Γεμιστά: το μεγάλο μυστικό της κυρά Μαρίας της Πολίτισσας.

   Την κυρία Μαρία της Πολίτισσα την γνώρισα στον νοσοκομείο. Ο άντρας της, ο κύριος Ανέστης, νοσηλευόταν στον ίδιο θάλαμο με τον άντρα μου και προσπαθώντας να περάσουν ευχάριστα οι ατέλειωτες ώρες απραξίας της έπιασα την κουβέντα. Σμυρνιά εγώ, Πολίτισσα αυτή πιάσαμε να λέμε για μαγειρέματα. Κι η κουβέντα έρεε μια χαρά μέχρι που άρχισε να μιλάει για τα… γεμιστά κι ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί.

–Εδώ στην Ελλάδα, μου λέει, ούτε γεμιστά δεν ξέρουν να κάνουν. Συμφωνώ γελώντας συνωμοτικά .

–Ναι, της λέω, δεν βάζουν αρκετό δυόσμο.

– Ποιό δυόσμο μπρε; μου λέει. Λιγάκι δυόσμο θέλει και πολύ μαϊντανό. Αλλά άλλο σε λέω.

Κι αρχίζει τις ερωτήσεις που μ’ έκαναν να αισθάνομαι σαν την κυρία στην διαφήμιση που μαγειρεύει έτοιμο κατεψυγμένο σπανακόρυζο του μπάρμπα Στάθη.

–Δεν με λες; Τις ντομάτες και τις πιπεριές εσύ πώς τις ανοίγεις;

–Πώς τις ανοίγω; Από επάνω και τις αδειάζω με κουταλάκι.

–Α πα πα. Τι λες καλέ; μου απαντάει με το παχύ λάμδα της.

–Ανάποδα μπαίνουν για να είναι το χοντρό με το κοτσάνι από κάτω και να μην καίγονται. Και το επάνω, το τρυφερό, το τρώμε.

Το χαμόγελο παγώνει στα χείλη μου κι αυτή συνεχίζει.

–Και τί ρύζι βάζεις μπρε;

–Γλασέ; Ψιθυρίζω με ανασφάλεια.

–Πω πωωω… αναφωνεί. Λάσπη θα τα κάνεις. Ρύζι κίτρινο θέλει και μόνο δυο τρεις κουταλιές γλασέ για να χυλώσει. Και το κουκουνάρι; Το τσιγαρίζεις πριν;

Ντροπιασμένη εντελώς πλέον τραυλίζω…

–Το κου –κου- νά – ρι;

-Ναι μπρε, δίχως κουκουνάρι και σταφίδα τι γεμιστά κάνετε εσείς; (να που με πήρε κι εμένα η μπάλα),σκέτο ρύζι με ντομάτες;

Στο σημείο αυτό ο άντρας μου, που διαφημίζει παντού τις μαγειρικές μου ικανότητες, παρεμβαίνει συγκαταβατικά.

–Κυρία Μαρία πείτε της καλύτερα όλη την συνταγή για να την μάθει σωστά.

Κόκκαλο εγώ. Μάζεψα όση αξιοπρέπεια μου είχε απομείνει κι άκουγα προσεκτικά.

Σας μεταφέρω τις υπόλοιπες λεπτομέρειες, μην τύχει στο διάβα σας Πολίτισσα και ρεζιλευτείτε.

Τα γεμιστά λοιπόν, όπως είπαμε, τα τοποθετούμε στο ταψί από την ανάποδη. Πράγματι, όταν το έκανα είδα ότι γεμίζονται ευκολότερα και δεν καίγονται. Ο δυόσμος είναι απαραίτητος αλλά λιγότερος από τον μαϊντανό. Στην γέμιση βάζουμε αρκετό κρεμμύδι αλλά όχι σκόρδο. Σκορδάκι με την φλούδα κρύβουμε αν θέλουμε σε ένα δυο σημεία του ταψιού μόνο. Απαραίτητα το κουκουνάρι και η μαύρη σταφίδα.

Την ντομάτα που αδειάζουμε, εννοείται ότι την βάζουμε στην γέμιση αλλά και το περιεχόμενο από τα κολοκυθάκια, τις πιπεριές, ακόμα και τις μελιτζάνες. Για κάθε γεμιστό βάζουμε μία κουταλιά της σούπας ρύζι κίτρινο και μόνο λίγο γλασέ. Οπωσδήποτε μια κουταλιά ζάχαρη, αλατάκι, πιπεράκι και μπόλικο λάδι.

Και την γέμιση δεν την τσιγαρίζουμε. Είναι ανθυγιεινό και μας χαλάει το στομάχι. Και δεν πα να λέει η Πολίτισσα.

Ούφ!