Η δίαιτα που μπορεί να αυξήσει σημαντικά τον κίνδυνο νεφρικής νόσου σε άτομα με διαβήτη τύπου 1.
Η “ποδηλασία σωματικού” βάρους (γνωστή και ως δίαιτα yo-yo) έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο νεφρικής νόσου σε άτομα με διαβήτη τύπου 1, ανεξάρτητα από τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) και άλλους παραδοσιακούς παράγοντες κινδύνου, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Endocrine Society’s Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism.
Η δίαιτα γιο-γιο ορίζεται ως η επανειλημμένη απώλεια και αύξηση βάρους πολλές φορές κατά τη διάρκεια των ετών. Ο επιπολασμός της αναφέρεται ότι είναι υψηλός: 35% στους άνδρες και 55% στις γυναίκες.
Αυτή η δίαιτα έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει τους κινδύνους καρδιαγγειακών επεισοδίων τόσο στον γενικό πληθυσμό όσο και σε άτομα με διαβήτη τύπου 2 και πιο πρόσφατα στον διαβήτη τύπου 1.
Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που δείχνει μια σχέση μεταξύ της δίαιτας yo-yo και των νεφρικών επεισοδίων σε άτομα με διαβήτη τύπου 1, σύμφωνα με τους συγγραφείς. Ο διαβήτης τύπου 1 θεωρούνταν από καιρό ως ασθένεια των αδύνατων ατόμων. Αλλά όπως συμβαίνει με τον γενικό πληθυσμό, ο επιπολασμός της παχυσαρκίας αυξάνεται και μεταξύ αυτών με διαβήτη τύπου 1, σημειώνουν οι συγγραφείς.
«Δείξαμε ότι η υψηλή μεταβλητότητα σωματικού βάρους σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο διαφορετικών εκβάσεων εξέλιξης της διαβητικής νεφρικής νόσου (DKD) σε άτομα με διαβήτη τύπου 1, ανεξάρτητα από τους παραδοσιακούς παράγοντες κινδύνου DKD», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Marion Camoin, MD, του Centre Hospitalier Universitaire de Bordeaux, Γαλλία. «Από όσο γνωρίζουμε, αυτή είναι η πρώτη μελέτη που δείχνει αυτή τη συσχέτιση.»
Ερευνητές από τη Γαλλία εξέτασαν δείκτες σωματικού βάρους έξι ετών για τους 1.432 συμμετέχοντες στη Δοκιμή Ελέγχου και Επιπλοκών Διαβήτη (DCCT)/Επιδημιολογία Παρεμβάσεων και Επιπλοκών Διαβήτη (EDIC) μελέτη. Ο πρωταρχικός δείκτης για τον προσδιορισμό των προτύπων διατροφής γιό-γιο στη μελέτη ήταν γνωστός ως «μεταβλητότητα ανεξάρτητη από τη μέση τιμή» (VIM). Το οποίο μετρά τις διακυμάνσεις πάνω και κάτω από το μέσο σωματικό βάρος ενός ατόμου
Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα διακύμανσης βάρους, οι ερευνητές εξέτασαν έξι κριτήρια για την πτώση της νεφρικής λειτουργίας και την εξέλιξη προς τη χρόνια νεφρική νόσο πόσο καλά φιλτράρουν τα νεφρά τις τοξίνες από το αίμα Οι συμμετέχοντες με μεγαλύτερες διακυμάνσεις βάρους παρουσίασαν μείωση του eGFR κατά 40% από τις βασικές τιμές. Σύμφωνα με τη μελέτη, όσοι είχαν μεγαλύτερες διακυμάνσεις βάρους ήταν επίσης πιο πιθανό να εμφανίσουν μέτρια και σοβαρά αυξημένη λευκωματουρία, μια κατάσταση στην οποία η πρωτεϊνική λευκωματίνη είναι ανώμαλα παρούσα στα ούρα. Μεγαλύτερες ποσότητες εμφανίζονται στα ούρα ασθενών με νεφρική νόσο.
Παρόμοια ευρήματα νεφρικής νόσου επιβεβαιώθηκαν και από τους άλλους δείκτες που εξετάστηκαν.
Πιθανοί Παράγοντες Κινδύνου της δίαιτας γιο-γιο
Οι παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί που συνδέουν αυτό τον τύπο δίαιτας με τον νεφρικό κίνδυνο, δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητοί, αναγνωρίζουν οι συγγραφείς. Αλλά προσφέρουν μερικές υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένου ότι η θεραπεία με ινσουλίνη, η οποία απαιτείται για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 1, μπορεί να συμβάλει στην ανακύκλωση του σωματικού βάρους. Άλλοι ερευνητές έχουν υποστηρίξει ότι η επανειλημμένη αύξηση και απώλεια βάρους μπορεί να οδηγήσει σε πρόσθετη πίεση στην καρδιά και να συμβάλει σε βλάβες των νεφρών και των αγγείων.
Οι συγγραφείς της τρέχουσας μελέτης προτείνουν ότι «Οι στρατηγικές που στοχεύουν στη μείωση βάρους σε άτομα με διαβήτη τύπου 1 θα πρέπει να επικεντρώνονται στην προώθηση της μακροπρόθεσμης διατήρησης βάρους, που μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο στα αποτελέσματα της υγείας».
Για να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ