Τα ευρήματα της συστηματικής ανασκόπησης για την πρόβλεψη της αλλεργιογονικότητας.
Η προστασία των ατόμων που έχουν ήδη ή κινδυνεύουν να αναπτύξουν ανοσοδιαμεσολαβούμενες ανεπιθύμητες αντιδράσεις στα τρόφιμα και γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (ΓΤΟ) είναι κάτι που απασχολεί ιδιαίτερα το επιστημονικό κοινό τα τελευταία χρόνια.
Υπάρχουν ελλείψεις σε αυτή τη διαδικασία που θα μπορούσαν να βελτιωθούν με τη χρήση καλά καθορισμένων κλινικά σχετικών αλλεργιογόνων μορίων με διαφορετικό αλλεργιογόνο δυναμικό. Σε δημοσίευση συστηματικής ανασκόπησης στη Wiley Online Library, υποστηριζόμενη από την EFSA οι συγγραφείς αναλύουν τις νέες στρατηγικές για την πρόβλεψη της αλλεργιογονικότητας.
Στόχος του παρόντος έργου είναι η ανάπτυξη νέων στρατηγικών για την πρόβλεψη της αλλεργιογονικότητας καινοτόμων/καινοτόμων πρωτεϊνών που αντιμετωπίζουν αυτό το ζήτημα.
Οι ανοσοδιαμεσολαβούμενες ανεπιθύμητες αντιδράσεις στα τρόφιμα είναι το αποτέλεσμα της ανοσολογικής δυσλειτουργίας και καταλήγουν σε καταστάσεις όπως οι άμεσες αντιδράσεις υπερευαισθησίας που προκαλούνται από την IgE, η Τ-κυτταροδιαμεσολαβούμενη δυσανεξία στη γλουτένη, γνωστή ως κοιλιοκάκη.
Η μεθοδολογία
Πραγματοποιήθηκε συστηματική ανασκόπηση για τη χρήση ενός πρωτοκόλλου που περιλαμβάνει μια προσέγγιση Πληθυσμού-Αποτελέσματος (PO), η οποία συνδέεται με μια προσέγγιση Πληθυσμού, Έκθεσης, Συγκριτή, Αποτελέσματος (PECO).
Αυτό χρησιµοποιήθηκε για τον εντοπισµό της σχετικής βιβλιογραφίας σχετικά µε τα αλλεργιογόνα µόρια που βρίσκονται στα τρόφιµα που περιλαµβάνονται στο παράρτηµα ΙΙ του κανονισµού για τις πληροφορίες για τα τρόφιµα που προορίζονται για τους καταναλωτές, καθώς και σε πρόσθετα τρόφιµα που είναι γνωστό ότι προκαλούν τροφικές αλλεργίες µε µεσολάβηση IgE σε τουλάχιστον µία ευρωπαϊκή περιοχή µε επιπολασµό 0,5%, όπως το ακτινίδιο, το µήλο, το ροδάκινο, η ντοµάτα, η µπανάνα, το πεπόνι, το καρότο, η φακή και το φαγόπυρο.
Συνολικά 752 εργασίες κατατάχθηκαν στη συνέχεια ως προς το είδος του πληθυσµού των ασθενών και την ποιότητα της διάγνωσης της τροφικής αλλεργίας, από τους οποίους ελήφθησαν βιολογικά δείγµατα (ορός ή ανοσοκύτταρα) και χρησιµοποιήθηκαν για τον προσδιορισµό της αλλεργιογονικότητας ενός πρωτεϊνικού µορίου.
Δεύτερον, αξιολογήθηκε η ποιότητα των αλλεργιογόνων και η μέθοδος δοκιμής που χρησιμοποιήθηκε για τον προσδιορισμό της αλλεργιογονικότητας. Για την κατάταξη ελήφθησαν επίσης υπόψη άλλες πτυχές, όπως το µέγεθος του πληθυσµού των ασθενών και αν περιλάµβανε περιπτώσεις και ελέγχους, ο αριθµός των αναφορών και η γεωγραφική κατανοµή.
Τα καλύτερα χαρακτηρισµένα κλινικά σηµαντικά αλλεργιογόνα εντοπίστηκαν στο φιστίκι, το φουντούκι, το αγελαδινό γάλα, τα ψάρια και τα οστρακοειδή. Δεν υπήρχαν στοιχεία για αλλεργιογόνα από τρόφιμα όπως το πεκάν, η Macadamia, το λούπινο και το πεπόνι. Η κλινική σηµασία αξιολογήθηκε και κυµαινόταν από πολύ υψηλή.
Αντίθετα, πολλά αλλεργιογόνα βαθμολογήθηκαν ως χαμηλής ή πολύ χαμηλής κλινικής σημασίας, όπως η πρόδρομη πρωτεΐνη που μοιάζει με την ταυματίνη, η οποία αναγνωρίστηκε στο πεπόνι και για την οποία υπάρχει μία αναφορά σε έναν ασθενή.
Τα αποτελέσματα
Με βάση τα αποτελέσματα της συστηματικής ανασκόπησης και της αξιολόγησης των in silico εργαλείων, προσδιορίστηκε μια προσέγγιση για την αξιολόγηση του κινδύνου αλλεργιογένεσης, η οποία συνδυάζει στοιχεία της αξιολόγησης της έκθεσης, παράλληλα με την αξιολόγηση των κινδύνων που ενέχουν τα εναλλακτικά πρωτεϊνικά συστατικά είτε να προκαλέσουν διασταυρούμενες αντιδράσεις στον υπάρχοντα αλλεργικό πληθυσμό είτε να προκαλέσουν νέες τροφικές αλλεργίες.
Τα στοιχεία της έκθεσης και η αξιολόγηση των κινδύνων διασταυρούμενων αλλεργιών, όπου οι μέθοδοι δοκιμών in silico και in vitro είναι πιο σωστές και απαιτούν μόνο βελτίωση για τη βελτίωση των αποτελεσμάτων ώστε να ενημερώνεται η διαδικασία αξιολόγησης του κινδύνου αλλεργιογένεσης.
Η αξιολόγηση που πραγµατοποιήθηκε σε αυτή τη συστηµατική ανασκόπηση και η κατάταξη για την κλινική συνάφεια θα βοηθήσει τους υπεύθυνους ανάπτυξης µεθόδων in silico να βελτιώσουν τα αποτελέσµατά τους και να βελτιώσουν την ευκολία χρήσης.
Υπάρχει ανάγκη να επανεξεταστούν προσεγγίσεις, όπως αυτές που αναπτύχθηκαν στο EuroPrevall, ώστε να διασφαλιστεί η δηµοσίευση αποτελεσµατικών µελετών µε δεδοµένα καλής ποιότητας για πληθυσµούς ασθενών που συνδέονται µε υψηλής ποιότητας χαρακτηρισµό µορίων αλλεργιογόνων και αποτελεσµατική µεθοδολογία δοκιµών.
Υπάρχει επίσης ανάγκη να αναπτυχθούν προσεγγίσεις για την επικύρωση των in silico εργαλείων που χρησιµοποιούν τόσο αλλεργιογόνους όσο και µη αλλεργιογόνους συγκριτές. Η κάλυψη αυτών των κενών θα βελτιώσει την ποιότητα της εκτίµησης κινδύνου όσον αφορά τους κινδύνους πρόκλησης διασταυρούµενων αλλεργικών αντιδράσεων στον υπάρχοντα πληθυσµό.
Η πρόβλεψη της de novo ευαισθητοποίησης θα απαιτήσει νέες προσεγγίσεις και αξιοποίηση άλλων ερευνητικών φορέων, όπως η εμβολιολογία, όπου η ικανότητα των ουσιών να προκαλούν αντισωματικές αποκρίσεις μπορεί να προσθέσει αξία στην ανάπτυξη και επικύρωση δοκιμών in silico και in vitro.
Ακολουθήστε το Cibum 
