Ευρήματα μελέτης που δημοσιεύτηκε στο στο American Journal of Preventive Medicine.
Η εξουθένωση των εργαζομένων είναι πιθανό να κοστίζει στις εταιρείες εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο, που κυμαίνονται από περίπου 4.000 $ έως 21.000 $ ανά εργαζόμενο στις ΗΠΑ, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο American Journal of Preventive Medicine.
Αυτό σημαίνει ότι μια εταιρεία 1.000 εργαζομένων στις ΗΠΑ θα χάνει κατά μέσο όρο περίπου 5 εκατομμύρια δολάρια ετησίως. Αυτές οι εκτιμήσεις βασίζονται σε ένα μοντέλο υπολογιστικής προσομοίωσης που αναπτύχθηκε από την ομάδα Δημόσιας Υγείας Πληροφορικής, Υπολογιστικής και Επιχειρησιακής Έρευνας (PHICOR) που βασίζεται στο CUNY Graduate School of Public Health and Health Policy (CUNY SPH) σε συνεργασία με ερευνητές από το Baruch College, το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins (JHU) και το University of San Diego (USD) Knaus School of Business.
«Το μοντέλο μας ποσοτικοποιεί πόση εξουθένωση των εργαζομένων πλήττει το τελικό αποτέλεσμα των εταιρειών και των οργανισμών», λέει ο Bruce Y. Lee , καθηγητής CUNY SPH, εκτελεστικός διευθυντής PHICOR και Κέντρου Προηγμένης Τεχνολογίας και Επικοινωνίας στην Υγεία (CATCH) και ανώτερος συγγραφέας της μελέτης. «Ως εκ τούτου, μπορεί να δώσει σε εταιρείες και οργανισμούς μια καλύτερη ιδέα για το πώς η μεγαλύτερη εστίαση στην ευημερία των εργαζομένων θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση του κόστους και στην αύξηση των κερδών».
Το υπολογιστικό μοντέλο προσομοιώνει έναν εργαζόμενο που κινείται σε διαφορετικά στάδια που κυμαίνονται από την ενεργό συμμετοχή στην εργασία έως την απεμπλοκή (απομάκρυνση από την εργασία) και την εξάντληση με την πάροδο του χρόνου ανάλογα με τους στρεσογόνους παράγοντες που αντιμετωπίζει ο εργαζόμενος. Κάποιος μπορεί να προσδιορίσει τη θέση του υπαλλήλου (π.χ. ωρομίσθιο μη διευθυντικό στέλεχος, μισθωτό μη διευθυντικό στέλεχος, μάνατζερ ή στέλεχος) και σε ποια κατάσταση βρίσκεται αυτός ο εργαζόμενος αρχικά (π.χ. αφοσιωμένος, εξαντλημένος, εγκαταλείπει τη δουλειά του, υπερβολική επέκταση, αποδέσμευση ή αναποτελεσματικός).
Καθώς προχωρά η προσομοίωση, ο εργαζόμενος έχει πιθανότητες να αντιμετωπίσει διαφορετικούς στρεσογόνους παράγοντες που σχετίζονται με τον εργασιακό χώρο (π.χ. φόρτο εργασίας, κοινότητα, έλεγχος, ανταμοιβές, δικαιοσύνη και αξία) και μη εργασιακό (π.χ. οικογενειακό, πολιτισμικό και ψυχολογικό περιβάλλον, οικονομικά και υγεία). Ενώ ο εργαζόμενος βρίσκεται σε μια δεδομένη κατάσταση, έχει ορισμένα επίπεδα παραγωγικότητας και βιώνει διαφορετικές πιθανές επιπτώσεις στην υγεία του.
Στη συνέχεια, η ομάδα έτρεξε το μοντέλο για να υπολογίσει το κόστος που προκύπτει για έναν εργοδότη όταν διαφορετικοί εργαζόμενοι βιώνουν διαφορετικούς τύπους απομάκρυνσης και εξουθένωσης σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Για παράδειγμα, ένας ωριαίος υπάλληλος που περνά από εξάντληση θα κόστιζε σε έναν εργοδότη κατά μέσο όρο 3.999 $. Αυτά τα κόστη θα ήταν κατά μέσο όρο 4.257 $ για έναν μισθωτό μη διευθυντικό στέλεχος, 10.824 $ για έναν διευθυντή και 20.683 $ για ένα στέλεχος. Αν υποθέσει κανείς ότι μια εταιρεία 1000 εργαζομένων έχει την τυπική κατανομή ανά τύπο εργαζομένου (59,7% μη διευθυντικά ωρομίσθια, 28,6% μη διευθυντικά μισθοί, 10% διευθυντικά στελέχη και 1,7% στελέχη), τότε το κόστος της αποδέσμευσης των εργαζομένων και της εξουθένωσης στον εργοδότη θα ανέρχεται συνολικά σε $5,504 εκατομμύρια $ (5,04 εκατομμύρια $) ετησίως.
Όλα αυτά ποσοτικοποιούν τον ουσιαστικό αντίκτυπο που έχει η αποδέσμευση και η εξουθένωση των εργαζομένων στα αποτελέσματα του εργοδότη. Οι δαπάνες αυτές κυμαίνονται από 0,2-2,9 φορές το μέσο κόστος της ασφάλισης υγείας και 3,3-17,1 φορές το μέσο κόστος εκπαίδευσης των εργαζομένων στους εργοδότες. Αυτά τα αποτελέσματα δίνουν επίσης μια αίσθηση του πόσο οι εργοδότες μπορεί να θέλουν να επενδύσουν για την πρόληψη της εξουθένωσης. Υπάρχει ένας αριθμός πιθανών παρεμβάσεων που θα μπορούσαν να μειώσουν τον κίνδυνο αποδέσμευσης και εξουθένωσης από εταιρείες που προσφέρουν οφέλη ψυχικής υγείας σε προγράμματα χρηματοοικονομικής παιδείας για τη σωστή διαχείριση του φόρτου εργασίας των εργαζομένων. Ωστόσο, καθένα από αυτά απαιτεί οικονομικές δεσμεύσεις για τη δημιουργία και τη διατήρηση.
«Η επαγγελματική εξουθένωση είναι διάχυτη και κοστίζει στους οργανισμούς εκατομμύρια κάθε χρόνο», δήλωσε η Μόλι Κερν, καθηγήτρια στο Zicklin School of Business στο Baruch College και συν-συγγραφέας της μελέτης. «Οι ηγέτες οργανισμών πρέπει να εξετάσουν πώς οι κουλτούρες και τα προγράμματα παροχών τους υποστηρίζουν το 60% των εργαζομένων που αγωνίζονται σιωπηλά με την επαγγελματική εξουθένωση».
Για να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ
Ακολουθήστε το Cibum 
