Υδρογονάνθρακες ορυκτών ελαίων στα τρόφιμα: Μια ιστορία 24 ετών

Θέσπιση ανώτατου επιτρεπόμενου ορίου περιεκτικότητας Αρωματικών Υδρογονανθράκων Ορυκτελαίων (ΜΟΑΗ) στα τρόφιμα.

Έχω ξαναγράψει εδώ ότι ήμουν τυχερός και είχα την χαρά και την τιμή να έχω Δάσκαλο (με το Δ κεφαλαίο) και συνεργάτη τον ομότιμο Καθηγητή Βιοχημείας και Χημείας Τροφίμων Κωνσταντίνο Α. Δημόπουλο.

Ένα επίκαιρο άρθρο των κ.κ. Δημόπουλο και Ζαμπούνη είναι το εξής:

«Υδρογονάνθρακες ορυκτών ελαίων στα τρόφιμα. Μια ιστορία 24 ετών» https://salamina-press.blogspot.com/2024/04/24.html?m=1

από όπου αντιγράφω: Η ιστοσελίδα Olivenews.gr, με σκοπό την ενημέρωση των Ελλήνων επαγγελματιών (πυρηνελαιουργών, ελαιοτριβέων/ελαιουργών, τυποποιητών, ελαιοπαραγωγών, αλλά και την ευαισθητοποίηση εμπλεκομένων σε Περιφέρειες, ΔΑΟΚ, γεωπόνους, χημικούς, κ.λπ. ) έδωσε στη δημοσιότητα δύο άρθρα:

1. «Η μέθοδος προσδιορισμού των αρωματικών υδρογονανθράκων ορυκτελαίων (ΜΟΑΗ) για μη ειδικούς με απλά λόγια και ορισμένες απλές σκέψεις», 19/2/24 και

2. «Στο στόχαστρο της Κομισιόν η ελαιοκομία. Αμφισβήτηση της υγιεινής και ποιότητας ελαιολάδων – πυρηνελαίων με ‘’όπλο’’ τους ΜΟΑΗ» (4/2/2024).

Ας ελπίσουμε ότι το άρθρο των εκλεκτών συναδέλφων να λειτουργήσει ως καταλύτης ενεργοποίησης των άμεσα εν δυνάμει θιγόμενων.

Υ.Γ.

Αυτά τα άρθρα μου έφεραν στο νου την ιστορία με το νοθευμένο ηλιέλαιο από την Ουκρανία, το 2008. Τότε είχα γράψει αυτό το άρθρο στο ΒΗΜΑ: “Το ηλιέλαιο, τα ερωτήματα και ο εμπαιγμός” https://www.tovima.gr/2008/11/25/opinions/to-ilielaio-ta-erwtimata-kai-o-empaigmos/