Κάθε χρόνο, περίπου το ένα τρίτο των τροφίμων στην Αυστραλία χάνεται ή απορρίπτεται.
Μια πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο RMIT και το Συνεργατικό Ερευνητικό Κέντρο End Food Waste αποκάλυψε ότι οι Αυστραλοί σπαταλούν μεγάλες ποσότητες τροφίμων εξαιτίας των ασαφών ετικετών ημερομηνίας και ανεπαρκών οδηγιών αποθήκευσης.
Παρόλο που οι ημερομηνίες λήξης δείχνουν την ασφάλεια του προϊόντος για κατανάλωση και οι ημερομηνίες ανάλωσης την καλύτερη ποιότητά του, πολλοί καταναλωτές δεν κατανοούν πλήρως αυτή τη διαφορά, με αποτέλεσμα να πετούν τρόφιμα που είναι ακόμα ασφαλή.
Η μελέτη έδειξε ότι πολλοί καταναλωτές, παρόλο που κατανοούν τη διαφορά μεταξύ των ημερομηνιών, επιλέγουν να απορρίπτουν τα τρόφιμα όταν πλησιάζουν οποιαδήποτε από τις δύο ημερομηνίες. Οι ηλικιωμένοι και οι συνταξιούχοι έτειναν να δείχνουν λιγότερη εμμονή με τις ετικέτες, ενώ οι νεότερες οικογένειες ήταν πιο πιθανό να πετάξουν τρόφιμα μόλις περάσει η ημερομηνία λήξης ή ανάλωσης.
Επίσης, οι ετικέτες ημερομηνίας ήταν λιγότερο αξιόπιστες για τους κατοίκους θερμότερων και υγρών περιοχών, όπως το Κουίνσλαντ και η Βόρεια Επικράτεια.
Ο επικεφαλής της έρευνας, αναπληρωτής καθηγητής Lukas Parker, τόνισε ότι η σύγχυση γύρω από τις ετικέτες ημερομηνίας είναι κοινή και οδήγησε στη σπατάλη τροφίμων. Υποστήριξε ότι οι ετικέτες θα πρέπει να είναι σαφέστερες, με μεγαλύτερη γραμματοσειρά και αντίθεση χρωμάτων, ώστε οι καταναλωτές να μπορούν να τις διαβάζουν εύκολα και να τις κατανοούν καλύτερα.
Επιπλέον, οι αόριστες συμβουλές όπως «αποθηκεύστε σε δροσερό, ξηρό μέρος» δεν βοηθούν τους καταναλωτές να κατανοήσουν πώς να αποθηκεύουν σωστά τα τρόφιμα τους. Ο Parker πρότεινε τη χρήση συγκεκριμένων θερμοκρασιακών οδηγιών στις ετικέτες για καλύτερη διατήρηση των τροφίμων και μείωση της σπατάλης.
Μια άλλη σημαντική παρατήρηση της μελέτης ήταν η υπερβολική εξάρτηση των καταναλωτών από τις ημερομηνίες λήξης, αντί για τη χρήση των αισθήσεων τους. Ο Parker πρότεινε ότι οι άνθρωποι πρέπει να εμπιστεύονται περισσότερο την αίσθηση της όσφρησης, της αφής και της όρασης για να διαπιστώσουν αν τα τρόφιμα είναι φρέσκα, αντί να βασίζονται αποκλειστικά στις ημερομηνίες. Τόνισε επίσης ότι τρόφιμα όπως το αλάτι πωλούνται άσκοπα με ημερομηνίες λήξης, παρά το γεγονός ότι δεν είναι απαραίτητο.
Επιπλέον, πολλοί καταναλωτές αφαιρούν τις ετικέτες ημερομηνίας όταν ανοίγουν τη συσκευασία, καθιστώντας δύσκολο να γνωρίζουν πότε ένα προϊόν είναι ακόμα ασφαλές για κατανάλωση. Ο Parker πρότεινε την αγορά μικρότερων ποσοτήτων τροφίμων σε συχνότερα διαστήματα, ως έναν απλό τρόπο για τη μείωση της σπατάλης. Με λιγότερα τρόφιμα στα ψυγεία και τα ντουλάπια, οι καταναλωτές είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν τα προϊόντα τους εγκαίρως, χωρίς να τα πετάξουν.
Ακολουθήστε το Cibum 
