Ερευνητές μελετούν τα “άγρια σκουλήκια” των πλοίων.
Μια εναλλακτική πηγή πρωτεΐνης που διερευνάται από επιστήμονες του πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ και θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για ένα δημοφιλές υποκατάστατο λευκού κρέατος, αποτελούν τα άγρια σκουλήκια των πλοίων γνωστά και ως “γυμνή αχιβάδα”. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Sustainable Agriculture.
«Η εύρεση εναλλακτικών επιλογών θαλασσινών είναι κρίσιμη. Τα αποθέματα άγριων ψαριών μας αλιεύονται στα όριά τους και η επέκταση της υδατοκαλλιέργειας τα τελευταία 40 χρόνια ήταν μη βιώσιμη και τροφοδοτήθηκε από την επέκταση ενός τομέα πτερυγίων που βασίζεται στα ιχθυάλευρα και το ιχθυέλαιο», είπε ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης, Δρ. David Willer , Henslow Research Fellow στο τμήμα ζωολογίας του Πανεπιστημίου του Cambridge, στο Nutrition Insight.
Τα σκουλίκια αυτά, που ονομάζονται επιστημονικά Teredinidae, θεωρούνταν προηγουμένως θαλάσσια παράσιτα, κυρίως επειδή τρυπώνουν σε οποιοδήποτε ξύλο από πλοία, προβλήτες και αποβάθρες. Δεν έχουν κέλυφος (εξού και το “naked clams”) και επειδή δεν χρησιμοποιούν ενέργεια για την καλλιέργεια κοχυλιών, μεγαλώνουν πιο γρήγορα από τα στρείδια και τα μύδια, τα οποία χρειάζονται έως και δύο χρόνια για να φτάσουν σε μέγεθος που μπορεί να συγκομιστεί. «Υπάρχει ανάγκη για εναλλακτικά θαλασσινά πλούσια σε θρεπτικά συστατικά για την κάλυψη της αυξανόμενης ζήτησης που δεν ασκούν πρόσθετη πίεση στα περιορισμένα αποθέματα άγριων ψαριών μας», λέει ο Willer.
Οι αχιβάδες αλμυρού νερού είναι το ταχύτερα αναπτυσσόμενο δίθυρο και μπορούν να φτάσουν τα 30 εκατοστά σε μήκος σε έξι μήνες τρυπώντας σε άχρηστο ξύλο και μετατρέποντaς το σε θρεπτική πρωτεΐνη. Η ομάδα ανακάλυψε ότι αυτά τα δίθυρα είναι πλούσια σε βιταμίνη Β12, υψηλότερη από άλλα είδη και διπλάσια ποσότητα από μπλε μύδια.
«Μπορεί να είναι μια από τις πρώτες μορφές υδατοκαλλιέργειας, πιστεύουμε ότι οι Αβορίγινες Αυστραλοί καλλιεργούν γυμνές αχιβάδες για πολλά χρόνια, και θεωρούνται λιχουδιά σε πολλά μέρη παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένης της νοτιοανατολικής Ασίας και της Βραζιλίας. Έχουμε επίσης δείξει ότι είναι εξαιρετικά θρεπτικά με χαμηλό περιβαλλοντικό αντίκτυπο», λέει στο Nutrition Insight ο ανώτερος συγγραφέας της μελέτης Δρ. Reuben Shipway από τη Σχολή Βιολογικών & Θαλάσσιων Επιστημών του Πανεπιστημίου του Πλύμουθ.
Η ερευνητική ομάδα πειραματίζεται με διαφορετικούς τύπους απορριμμάτων ξύλου και τροφών φυκιών στο σύστημα υδατοκαλλιέργειας για να βελτιστοποιήσει την ανάπτυξη, τη γεύση και το διατροφικό προφίλ των αχιβάδων.
«Η εργασία μας ήταν το πρώτο βήμα για να αποδείξουμε ότι η γυμνή υδατοκαλλιέργεια αχιβάδας ήταν και εφικτή και επιθυμητή. Το σχέδιό μας τώρα είναι να οικοδομήσουμε περαιτέρω σε αυτό το έργο βελτιστοποιώντας τις συνθήκες ανάπτυξης και κλιμακώνοντας την υδατοκαλλιέργεια, ώστε να μπορείτε να απολαύσετε νόστιμες γυμνές αχιβάδες στο τοπικό εστιατόριο με ψάρια και πατάτες την Παρασκευή το βράδυ», λέει η Shipway.
Ακολουθήστε το Cibum 
