Ανατρέπεται μια μακροχρόνια πεποίθηση.
Μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο Ιατρικής του Σικάγο αποκαλύπτει ότι τα άτομα με διαταραχή χρήσης αλκοόλ (AUD) και κατάθλιψη βιώνουν υψηλά επίπεδα διέγερσης και ευχαρίστησης όταν μεθούν, παρόμοια με τους πότες που δεν έχουν κατάθλιψη.
Τα ευρήματα έρχονται σε αντίθεση με τη μακροχρόνια πεποίθηση ότι η ευχαρίστηση που βιώνουν οι άνθρωποι όταν πίνουν αλκοόλ μειώνεται με τον εθισμό και ότι η κατανάλωση αλκοόλ μέχρι μέθης γίνεται κυρίως για τη μείωση των αρνητικών συναισθημάτων ως μια μορφή αυτοθεραπείας.
Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό American Journal of Psychiatry, αμφισβητεί τις συμβατικές αντιλήψεις σχετικά με τις επιδράσεις του αλκοόλ στα καταθλιπτικά άτομα που πίνουν υπερβολικά και θα μπορούσε να βελτιώσει τις θεραπευτικές προσεγγίσεις, εστιάζοντας τη φαρμακευτική αγωγή και τις συμπεριφορικές προσεγγίσεις περισσότερο στις οδούς ανταμοιβής του αλκοόλ για την ευχαρίστηση και λιγότερο στα συστήματα που ανταποκρίνονται στο στρες.
Οι επιδράσεις του αλκοόλ στον εγκέφαλο είναι πολύπλοκες και η καλύτερη κατανόηση των παραγόντων που επηρεάζουν την ευπάθεια ενός ατόμου στο AUD και την κατάθλιψη είναι ζωτικής σημασίας για τον εντοπισμό και την έναρξη έγκαιρης και αποτελεσματικής θεραπείας.
Ωστόσο, λίγες μελέτες έχουν εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο τα άτομα με AUD ανταποκρίνονται στο αλκοόλ είτε σε ελεγχόμενες εργαστηριακές συνθήκες είτε στο φυσικό περιβάλλον- η συμπερίληψη ατόμων με AUD και άλλη συννοσηρή διάγνωση αυξάνει την πολυπλοκότητα.
Η έρευνα παρακολούθησε 232 άτομα σε όλες τις ΗΠΑ μεταξύ των ηλικιών 21 έως 35 ετών, που αντιστοιχεί στην περίοδο κατά την οποία γίνεται η μεγαλύτερη κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου. Η μισή ομάδα μελέτης πληρούσε τα κριτήρια για AUD κατά το προηγούμενο έτος και ήταν ισομερώς μοιρασμένη όσον αφορά εκείνους που είχαν ή δεν είχαν βιώσει μείζονα καταθλιπτική διαταραχή κατά το προηγούμενο έτος.
Τα άτομα που είχαν αυτοκτονικό ιδεασμό αποκλείστηκαν για λόγους ασφαλείας, όπως και τα άτομα που είχαν σοβαρά συμπτώματα στέρησης αλκοόλ.
Μέσω των smartphones τους, οι συμμετέχοντες απάντησαν σε ερωτήσεις κάθε μισή ώρα επί τρεις ώρες κατά τη διάρκεια ενός τυπικού επεισοδίου κατανάλωσης αλκοόλ και ενός επεισοδίου χωρίς αλκοόλ. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η κατανάλωση αλκοόλ μείωσε τα αρνητικά συναισθήματα, αν και η μείωση ήταν μικρή και μη ειδική ως προς την κατάθλιψη ή την κατάσταση AUD τους.
Οι θετικές επιδράσεις του αλκοόλ ήταν πολύ υψηλότερες στα άτομα με AUD από ό,τι σε εκείνα χωρίς AUD και αντίθετα με τη φήμη, παρόμοιες σε εκείνα με AUD και κατάθλιψη και σε εκείνα χωρίς κατάθλιψη.
Τα ευρήματα της μελέτης θέτουν υπό αμφισβήτηση την κυρίαρχη θεωρία ότι ο εθισμός στο αλκοόλ προκύπτει από την προσπάθεια του εγκεφάλου να διατηρήσει τη σταθερότητα παρά την επαναλαμβανόμενη βαριά κατανάλωση αλκοόλ.
Η θεωρία αυτή περιγράφει μια «σκοτεινή πλευρά του εθισμού» όπου η επαναλαμβανόμενη βαριά κατανάλωση αλκοόλ με την πάροδο του χρόνου οδηγεί σε αλλαγές στα συστήματα του εγκεφάλου που εμπλέκονται στο στρες και την ανταμοιβή. Ως αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών, υποτίθεται ότι τα άτομα μετατοπίζονται από την κατανάλωση για ευχαρίστηση στην κατανάλωση για να αποφύγουν την απόσυρση και το άγχος.
Ακολουθήστε το Cibum 
