Ο πόλεμος στην Ουκρανία ακρωτηριάζει την παραγωγή τροφίμων, αλλά οι αγρότες δεν σκοπεύουν να αφήσουν τη χώρα τους να πεινάσει.
Τα προβλήματα για την παραγωγή τροφίμων στην Ουκρανία πολλαπλασιάζονται. Οι παραδόσεις σπόρων καθυστερούν, υπάρχει έλλειψη καυσίμων, λιπασμάτων και άλλων ειδών που απαιτούνται για τις καλλιέργειες. Τα τρόφιμα που έχουν καταφέρει να παράγουν έχουν «κολλήσει» σε αποθήκες και λιμάνια, εξαιτίας των περιορισμών που έχουν επιβληθεί στην ναυτιλία.«Έχουμε σχεδόν 500 τόνους καλαμποκιού», λέει ο αγρότης Serhiy Vakhnyuk που ζει και εργάζεται δυτικά του Κιέβου.
Η Ουκρανία με 40 εκατομμύρια εκτάρια γης, είναι ένας από τους κύριους προμηθευτές ψωμιού στον κόσμο, αποδίδοντας περίπου το 10% των παγκόσμιων αποθεμάτων σε σιτάρι. Μαζί με τη Ρωσία, η χώρα αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο των συνολικών εξαγωγών σιταριού και κριθαριού στον κόσμο. Άλλα δημητριακά και ηλιέλαιο είναι επίσης μερικές από τις κύριες εξαγωγές της Ουκρανίας. «Τα λιμάνια που μας επιτρέπουν να εξάγουμε είναι κλειστά. Δεν πραγματοποιείται καμία συναλλαγή. Δεν πουλάμε τα σιτηρά μας. Αλλά πρέπει ακόμα να αγοράζουμε προϊόντα για να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε. Η οικονομική ανισορροπία βρίσκεται σε κρίσιμη φάση», συνεχίζει ο Serhiy Vakhnyuk.
Καθώς η ρωσική εισβολή συνεχίζεται, είναι πρακτικά αδύνατη η εξαγωγή ειδών –των γεωργικών προϊόντων, οδηγώντας σε φόβους για επισιτιστική κρίση σε όλο τον κόσμο καθώς και στην Ουκρανία. Υπάρχει, επίσης, έλλειψη ανθρώπων για να εργαστούν στη γη, επιδεινώνοντας τα προβλήματα που προκλήθηκαν από τη σύγκρουση. Είναι δύσκολο να μείνουν στις φάρμες, όταν καλούνται να φύγουν για να πολεμήσουν.
Οι αγρότες έπρεπε να απευθυνθούν στο Υπουργείο Γεωργίας για λύση για να βεβαιωθούν ότι οι καλλιέργειες θα φυτευτούν φέτος.«Από εδώ και στο εξής, άτομα που εργάζονται στον αγροτικό τομέα, όπως κτηνίατροι ή άτομα που ασχολούνται με τις επόμενες καλλιέργειες, ο στρατός δεν θα τους καλέσει για μάχη. Αυτοί οι άνθρωποι απαλλάσσονται για 6 μήνες», εξηγεί ο Vakhnyuk.
Η φάρμα του βρίσκεται μόλις 100 χιλιόμετρα από το πεδίο της μάχης, αλλά οVakhnyuk δεν σκοπεύει να εγκαταλείψει τη γη του. «Η ζωή συνεχίζεται», λέει.«Οι στρατιωτικοί έχουν τις μάχες τους, οι αγρότες έχουν επίσης τις δικές τους. Πρέπει να ταΐσουμε τους στρατιώτες μας και το ουκρανικό έθνος».
Ακολουθήστε το Cibum 
