Πρόσφατη μελέτη διερευνά τη σχέση μεταξύ των γονιδίων, της κατανάλωσης αλκοόλ και του ποσοστού σωματικού λίπους.
Η γενετική της γεύσης
Η γεύση επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα και την ποσότητα των τροφίμων που καταναλώνονται. Ο άνθρωπος μπορεί να αισθανθεί πέντε διαφορετικές γεύσεις, όπως πικρή, ξινή, γλυκιά, αλμυρή και umami.
Η πικρή γεύση είναι εξαιρετικά ευαίσθητη και μπορεί να έχει εξελιχθεί για τον εντοπισμό τοξικών ενώσεων. Η οικογένεια υποδοχέων της γεύσης 2 (TAS2R) εμπλέκεται στην ανίχνευση της πικρής γεύσης- επομένως, οι πολυμορφισμοί σε αυτά τα γονίδια θα μπορούσαν να μεταβάλλουν την αντίληψη της πικρής γεύσης.
Προηγούμενες έρευνες έχουν αναφέρει ότι το γονίδιο TAS2R38 μεσολαβεί για την πικρή γεύση των ενώσεων θειοουρίας, όπως το φαινυλοθειοκαρβαμίδιο (PTC) και η 6-n-προπυλοθειουρακίλη (PROP). Και οι δύο είναι συνθετικές ενώσεις δομικά παρόμοιες με πικρές ενώσεις που βρίσκονται στα σταυρανθή λαχανικά, στα φυλλώδη χόρτα και σε ορισμένα βότανα και μπαχαρικά. Το γονίδιο TAS2R13 αντιστοιχεί επίσης στην πικρή γεύση.
Τόσο το TAS2R13 όσο και το TAS2R38 έχουν επίσης συσχετιστεί στενά με τις διατροφικές συμπεριφορές. Για παράδειγμα, το TAS2R38 έχει αποδειχθεί ότι μεσολαβεί σε μια συσχέτιση μεταξύ του ποσοστού σωματικού λίπους και του PROP σε εξάχρονα κορίτσια, με τη συσχέτιση αυτή να μην παρατηρείται στα αγόρια της ίδιας ηλικίας.
Σχετικά με τη μελέτη
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nutrients, διερεύνησε τις συσχετίσεις μεταξύ της κατανομής των απλοτύπων TAS2R13 και TAS2R38, του ποσοστού σωματικού λίπους και της κατανάλωσης αλκοόλ. Μεταξύ φοιτητών, αξιολογήθηκε η κατανομή συχνότητας του TAS2R13 (rs1015443) και προσδιορίστηκε η συσχέτιση μεταξύ των πολυμορφισμών στο TAS2R38 (rs1726866, rs10246939 και rs713598) και του TAS2R13 (rs1015443) και η επίδρασή τους στο ποσοστό σωματικού λίπους και στην κατανάλωση αλκοόλ.
Στην παρούσα μελέτη συμπεριλήφθηκαν συνολικά 402 συμμετέχοντες από διαφορετικά κοινωνικοοικονομικά υπόβαθρα, 297 εκ των οποίων ήταν Καυκάσιοι και 105 Αφροαμερικανοί. Περίπου το 85% των συμμετεχόντων στη μελέτη ήταν γυναίκες.
Τα δεδομένα ελήφθησαν μεταξύ Φεβρουαρίου 2016 και Νοεμβρίου 2020. Όλοι οι συμμετέχοντες στη μελέτη συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων που παρείχε πληροφορίες σχετικά με την πρόσληψη τροφής και τα μεγέθη των μερίδων κατά το τελευταίο έτος.
Για τον προσδιορισμό της συμπεριφοράς κατανάλωσης αλκοόλ, χρησιμοποιήθηκε το εργαλείο διαλογής AUDIT (Alcohol Use Disorders Identification Test) του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας με 10 στοιχεία. Το ποσοστό σωματικού λίπους προσδιορίστηκε με τη χρήση ανάλυσης βιοηλεκτρικής εμπέδησης.
Τα ευρήματα της μελέτης
Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές στις συχνότητες των κύριων ούτε των δευτερευόντων αλληλομόρφων μεταξύ του πληθυσμού της μελέτης και του γενικού πληθυσμού. Ομοίως, δεν υπήρξε σημαντική συσχέτιση μεταξύ του γονιδίου TAS2R38 (rs1726866, rs10246939 και rs713598) και της κατανάλωσης αλκοόλ.
Συγκριτικά, οι ερευνητές παρατήρησαν συσχέτιση μεταξύ του γονιδίου TAS2R13 (rs1015443) και του αριθμού των ποτών που καταναλώνονται σε μια τυπική ημέρα, της συχνότητας κατανάλωσης κατά τη διάρκεια της ημέρας και του αριθμού των φορών που καταναλώνονται περισσότερα από πέντε ποτά σε μια ημέρα. Σημαντική συσχέτιση παρατηρήθηκε επίσης μεταξύ των γραμμαρίων αλκοόλ που καταναλώθηκαν και της αλληλόμορφης κατανομής του TAS2R13 τόσο για τους Καυκάσιους όσο και για τους Αφροαμερικανούς.
Μια προηγούμενη μελέτη σε ασθενείς με καρκίνο κεφαλής και τραχήλου ανέφερε σημαντική συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης αλκοόλ και του rs1015443. Μια άλλη μελέτη σημείωσε ότι η ένταση της γεύσης αιθανόλης στο στόμα σχετίζεται με το TAS2R13 (rs1015443).
Στην παρούσα μελέτη, η κατανάλωση αλκοόλ ανά γραμμάριο προβλέφθηκε σημαντικά από την ηλικία- ωστόσο, η επίδραση του TAS2R13 rs1015443 ήταν ασήμαντη.
Οι Αφροαμερικανοί συσχετίστηκαν με χαμηλότερη κατανάλωση αλκοόλ. Επιπλέον, παρατηρήθηκε σημαντική συνδυασμένη επίδραση του TAS2R13 (rs1015443) και της εθνικότητας στο ποσοστό σωματικού λίπους, ωστόσο, η ανεξάρτητη επίδραση ήταν ασήμαντη.
Η συσχέτιση του σωματικού λίπους με την εθνικότητα και το φύλο ήταν σημαντική σε διάφορα μοντέλα παλινδρόμησης. Η συσχέτιση μεταξύ του TAS2R13 (rs1015443) και του σωματικού λίπους δεν ήταν σημαντική.
Συμπεράσματα
Τα ευρήματα της μελέτης σχετικά με τους πολυμορφισμούς TAS2R38 έρχονται σε αντίθεση με προηγούμενες δημοσιευμένες έρευνες, οι οποίες ανέφεραν τη σημαντική συσχέτισή τους με το ποσοστό σωματικού λίπους.
Επιπλέον, δεν παρατηρήθηκε σταθερή σχέση μεταξύ της κατανάλωσης αλκοόλ και του TAS2R13 (rs1015443) παρά τον έλεγχο των δημογραφικών παραγόντων. Σε όλες τις εθνικότητες, υπήρχε σημαντική διαφορά στις συχνότητες των αλληλόμορφων TAS2R13 (rs1015443), ωστόσο, αυτό δεν ίσχυε για το φύλο.
Παρ’ όλα αυτά, απαιτείται μελλοντική έρευνα για την επικύρωση αυτών των ευρημάτων σε πιο εκτεταμένες μελέτες που διερευνούν ένα ευρύτερο φάσμα γονιδίων υποδοχέων πικρής και γλυκιάς γεύσης.
Ένας περιορισμός της παρούσας μελέτης οφείλεται στην ανισορροπία των φύλων, καθώς περίπου το 85% του δείγματος ήταν γυναίκες, περιορίζοντας έτσι τη γενικευσιμότητα των ευρημάτων. Θα μπορούσε επίσης να συμπεριληφθεί μια δοκιμή αντίληψης της πικρής γεύσης για να ενισχυθούν περαιτέρω τα ευρήματα.
Το κύριο πλεονέκτημα της παρούσας μελέτης ήταν η στρατηγική συλλογής δεδομένων, η οποία συνδύαζε αντικειμενικά και υποκειμενικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένων ερωτηματολογίων αυτοαναφοράς, γονότυπου DNA και μετρήσεων σύστασης σώματος.
Ακολουθήστε το Cibum 
