Νέα μελέτη αναδεικνύει συγκεκριμένα επικίνδυνα μείγματα.
Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο καταναλώνουν καθημερινά τρόφιμα που περιέχουν πρόσθετες ουσίες, συχνά χωρίς να γνωρίζουν πόσο πολύπλοκοι είναι οι πιθανοί συνδυασμοί αυτών των συστατικών και τι σημαίνουν για την υγεία τους.
Αν και έως σήμερα η ασφάλεια αυτών των ουσιών αξιολογείται μεμονωμένα, μια νέα γαλλική μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PLOS Medicine, φωτίζει τις πιθανές επιπτώσεις της συνδυαστικής έκθεσης σε μείγματα πρόσθετων τροφίμων και τις συσχετίζει με την εμφάνιση διαβήτη τύπου 2.
Στη μελέτη συμμετείχαν 108.643 ενήλικες, με μέση ηλικία 42,5 ετών, εκ των οποίων το 79,2% ήταν γυναίκες. Οι ερευνητές παρακολούθησαν τη διατροφή τους σε βάθος 7,7 ετών, χρησιμοποιώντας επαναλαμβανόμενα 24ωρα διατροφικά ημερολόγια που περιλάμβαναν πληροφορίες για βιομηχανικά τρόφιμα, αναλύσεις σύνθεσης από βάσεις δεδομένων και εργαστηριακές δοκιμές. Μέσω στατιστικής ανάλυσης με μη αρνητική παραγοντοποίηση (NMF), εντοπίστηκαν πέντε βασικά μείγματα πρόσθετων, δύο εκ των οποίων φάνηκε να σχετίζονται θετικά με αυξημένη επίπτωση διαβήτη τύπου 2.
Το πρώτο μείγμα περιλάμβανε μεταξύ άλλων τροποποιημένα άμυλα, πηκτίνη, κόμμι γκουάρ, καραγενάνη, πολυφωσφορικά άλατα, σορβικό κάλιο, κουρκουμίνη και κόμμι ξανθάνης. Η ανάλυση έδειξε ότι για κάθε αύξηση 1 τυπικής απόκλισης στην κατανάλωση του εν λόγω μείγματος, υπήρχε 8% αυξημένος σχετικός κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 (HR = 1,08, p = 0,006).
Το δεύτερο μείγμα περιλάμβανε κιτρικά και φωσφορικά άλατα, χρωστικές, τεχνητές γλυκαντικές ουσίες όπως ασπαρτάμη, σουκραλόζη και ακεσουλφάμη-Κ, καθώς και εκχυλίσματα πάπρικας, ανθοκυανίνες και κερί καρναούμπα. Σε αυτήν την περίπτωση, κάθε αύξηση στην έκθεση σχετιζόταν με 13% αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 (HR = 1,13, p < 0,001).
Τα υπόλοιπα τρία μείγματα δεν εμφάνισαν στατιστικά σημαντικές συσχετίσεις με την ασθένεια. Ωστόσο, οι ερευνητές τονίζουν ότι σε διερευνητικές αναλύσεις διαπιστώθηκαν πιθανές συνεργιστικές ή ανταγωνιστικές επιδράσεις μεταξύ διαφορετικών ουσιών, γεγονός που υποδεικνύει την ύπαρξη πολύπλοκων μηχανισμών αλληλεπίδρασης που χρήζουν περαιτέρω μελέτης.
Αν και πρόκειται για παρατηρητική μελέτη και δεν μπορεί να τεκμηριωθεί αιτιώδης σχέση, τα ευρήματα αποτελούν ισχυρή ένδειξη ότι η συνδυαστική έκθεση σε πρόσθετα τροφίμων, και όχι μόνο η μεμονωμένη κατανάλωση ορισμένων ουσιών, ενδέχεται να επηρεάζει την παθογένεια χρόνιων νοσημάτων όπως ο διαβήτης τύπου 2.
Οι επιστήμονες καλούν σε επανεξέταση των διαδικασιών ασφάλειας που βασίζονται στη μεμονωμένη αξιολόγηση ουσιών, υποστηρίζοντας ότι η συστηματική μελέτη των μιγμάτων είναι πλέον αναγκαία. Επιπλέον, τα ευρήματα στηρίζουν τις συστάσεις για μείωση της έκθεσης σε μη απαραίτητα πρόσθετα και ενίσχυση της διατροφικής ενημέρωσης του καταναλωτικού κοινού, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα.
Ακολουθήστε το Cibum 
