήρα για την ανάπτυξη βλαστοκυττάρων, καθώς και ο Vladimir Mironov στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας (MUSC) και ο Douglas McFarland της Πολιτείας της Νότιας Ντακότα στις ΗΠΑ, οι οποίοι εκτελούσαν έργα για κρέας in vitro.
Οι Mironov, McFarland και οι άλλοι επιστήμονες PD Edelman από το State University της Νότιας Ντακότα και ο προαναφερθείς Jason Matheny συνέγραψαν το πρώτο άρθρο ανασκόπησης για το κρέας με βάση τα κύτταρα το 2005, In vitro-Cultured Meat Production ,στο οποίο ανέφεραν: «Σε σχέση με το συμβατικό κρέας, το καλλιεργημένο κρέας θα μπορούσε να προσφέρει μια σειρά από οφέλη. Με το καλλιεργημένο κρέας, η αναλογία κορεσμένων προς πολυακόρεστα λιπαρά οξέα θα μπορούσε να ελεγχθεί καλύτερα. η συχνότητα των τροφιμογενών ασθενειών θα μπορούσε να μειωθεί σημαντικά· και οι πόροι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πιο αποτελεσματικά, καθώς οι βιολογικές δομές που απαιτούνται για τη μετακίνηση και την αναπαραγωγή δεν θα έπρεπε να αναπτυχθούν ή να υποστηριχθούν. Το αν το καλλιεργημένο κρέας είναι οικονομικά πρακτικό ή όχι είναι ένα διαφορετικό ζήτημα».
Βλέποντας το καλλιεργημένο κρέας ως εναλλακτική στην εργοστασιακή καλλιέργεια, η PETA συμμετείχε επίσης. Σε ένα άρθρο ο Neil Stephens από το Πανεπιστήμιο Brunel, η Alexandra E. Sexton από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και ο Clemens Driessen του Πανεπιστημίου Wageningen, μέρος της έρευνας Cellular Agriculture: Biotechnology for Sustainable Food , που δημοσιεύτηκε στο Frontiers, γράφουν: «…το 2008 το People for the Ethical Treatment of Animals (PETA) πρόσφερε 1 εκατομμύριο δολάρια για την πρώτη ομάδα που πουλούσε κοτόπουλο in-vitro που δεν ξεχώριζε από το συμβατικό κοτόπουλο σε 10 πολιτείες των ΗΠΑ. Στην εκστρατεία πρωτοστάτησε από η Πρόεδρος της PETA Ingrid Newkirk, αν και βασικός μοχλός της εκστρατείας εντός της PETA ήταν ο Bruce Friedrich, ο οποίος αργότερα συνίδρυσε την ομάδα υπεράσπισης CM [καλλιεργημένο κρέας] και φυτικής προέλευσης, το Good Food Institute (GFI).
Μέχρι το 2013, το New Harvest [ένα μη κερδοσκοπικό ερευνητικό ινστιτούτο που υποστηρίζει την ανοιχτή, δημόσια έρευνα καλλιέργειας κρέατος που ιδρύθηκε από τον Jason Matheny το 2004] είχε προσελκύσει επαρκή κεφάλαια.
Το 2008 πραγματοποιήθηκε το πρώτο In-Vitro Meat Symposium στο Νορβηγικό Ινστιτούτο Έρευνας Τροφίμων στη Νορβηγία.
Το 2015 το New Harvest φιλοξένησε το 1ο Διεθνές Συμπόσιο για το Καλλιεργημένο Κρέας στο Πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ και ένα χρόνο αργότερα το ινστιτούτο πραγματοποίησε το New Harvest Conference στο Σαν Φρανσίσκο. Ακολούθησαν περισσότερες εκδηλώσεις στο Ισραήλ, την Ιαπωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο, σηματοδοτώντας σαφές ενδιαφέρον και πρόοδο στον χώρο του καλλιεργημένου κρέατος.
Αυτό το νέο κύμα επιστημόνων, που εξετάζουν την παραγωγή και τη βιωσιμότητα του καλλιεργημένου κρέατος, ενέπνευσε αρκετούς ανθρώπους, οι οποίοι τελικά ίδρυσαν νεοφυείς επιχειρήσεις, όπως ο Shir Friedman, Επικεφαλής Επιχειρήσεων στην ισραηλινή εταιρεία κοτόπουλου SuperMeat.
«Όταν άκουσα για το καλλιεργημένο κρέας, σκέφτηκα ότι αυτό ακούγεται εντελώς τρελό» , λέει ο Shir. Αλλά αν είναι εφικτό , τότε είναι εκπληκτικό, είναι απολύτως λαμπρό. Πήγα λοιπόν να πάρω πτυχίο βιολογίας, μόνο και μόνο για να καταλάβω λίγο περισσότερα για το τι συνέβαινε, αν ήταν ακόμη δυνατό [να καλλιεργήσω κρέας σε εργαστήριο]. Συνάντησα τους άλλους δύο συνιδρυτές μου [Ido Savir και Koby Barak] από το SuperMeat. Και κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα σε αυτό που έχουμε αυτή τη στιγμή».
Το καλλιεργημένο κρέας επεκτεινόταν πλέον πέρα από τους πανεπιστημιακούς τοίχους και γεννήθηκαν οι πρώτες νεοφυείς επιχειρήσεις. Η Modern Meadow, η πρώτη start-up για καλλιέργεια κρέατος ξεκίνησε στις ΗΠΑ το 2011, με τις Memphis Meats (αργότερα μετονομάστηκε Upside Foods), SuperMeat, Finless Foods, Mark Post και Peter Verstrate’s Mosa Meat, Aleph Farms, Future Meat και Eat Just μερικά χρόνια αργότερα.
Το 2019 μια ομάδα αμερικανικών νεοφυών επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένων των Eat Just, Finless Foods και Memphis Meat, ίδρυσαν τη Συμμαχία για το κρέας, τα πουλερικά και την καινοτομία θαλασσινών. Δύο χρόνια αργότερα νεοφυείς επιχειρήσεις από την Ευρώπη και το Ισραήλ, που περιλαμβάνουν Mosa Meat, SuperMeat, Aleph Farms, Meatable, Future Meat, Ivy Farm, Bluu Biosciences, Cubiq Foods, Peace of Meat (αργότερα αγοράστηκε από την MeaTech), Gourmey, Higher Steak και Η Vital Meat δημιούργησε την Cellular Agriculture Europe για να συγκεντρώσει νεοφυείς επιχειρήσεις και να ανοίξει διάλογο με τους καταναλωτές και τις ρυθμιστικές αρχές.
Το 2020 ήταν μια κομβική χρονιά για το καλλιεργημένο κρέας. Η Υπηρεσία Τροφίμων της Σιγκαπούρης ενέκρινε το πρώτο προϊόν καλλιέργειας κρέατος προς πώληση και το καλλιεργημένο κοτόπουλο του Josh Tetrick’s Eat Just μπήκε στο μενού του εστιατορίου 1880. Σήμερα η Σιγκαπούρη εξακολουθεί να είναι η μόνη χώρα που έχει εγκρίνει την πώληση κρέατος που καλλιεργείται στο εργαστήριο.
Πηγή: https://foodmatterslive.com/article/cultured-meat-the-future-of-food-is-slaughter-free/
Ακολουθήστε το Cibum 
