Αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και την κυκλικότητας διαφορετικών υλικών.
Το Wageningen University & Research αξιολόγησε τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και την κυκλικότητα διαφορετικών υλικών για κάψουλες καφέ μίας μερίδας, όταν υποβάλλονται σε διάφορα σενάρια «τέλους ζωής». Η έρευνα περιλάμβανε τα ακόλουθα σενάρια τέλους ζωής: βιομηχανική κομποστοποίηση (μόνο για κομποστοποιήσιμες κάψουλες), ανακύκλωση μέσω συλλογής απορριμμάτων συσκευασίας μικρού βάρους, αποτέφρωση με ανάκτηση ενέργειας, υγειονομική ταφή με ανάκτηση ενέργειας και μονοσυλλογή (μόνο για κάψουλες αλουμινίου).
Η μελέτη λαμβάνοντας υπόψη τόσο την κυκλικότητα των υλικών όσο και τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, κατέληξε στο συμπέρασμα πως οι κομποστοποιήσιμες κάψουλες είναι η πιο βιώσιμη επιλογή.
«Ετησίως, δισεκατομμύρια κάψουλες καφέ χρησιμοποιούνται στην Ευρώπη. Παρόλο που τα κατακάθια του καφέ συμβάλλουν τα μέγιστα στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου όταν πρόκειται για χρήση καφέ μίας μερίδας, το υλικό που χρησιμοποιείται σε αυτές τις κάψουλες έχει αρκετά μεγάλο αντίκτυπο», εξηγεί η επικεφαλής του έργου Ingeborg Smeding. Οι ερευνητές ανέλυσαν τον αντίκτυπο τριών τύπων καψουλών: κομποστοποιήσιμων καψουλών με βιολογική βάση, συμβατικές πλαστικές κάψουλες και κάψουλες αλουμινίου.
Δείκτης κυκλικότητας υλικού
Η Smeding δήλωσε: «Η μοναδική πτυχή αυτής της έρευνας είναι ότι δεν εξετάσαμε μόνο τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, γιατί αυτό είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας. Λαμβάνοντας επίσης υπόψη την κυκλικότητα των υλικών, αποκτούμε μια ευρύτερη προοπτική της βιωσιμότητας των διαφόρων επιλογών.» Η κυκλικότητα ποσοτικοποιήθηκε με το Material Circularity Indicator (MCI), ένα εργαλείο που αναπτύχθηκε από το Ίδρυμα Ellen MacArthur. Αυτός ο δείκτης είναι ένα από τα πληρέστερα διαθέσιμα εργαλεία, καθώς περιλαμβάνει τους ρυθμούς ανακύκλωσης, το ανακυκλωμένο περιεχόμενο, την απόδοση της διαδικασίας ανακύκλωσης, το περιεχόμενο βιολογικής βάσης, την επαναχρησιμοποίηση και τη μέση διάρκεια ζωής.
Οι κομποστοποιήσιμες κάψουλες πιο βιώσιμες, το αλουμίνιο στη δεύτερη θέση
Λαμβάνοντας υπόψη τόσο τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου όσο και την κυκλικότητα, το κύριο συμπέρασμα είναι ότι οι κομποστοποιήσιμες πλαστικές κάψουλες είναι η πιο βιώσιμη επιλογή. Το MCI τους είναι 100% (πλήρως κυκλικό) όταν οι κάψουλες κομποστοποιούνται: τα υλικά είναι και βιοαποικοδομήσιμα (μη βασισμένα σε ορυκτά) και βιοαποδομήσιμα. Τόσο το κατακάθι του καφέ όσο και το υλικό της κάψουλας μπορούν να διατηρηθούν στο βρόχο καθώς «ανακυκλώνονται οργανικά» μέσω της βιόσφαιρας σε κομπόστ. Οι επιλογές κομποστοποίησης παραμένουν βιώσιμες ακόμα και όταν οι καταναλωτές απορρίπτουν τις κάψουλες σε «λάθος» δοχείο.
Οι κάψουλες αλουμινίου αποτελούν τη δεύτερη καλύτερη επιλογή εάν συλλέγονται χωριστά μέσω συστημάτων που έχουν σχεδιαστεί αποκλειστικά για την επιστροφή αυτών των καψουλών (μονοσυλλογή): το αλουμίνιο στη συνέχεια ανακυκλώνεται και ο καφές κομποστοποιείται. Ωστόσο, το MCI είναι χαμηλότερο (περίπου 60%) σε σύγκριση με τις κομποστοποιήσιμες κάψουλες, ακόμη και όταν χρησιμοποιείται ανακυκλωμένο αλουμίνιο για την παραγωγή των καψουλών. Ένας κλειστός βρόχος ανακύκλωσης δεν είναι εφικτός επειδή θα συσσωρευτούν μη στοχευμένα ιχνοστοιχεία στο αλουμίνιο, καθιστώντας το λιγότερο εύκαμπτο με την πάροδο του χρόνου. Μια άλλη βασική πρόκληση είναι να επιτευχθεί υψηλό ποσοστό συμμετοχής σε ένα εθελοντικό σύστημα μονοσυλλογής.
Τέλος, η έρευνα δείχνει ότι τα συμβατικά πλαστικά δεν ταιριάζουν σε μια κυκλική οικονομία, καθώς ούτε οι πλαστικές κάψουλες ούτε τα χρησιμοποιημένα κατακάθια καφέ ανακυκλώνονται. Το MCI είναι κάτω του 50%.
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από την Wageningen Food & Biobased Research, επιχορηγούμενη από την TKI BBE και χρηματοδοτούμενη από τις Advanced Technology Innovations, De Koffiejongens, NatureWorks, Novamont, TotalEnergies Corbion και το Υπουργείο Υποδομών και Υδάτων της Ολλανδίας.
Πηγή: wur.nl
Ακολουθήστε το Cibum 
