Ο υποδοχέας της γλυκιάς γεύσης επηρεάζει τον μεταβολικό χειρισμό της γλυκόζης από τον άνθρωπο.
Ο υποδοχέας της γλυκιάς γεύσης στο στόμα μπορεί να είναι ο πρώτος “σταθμός” για τον έλεγχο της πρόσληψης ζάχαρης. Ο υποδοχέας της γλυκιάς γεύσης, που εκφράζεται στα κύτταρα των “γευστικών οφθαλμών”, μεταφέρει γλυκύτητα από το στόμα όταν ενεργοποιείται. Επιστημονική ομάδα διαπίστωσε ότι η διέγερση και η αναστολή του υποδοχέα της γλυκιάς γεύσης TAS1R2-TAS1R3 βοηθά στη ρύθμιση του μεταβολισμού της γλυκόζης στους ανθρώπους και μπορεί να έχει θετική επίδραση στη διαχείριση μεταβολικών διαταραχών όπως ο διαβήτης. Η γλυκόζη είναι ο κύριος τύπος σακχάρου που βρίσκεται στο ανθρώπινο αίμα, καθιστώντας την βασική πηγή ενέργειας για τα κύτταρα.
«Ο στόχος μας ήταν να προσδιορίσουμε εάν το TAS1R2-TAS1R3 επηρεάζει τον μεταβολισμό της γλυκόζης προς δύο κατευθύνσεις», δήλωσε το μέλος της Monell, Paul Breslin, PhD, Καθηγητής Επιστημών Διατροφής στο Πανεπιστήμιο Rutgers και ανώτερος συγγραφέας της εργασίας.
Έδειξαν ότι ένας αγωνιστής TAS1R2-TAS1R3 (σουκραλόζη, ένα γλυκαντικό μηδενικών θερμίδων) ή ένας ανταγωνιστής TAS1R2-TAS1R3 (λακτιζόλη, ένα άλας νατρίου που αναστέλλει τη γλυκιά γεύση) αναμεμειγμένο με ένα γεύμα γλυκόζης άλλαξε έντονα την ανθρώπινη ανοχή στη γλυκόζη με διαφορετικούς τρόπους.
«Η καινοτομία των ευρημάτων μας είναι ότι ο υποδοχέας που μελετήσαμε σε αυτό το πείραμα επηρεάζει διαφορετικά τη γλυκόζη του αίματος και την ινσουλίνη κατά τη διάρκεια ενός γεύματος γλυκόζης, ανάλογα με το αν διεγείρεται ή αναστέλλεται», είπε ο Breslin. Αυτή η εργασία παρέχει περαιτέρω στοιχεία ότι οι υποδοχείς γεύσης βοηθούν στη ρύθμιση του μεταβολισμού και του χειρισμού των θρεπτικών ουσιών.
Τα επίπεδα ινσουλίνης στο πλάσμα μετρήθηκαν σε συμμετέχοντες στη μελέτη που έλαβαν από του στόματος τεστ ανοχής γλυκόζης (OGTT), το οποίο ακολουθεί τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα πριν και αφού ένα άτομο πιει ένα ρόφημα που περιέχει γλυκόζη. Οι αξιολογήσεις των συμμετεχόντων για την αντιληπτή γλυκύτητα της σουκραλόζης συσχετίστηκαν με πρώιμες αυξήσεις στη γλυκόζη του πλάσματος, καθώς και με αυξήσεις στα επίπεδα ινσουλίνης πλάσματος όταν προστέθηκε σουκραλόζη στο OGTT. Η προστιθέμενη σουκραλόζη έτεινε να επιταχύνει την απελευθέρωση ινσουλίνης στο φορτίο γλυκόζης. Από την άλλη πλευρά, η ευαισθησία των συμμετεχόντων στην αναστολή της γλυκύτητας που προκαλείται από τη λακτιζόλη συσχετίστηκε με μειωμένα επίπεδα γλυκόζης στο πλάσμα. Η λακτιζόλη έτεινε επίσης να επιβραδύνει την απελευθέρωση ινσουλίνης.
«Όταν η γλυκόζη διεγείρει τους γευστικούς υποδοχείς προτού απορροφηθεί στο σώμα, στέλνονται σήματα μέσω του στόματος και του εντέρου σε ρυθμιστικά όργανα όπως το πάγκρεας. Ίσως, θα μπορούσαμε να επινοήσουμε τρόπους χρήσης του TAS1R2-TAS1R3 για να βοηθήσουμε το σώμα να χειριστεί καλύτερα τη γλυκόζη, προβλέποντας πότε η γλυκόζη θα εμφανιστεί στο αίμα», είπε ο Breslin. Όταν το σώμα αισθάνεται τη γλυκόζη, επιταχύνει την απορρόφηση για να παραδώσει τη γλυκόζη στους ιστούς που μπορεί να τη χρειαστούν και πιθανώς επίσης για να αποτρέψει την υπερβολική μετακίνηση της γλυκόζης κατά μήκος του εντέρου, κάτι που μπορεί να μην είναι καλό για τη διατήρηση ενός υγιούς μικροβιώματος του εντέρου.
«Αυτό το σύστημα είναι κομψό στην απλότητά του», είπε ο Breslin. Ο ίδιος υποδοχέας γεύσης βρίσκεται σε όλο το σώμα — το στόμα, η γαστρεντερική οδός, το πάγκρεας, το συκώτι και τα λιποκύτταρα, με τα τρία τελευταία να είναι οι κύριοι ρυθμιστικοί ιστοί του μεταβολισμού, όλοι μέρος του μεταβολικού ρολογιού του σώματος.
Υπάρχει σχέση μεταξύ της κατάστασης της υγείας ενός ατόμου και της δραστηριότητας των υποδοχέων TAS1R2-TAS1R3 του; Οι συγγραφείς της μελέτης λένε ότι είναι πιθανό, υποδηλώνοντας ότι ο βαθμός ενεργοποίησης των υποδοχέων ασκεί οξείες επιρροές στα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης στο πλάσμα και στο χρόνο έναρξης τους, κάτι που είναι σημαντικό για τη μεταβολική υγεία.
Η ομάδα υποστηρίζει ότι, γενικά, οι τρέχουσες διατροφικές συνήθειες της υπερβολικής κατανάλωσης τροφίμων και ποτών με υψηλή περιεκτικότητα σε σακχαρόζη, σιρόπι καλαμποκιού υψηλής φρουκτόζης και γλυκαντικά υψηλής ισχύος θα μπορούσαν να υπερδιεγείρουν το TAS1R2-TAS1R3, συμβάλλοντας στην ακατάλληλη ρύθμιση της γλυκόζης στο αίμα. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε διάγνωση μεταβολικού συνδρόμου, μιας ομάδας παραγόντων κινδύνου, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης γλυκόζης στο πλάσμα και της αναισθησίας στην ινσουλίνη (μαζί με την παχυσαρκία, την υπέρταση και τα αυξημένα λίπη στο πλάσμα) που αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, εγκεφαλικού και διαβήτη. Οι συγγραφείς λένε ότι μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να εξετάσουν τα αποτελέσματα της διέγερσης και αναστολής του TAS1R2-TAS1R3 σε άτομα που διατρέχουν κίνδυνο για μεταβολικό σύνδρομο για να προσδιοριστεί η θεραπευτική δυνατότητα χειρισμού του TAS1R2-TAS1R3 για καλύτερο μεταβολικό έλεγχο αντί για χειρότερο.
“Μελέτες σαν αυτές — χρησιμοποιώντας την τεχνική ικανότητα του Monell και τη βαθιά τεχνογνωσία στις χημικές αισθήσεις — δείχνουν ότι ο υποδοχέας της γλυκιάς γεύσης TAS1R2-TAS1R3 βοηθά στη ρύθμιση της γλυκόζης διαφορετικά, ανάλογα με τη γλυκύτητα του φαγητού ή του ποτού”, δήλωσε ο Breslin. Η ελπίδα της ομάδας είναι να εφαρμόσει αυτά που έμαθε για να κάνει αυτά που τρώμε και πίνουμε πιο υγιεινά.
Πηγή: Ενημέρωση από το Monell Chemical Senses Center.
Αναφορά: Matthew C. Kochem, Emily C. Hanselman, Paul AS Breslin. Η ενεργοποίηση και η αναστολή του υποδοχέα της γλυκιάς γεύσης TAS1R2-TAS1R3 επηρεάζουν διαφορικά την ανοχή γλυκόζης στους ανθρώπους . PLOS ONE , 2024; 19 (5): e0298239 DOI: 10.1371/journal.pone.0298239
Ακολουθήστε το Cibum 
