Σε δημοσίευση στο περιοδικό Nature οι ακαδημαϊκοί καλούν οργανώσεις σε όλο τον κόσμο να βρουν νέους τρόπους για την καταπολέμηση των μολύνσεων από μύκητες στις καλλιέργειες.
Για ένα νέο είδος μικροβιακής αντοχής προειδοποιούν οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Έξετερ, oι οποίοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τον δυνητικά καταστροφικό αντίκτυπο που θα έχουν οι φυτοπαρασιτικοί μύκητες στην παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια, εάν δεν αναληφθεί επείγουσα δράση.
Σε μια δημοσίευση στο περιοδικό Nature οι ακαδημαϊκοί καλούν οργανώσεις σε όλο τον κόσμο να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να βρουν νέους τρόπους για την καταπολέμηση της μόλυνσης .
Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι οι παραγωγοί παγκοσμίως χάνουν μεταξύ 10% και 23% των καλλιεργειών τους από μυκητιασική μόλυνση κάθε χρόνο, παρά την ευρεία χρήση αντιμυκητιασικών θεραπειών, ενώ ένα επιπλέον 10% έως 20% χάνεται μετά τη συγκομιδή. Προβλέπουν ότι αυτά τα στοιχεία θα γίνουν ακόμα πιο ανησυχητικά, καθώς η υπερθέρμανση του πλανήτη σημαίνει ότι οι μυκητιάσεις κινούνται σταθερά προς τους πόλους, πράγμα που σημαίνει ότι περισσότερες χώρες είναι πιθανό να δουν υψηλότερο επιπολασμό μυκητιασικών λοιμώξεων που βλάπτουν τις σοδειές. Αυτό επιβεβαιώνεται και από μαρτυρίες πολλών καλλιεργητών που έχουν συναντήσει μολύνσεις από μύκητες που συνήθως εμφανίζονται στις τροπικές περιοχές στην Ιρλανδία και την Αγγλία.
Οι ειδικοί προειδοποιούν επίσης ότι η ανοχή σε υψηλότερες θερμοκρασίες στους μύκητες θα μπορούσε να αυξήσει την πιθανότητα ευκαιριακών παθογόνων που κατοικούν στο έδαφος για τους ξενιστές σε είδη όπως ο λυκίσκος και να μολύνουν ζώα ή ανθρώπους. Τονίζουν ότι οι μύκητες είναι απίστευτα ανθεκτικοί, παραμένοντας βιώσιμοι στο έδαφος για έως και 40 χρόνια, ενώ διαθέτουν αερομεταφερόμενα σπόρια που μπορούν να “ταξιδεύουν” μεταξύ ηπείρων.
Στη δημοσίευση γίνεται ειδική μνεία για την όλο και πιο διαδεδομένη χρήση αντιμυκητιασικών θεραπειών που στοχεύουν σε μια μεμονωμένη μυκητιακή κυτταρική διαδικασία, στις οποίες οι μύκητες αποκτούν ανοσία και ως εκ τούτου τα μυκητοκτόνα καθίστανται αναποτελεσματικά. Αυτό αναγκάζει τους αγρότες να χρησιμοποιούν όλο και υψηλότερες συγκεντρώσεις μυκητοκτόνου, ενώ παράλληλα η ανθεκτικότητα των μυκήτων σε αυτά αυξάνεται.
“Βλέπουμε ήδη τεράστιες απώλειες και αυτό απειλεί να μετατραπεί σε παγκόσμια καταστροφή υπό το πρίσμα της πληθυσμιακής αύξησης. Πρόσφατα, είδαμε τον κόσμο να ενώνεται για την απειλή για την ανθρώπινη υγεία που προκαλεί ο COVID…Χρειαζόμαστε τώρα επειγόντως μια παγκόσμια ενωμένη προσέγγιση για την αντιμετώπιση της μυκητιασικής λοίμωξης, με περισσότερες επενδύσεις, από κυβερνήσεις, φιλανθρωπικούς οργανισμούς και ιδιωτικές εταιρείες, για να σταματήσουμε μια δυνητικά εξελισσόμενη παγκόσμια καταστροφή με πολλούς πεινασμένους ανθρώπους”, δήλωσε η καθηγήτρια Sarah Gurr, πρόεδρος της επισιτιστικής ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο του Exeter, η οποία συνέγραψε την έκθεση, σε απόσπασμα που παρατίθεται στο European Supermarket Magazine.
Ακολουθήστε το Cibum 
