Όλα έχουν λόγο και σκοπό.
Όταν πίνουμε τσάι, ορισμένες φορές στραγγίζουμε το φακελάκι είτε για να πάρουμε ότι γεύση έχει μείνει (θεωρητικά), είτε για να μην στάξει καθώς το μεταφέρουμε, είτε για να επισπεύσουμε τη διαδικασία. Ωστόσο όπως και ο χρόνος που μένει μέσα στο νερό το τσάι έχει σημασία για τη γεύση, έτσι και η τακτική του στραγγίσματος στην πραγματικότητα δεν πρέπει να συμβαίνει και υπάρχει λόγος.
Τα φύλλα τσαγιού περιέχουν χημικές ουσίες γνωστές ως πολυφαινόλες, ένα μικροθρεπτικό συστατικό που βρίσκεται σε πολλά φρούτα, λαχανικά και φυτά. Λόγω των υψηλών επιπέδων ταννικού οξέος στο τσάι, τα επίπεδα πολυφαινολών που σχετίζονται με το τσάι είναι πολύ υψηλά. Και ενώ τα οφέλη των μικροθρεπτικών συστατικών στις πολυφαινόλες περιλαμβάνουν ότι είναι αντιφλεγμονώδες και αντικαρκινογόνο, υπάρχει ένα σημαντικό αρνητικό που σχετίζεται με αυτά τα αυξημένα επίπεδα τανινών: η πικρία στη γεύση.
Το υγρό που παραμένει παγιδευμένο μέσα στο φακελάκι του τσαγιού έχει ακόμη υψηλότερες ποσότητες ταννικού οξέος από αυτό που μπορεί να βγει από το σακουλάκι μόνο του. Πιέζοντας το φακελάκι του τσαγιού, απελευθερώνονται αυτά τα ταννικά οξέα στο τσάι σας και άθελα σας δημιουργείτε ένα πολύ πιο πικρό, ξινό και όξινο τσάι.
Επιπλέον, όταν πιέζετε το φακελάκι του τσαγιού, διατρέχετε τον κίνδυνο να διασπαστεί το φακελάκι και να αφήσει μερικά από τα υπολείμματα στο τσάι σας. Συνολικά αυτό δημιουργεί ένα πιο θολό τσάι και φυσικά ένα πολύ λιγότερο απολαυστικό φλιτζάνι τσάι. Έτσι, την επόμενη φορά που θα σκεφτείτε να στραγγίσετε το φακελάκι του τσαγιού σας, σκεφτείτε πόσο πιο ευχάριστο θα είναι το τσάι σας χωρίς αυτό.