Επιστημονική μετά-ανάλυση μιας μεγάλης συλλογής δεδομένων από πολλαπλές μεμονωμένες μελέτες σχετικά με την επίδραση διαφορετικών ειδών απολυμαντικών στην L. monocytogenes.
Η Listeria monocytogenes, ένα Gram-θετικό βακτήριο, είναι ευρέως διαδεδομένο και επιμένει σε μολυσμένα τρόφιμα και περιβάλλοντα που σχετίζονται με τα τρόφιμα. Πρόκειται για ένα τυπικό τροφιμογενές παθογόνο που μπορεί να προκαλέσει ανθρώπινη διεισδυτική λιστερίωση, οδηγώντας σε μηνιγγίτιδα, άμβλωση ή ακόμα και θάνατο.
Στόχος επιστημονικής μελέτης ήταν η διεξαγωγή μιας μετα-ανάλυσης για τη σύγκριση και την πρόβλεψη της αποτελεσματικότητας διαφόρων απολυμαντικών και καθαριστικών στο L. Monocytogenes.
Οι ερευνητές έχουν μελετήσει ευρέως απολυμαντικά, όπως το υποχλωριώδες νάτριο, το νερό διοξειδίου του χλωρίου, το υπεροξυοξικό οξύ, το ηλεκτρολυμένο οξειδωτικό νερό, το υπεροξείδιο του υδρογόνου και το επιφανειοδραστικό απορρυπαντικό, και έχουν δείξει ότι αυτά τα απολυμαντικά είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά στη μείωση και την αδρανοποίηση του L. monocytogenes και άλλων παθογόνων σε τρόφιμα και περιβάλλοντα. Ωστόσο, οι φυσιολογικές και οικολογικές συμπεριφορές του L. monocytogenes λειτουργούν διαφορετικά κάτω από αντίξοες συνθήκες, συμπεριλαμβανομένης της παρουσίας απολυμαντικών και άλλων βακτηριοκτόνων παραγόντων. Η έλλειψη κατανόησης της απόκρισης του L. monocytogenes στα απολυμαντικά μπορεί να παραπλανήσει τα μετέπειτα μέτρα ελέγχου.
Οι ερευνητές εξέτασαν την επίδραση 36 απολυμαντικών στην απόκριση του L. Monocytogenes.
Με βάση την προσέγγιση της μετα-ανάλυσης, η μελέτη περιέγραψε και σύγκρινε την επίδραση πολλαπλών παραγόντων στη μείωση του L. monocytogenes χρησιμοποιώντας μοντέλα μικτών επιδράσεων με 896 εξαγόμενα δεδομένα. Η ιεραρχική ανάλυση υποστήριξε την ιδέα ότι ο τύπος και η συγκέντρωση του απολυμαντικού, καθώς και η θερμοκρασία και ο χρόνος επεξεργασίας, θα μπορούσαν να επηρεάσουν πρωτίστως την επιβίωση του L. monocytogenes . Το L. monocytogenes γενικά εμφάνισε υψηλότερη αντοχή στο κιτρικό οξύ και το υποχλωριώδες νάτριο. Εν τω μεταξύ, η L. Monocytogenes στην κατάσταση προσκόλλησης και βιοφίλμ ήταν πιο ανθεκτικά στα ερευνηθέντα απολυμαντικά. Επιπλέον, οι φυσικές και χημικές ιδιότητες των τροφίμων και των επιφανειών που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα ενδέχεται να επηρεάσουν την αποτελεσματικότητα του απολυμαντικού. Ωστόσο, η ερευνητική ετερογένεια σε στελέχη και συνθήκες περιόρισε επίσης τη δυνατότητα εφαρμογής των καθιερωμένων μοντέλων και περαιτέρω συμπέρασμα σχετικά με τις τάσεις της αντοχής στο L. monocytogenes . Επομένως, μελλοντική εμπειρική μελέτη θα πρέπει να προσδιορίζει συστηματικά την αντοχή του L. monocytogenes στο απολυμαντικό λαμβάνοντας υπόψη τη μεταβλητότητα του στελέχους και τις περιεκτικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Για να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ.