Επιστημονική μελέτη για τη σχέση μεταξύ της θνησιμότητας από καρδιαγγειακές παθήσεις και της ολικής σκληρότητας του πόσιμου νερού.
Το ενδιαφέρον για τη χημική δραστηριότητα του νερού, το περιεχόμενό του και τον αντίκτυπό του στην ανθρώπινη υγεία, έχει αυξηθεί σημαντικά την τελευταία δεκαετία. Mελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Foods του mdpi στην ενότητα Food Nutrition, διερεύνησε τη σχέση μεταξύ της σκληρότητας του πόσιμου νερού και της θνησιμότητας από καρδιαγγειακά νοσήματα (CVD).
Το νερό είναι μια σημαντική πηγή μετάλλων στη διατροφή, συμπεριλαμβανομένων ασβεστίου και μαγνησίου, όμως οι επαγγελματίες διατροφής και οι επιστήμονες σπάνια ασχολούνται με την ποιότητα του πόσιμου νερού. Να σημειωθεί ότι η Ευρώπη έχει μερικούς από τους πιο αυστηρούς κανόνες για την ποιότητα του νερού που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση, που καθορίζονται στην Οδηγία 98/83/ΕΚ της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 3ης Νοεμβρίου 1998. Ωστόσο, η παρούσα οδηγία δεν περιλαμβάνει πληροφορίες για τη σκληρότητα του νερού.
Η αναζήτηση αυτής της ανασκόπησης περιελάμβανε τόσο ποιοτική όσο και ποσοτική έρευνα και πραγματοποιήθηκε σε τρεις βάσεις δεδομένων: Web of Science (Clarivate Analytics, Ann Arbor, MI, ΗΠΑ), PubMed (Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας, Bethesda, MA, ΗΠΑ) και Scopus (Elsevier, RELX Group plc, Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο). Το έργο καταχωρήθηκε στο International Prospective Register of Systematic Reviews (PROSPERO),
Δεκαεπτά μελέτες σε σύνολο είκοσι πέντε μελετών που αναλύθηκαν ποιοτικά έδειξαν σημαντική σχέση μεταξύ της συνολικής σκληρότητας του νερού και της προστασίας από τη θνησιμότητα από καρδιαγγειακά νοσήματα. Η σκληρότητα νερού είναι παράμετρος ποιότητας του νερού που σχετίζεται με την περιεκτικότητα αυτού σε άλατα ασβεστίου και μαγνησίου. Η ποσοτική ανάλυση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η υψηλή σκληρότητα του πόσιμου νερού αν και προκαλεί προβλήματα από τις επικαθήσεις αλάτων σε σωληνώσεις, οικιακές συσκευές και φθορές σε επιφάνειες, έχει σημαντικά μειωμένη επίδραση στη θνησιμότητα από καρδιαγγειακά νοσήματα, ωστόσο, η ετερογένεια ήταν υψηλή.
Συμπερασματικά, το σκληρό νερό φαίνεται να έχει προστατευτική επίδραση στη θνησιμότητα από καρδιαγγειακά νοσήματα. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η συνιστώμενη σκληρότητα του πόσιμου νερού είναι μεταξύ 50 και 500 mg/L CaCO3. Αυτά τα αποτελέσματα υποστηρίζουν την υπόθεση ότι η κατανάλωση σκληρού νερού θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Όμως λόγω των πολλών παραγόντων σύγχυσης στις μελέτες, απαιτείται περισσότερη έρευνα..
Για να διαβάσετε τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ.
Ακολουθήστε το Cibum 
