Μπορεί τα μανιτάρια να θεωρούνται συχνά ένα τέλειο συστατικό για να νοστιμήσει κάποιο φαγητό, ακόμα και αν πρόκειται για πίτσα, αλλά δεν είναι λίγες οι φορές που οι επιστήμονες τροφίμων έχουν επισημάνει και τα πολλαπλά οφέλη τους για την υγεία μας.
Δεν περιέχουν χοληστερόλη, γλουτένη, είναι χαμηλά σε λιπαρά, σάκχαρα, νάτριο και θερμίδες, ενώ αποτελούν καλή πηγή πρωτεΐνης, βιταμινών Β, φυτικών ινών, σακχάρων που ενισχύουν το ανοσοποιητικό και άλλων βιοδραστικών ενώσεων. Με άλλα λόγια, πρόκειται για πολύ υγιεινά τρόφιμα, ενώ διαθέτουν φαρμακευτικές ιδιότητες με τους ασιατικούς πολιτισμούς να τα χρησιμοποιούν όντως ως φάρμακο εδώ και αιώνες.
Οι περισσότεροι Αμερικανοί μέχρι τώρα αμφισβητούσαν την τελευταία τους ιδιότητα, αλλά το σκηνικό δείχνει να αλλάζει σιγά σιγά χάρη στο γεγονός ότι οι καταναλωτές αναζητούν πλέον εναλλακτικές προτάσεις πλην των καθιερωμένων φαρμάκων.
Έρευνα έδειξε ότι τα μανιτάρια αποτελούν εξαιρετικές πηγές τεσσάρων βασικών διατροφικών μικροθρεπτικών συστατικών που είναι όλα γνωστό ότι είναι σημαντικά για την υγιή γήρανση με ορισμένα εξ αυτών να παίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη της νόσου του Πάρκινσον και της νόσου του Αλτσχάιμερ.
Μεταξύ των σημαντικών θρεπτικών συστατικών που περιέχουν τα μανιτάρια είναι το σελήνιο, η βιταμίνη D, η γλουταθειόνη και η εργοθειονεΐνη. Όλα λειτουργούν ως αντιοξειδωτικά που μπορούν να μετριάσουν το οξειδωτικό στρες και είναι γνωστό ότι όλα μειώνονται κατά τη γήρανση. Το οξειδωτικό στρες θεωρείται ο κύριος ένοχος για την πρόκληση ασθενειών της γήρανσης, όπως ο καρκίνος, οι καρδιακές παθήσεις και η άνοια.
Η εργοθειονεΐνη είναι στην πραγματικότητα ένα αντιοξειδωτικό αμινοξύ που ανακαλύφθηκε αρχικά το 1909 και παράγεται στη φύση κυρίως από μύκητες, συμπεριλαμβανομένων των μανιταριών. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να το φτιάξουν, επομένως, πρέπει να λαμβάνεται από διατροφικές πηγές.
Η εργοθειονεΐνη παρουσίαζε μικρό επιστημονικό ενδιαφέρον μέχρι το 2005, όταν ο καθηγητής φαρμακολογίας Dirk Grundemann ανακάλυψε ότι όλα τα θηλαστικά αποτελούν ένα γενετικά κωδικοποιημένο μεταφορέα που έλκει γρήγορα την εργοθειονεΐνη στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Στη συνέχεια διανέμουν την εργοθειονεΐνη σε όλο το σώμα, όπου συσσωρεύεται σε ιστούς, οι οποίοι βρίσκονται υπό το μεγαλύτερο οξειδωτικό στρες. Αυτή η ανακάλυψη οδήγησε σε σημαντική ανάπτυξη της επιστημονικής έρευνας σχετικά με τον πιθανό ρόλο της στην ανθρώπινη υγεία. Μια μελέτη οδήγησε έναν κορυφαίο Αμερικανό επιστήμονα, τον Dr. Solomon Snyder να τη συστήνει ως μια νέα βιταμίνη.
Το 2006 διαπιστώθηκε – μέσω μελέτης – ότι τα βρώσιμα καλλιεργούμενα μανιτάρια είναι εξαιρετικά πλούσιες πηγές εργοθειονεΐνης και περιέχουν τουλάχιστον δεκαπλάσια περιεκτικότητα συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη τροφή.
Μένει να αποδειχθεί μέσω έρευνας σε ποιο βαθμό μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη ή τη θεραπεία νευροεκφυλιστικών ασθενειών της γήρανσης, όπως το Πάρκινσον και το Αλτσχάιμερ. Καθώς οι άνθρωποι γερνούν, η περιεκτικότητα της εργοθειονεΐνης στο αίμα τους μειώνεται σημαντικά, γεγονός που συσχετίζεται με την αυξανόμενη γνωστική εξασθένηση.
Πάντως, επιδημιολογική μελέτη σε περισσότερους από 13.000 ηλικιωμένους στην Ιαπωνία έδειξε ότι όσοι έτρωγαν περισσότερα μανιτάρια, είχαν λιγότερα περιστατικά άνοιας. Ο ρόλος της εργοθειονεΐνης που καταναλώνεται με τα μανιτάρια δεν αξιολογήθηκε, αλλά οι Ιάπωνες είναι γνωστό ότι είναι λάτρεις των μανιταριών που περιέχουν υψηλές ποσότητες εργοθειονεΐνης.
Τώρα όσον αφορά τα άτομα που δεν τρώνε καθόλου μανιτάρια, οι μύκητες, ίσως, είναι η απάντηση για να μπορούν να λαμβάνουν και αυτοί με τη σειρά τους εργοθειονεΐνη, αφού αυτή εισέρχεται στην τροφική αλυσίδα – εκτός από την κατανάλωση μανιταριών – μέσω μυκήτων στο έδαφος. Οι μύκητες περνούν στα φυτά που αναπτύσσονται στο έδαφος και στη συνέχεια στα ζώα που καταναλώνουν τα φυτά. Η αλυσίδα εξαρτάται λοιπόν από υγιείς πληθυσμούς μυκήτων σε γεωργικά εδάφη.
Το 1928 ο Αλεξάντερ Φλέμινγκ ανακάλυψε κατά λάθος την πενικιλίνη που παράγεται από ένα μολυσματικό μύκητα σε τρυβλίο Petri. Αυτή η ανακάλυψη ήταν καθοριστική για την έναρξη μιας επανάστασης στην ιατρική που έσωσε αμέτρητες ζωές από βακτηριακές λοιμώξεις. Ίσως οι μύκητες να είναι το κλειδί για μια αντίστοιχη – μικρότερης κλίμακας – επανάσταση μέσω της εργοθειονεΐνης που παράγεται από τα μανιτάρια.
Εάν γίνει αυτό , ίσως τότε μπορέσουμε να εκπληρώσουμε την προτροπή του Ιπποκράτη το «φάρμακό σας ας γίνει η τροφή σας».
Πηγή: https://theconversation.com/how-the-lowly-mushroom-is-becoming-a-nutritional-star-88527
Ακολουθήστε το Cibum 
