Ο τύπος, η εφαρμογή και η ποσότητα του λιπάσματος, επηρεάζουν άμεσα τη διαθεσιμότητα θρεπτικών ουσιών στα φυτά και έμμεσα επηρεάζουν τη φυσιολογία των φυτών και τη βιοσύνθεση δευτερογενών ενώσεων.
Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Foods, διερευνά την επίδραση διαφόρων μεθόδων λίπανσης στην περιεκτικότητα σε βιοενεργές ουσίες και στην αντιοξειδωτική δράση της ρίζας και των φύλλων του σέλινου (
Apium graveolens L.). Εφαρμόστηκαν ορυκτό λίπασμα, κοπριά πουλερικών, κοπριά βοοειδών, κοπριά προβάτων, υπερκομπόστ και μελάσα. Το συνολικό ξηρό βάρος, οι φαινολικές και φλαβονοειδείς ενώσεις και η αντιοξειδωτική δράση αξιολογήθηκαν, μαζί με φυτικές ίνες, πρωτεΐνες, λίπος, ζάχαρη και άμυλο στη σελινόριζα.
Η υψηλότερη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες και πρωτεΐνες βρέθηκε σε ρίζες γονιμοποιημένες με ορυκτά, ενώ το συνολικό λίπος και ζάχαρη ήταν υψηλότερες σε ρίζες λιπασμένες με κοπριά βοοειδών και το άμυλο ήταν υψηλότερο στις ρίζες που γονιμοποιήθηκαν με υπερκομπόστ. Η λίπανση με υπερκομπόστ απέδωσε την υψηλότερη συνολική περιεκτικότητα σε φαινολικά και φλαβονοειδή στα φύλλα, ενώ το ορυκτό λίπασμα είχε την υψηλότερη αντιοξειδωτική δράση στις ρίζες. Σημειωτέον, το υψηλότερο ξηρό βάρος στα φύλλα και η υψηλότερη συνολική περιεκτικότητα σε φαινολικά και φλαβονοειδή στις ρίζες παρατηρήθηκαν επίσης με το supercompost.
Η PCA και η ανάλυση συστάδων κατέδειξαν σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ των μερών του φυτού, π.χ. των δειγμάτων της ρίζας και των φύλλων του σέλινου, των συνθηκών καλλιέργειας και των παρατηρούμενων παραμέτρων, τονίζοντας τη σημασία της επιλογής κατάλληλων μεθόδων καλλιέργειας για τη βελτιστοποίηση των θρεπτικών ιδιοτήτων του σέλινου. Επίσης, αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι το supercompost, ένα υποπροϊόν των ζυθοποιιών, θα μπορούσε ενδεχομένως να αντικαταστήσει τα ζωικά οργανικά λιπάσματα, αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα της μειωμένης διαθεσιμότητας λόγω της μείωσης του αριθμού των ζώων.
Για να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ
Ακολουθήστε το Cibum 
