Διαφορετική επίδραση έχει ο προστιθέμενος φώσφορος της βιομηχανίας τροφίμων στην ανθρώπινη υγεία σε σχέση με τον φυσικά προσλαμβανόμενο από τις τροφές
Επιστήμονες από την Αμερική ανέλυσαν τις επιπτώσεις της πρόσληψης φωσφόρου στην κατάσταση της ανθρώπινης υγείας, καταδεικνύοντας τη σημασία του διαχωρισμού του προσληφθέντος φωσφόρου σε συνολικό, φυσικό και προστιθέμενο.
Ο φώσφορος είναι ένα απαραίτητο θρεπτικό συστατικό που εμπλέκεται σε πολλές φυσιολογικές διεργασίες όπως στην παραγωγή ενέργειας, τις μεταβολικές αντιδράσεις και τη δομή των κυττάρων. Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) ανακοίνωσε πρόσφατα πως η αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη φωσφορικών αλάτων εκφραζόμενα σε φώσφορο είναι 40 mg/kg σωματικού βάρους την ημέρα, η οποία για ένα άτομο 70 kg ισοδυναμεί με 2800 mg/ημέρα.
Η δυτική διατροφή είναι υψηλή σε φώσφορο, εν μέρει λόγω του προστιθέμενου φωσφόρου (δηλαδή των φωσφορικών αλάτων) που υπάρχει κυρίως στα επεξεργασμένα τρόφιμα. Τα πρόσθετα φωσφορικού άλατος παρουσιάζουν ένα ευρύ φάσμα χρησιμότητας και ευελιξίας σε επεξεργασμένα προϊόντα διατροφής, δρώντας μεταξύ άλλων ως αποτελεσματικά βοηθητικά επεξεργασίας, διογκωτικοί και αντισυσσωματικοί παράγοντες, γαλακτωματοποιητές και σταθεροποιητές. Η συστηματική ομοιόσταση των φωσφορικών αλάτων διατηρείται κυρίως μέσω της απέκκρισης στα ούρα. Η ανεπαρκής απέκκριση φωσφόρου μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα φωσφόρου στο αίμα (υπερφωσφαταιμία), η οποία έχει συσχετιστεί με αυξημένο αριθμό νοσηλειών λόγω καρδιαγγειακών προβλημάτων και καταγμάτων, αγγειακή ασβεστοποίηση και εκδήλωση χρόνιας νεφρικής νόσου. Νέες μελέτες έχουν επικεντρωθεί στον αντίκτυπο στην υγεία των ανθρώπων που έχει ο προστιθέμενος φώσφορος έναντι του φυσικού φωσφόρου των τροφίμων. Ο ανόργανος προστιθέμενος φώσφορος στα τρόφιμα είναι γνωστό ότι απορροφάται σε από τον οργανισμό σε ποσοστό 70-100%, έναντι του 20-50% του φυσικού φωσφόρου από τρόφιμα φυτικής προέλευσης.
Στη νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nutrients, επιστήμονες από την Αμερική αξιολόγησαν την επίδραση της εκτιμώμενης συνολικής, προστιθέμενης και φυσικής πρόσληψης φωσφόρου σε βιοδείκτες της κατάστασης υγείας και της θνησιμότητας σε άτομα που συμμετείχαν στη National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) για τα διαστήματα 1988–1994 και 2001–2016. Η NHANES είναι μια εθνικά αντιπροσωπευτική έρευνα πολιτών από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την οποία διαχειρίζεται ετησίως το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC). Οι ερευνητές ανέλυσαν τη βάση δεδομένων από τη NHANES και συνέλλεξαν πληροφορίες σχετικά με τις πηγές φωσφόρου που υπάρχουν σε διάφορες κατηγορίες τροφίμων από κατασκευαστές συστατικών φωσφορικών αλάτων.
Τα αποτελέσματα της ανάλυσης έδειξαν πως η συνολική πρόσληψη φωσφόρου συσχετίστηκε αντιστρόφως με τη συστολική και διαστολική αρτηριακή πίεση (ΑΠ), και την ολική χοληστερόλη. Επίσης, συσχετίστηκε θετικά με τον φώσφορο του ορού αίματος και την περιεκτικότητα του μηριαίου οστού σε μέταλλα. Αυτές οι συσχετίσεις φαίνεται να οφείλονται κυρίως στον φυσικό φώσφορο που προσλαμβάνεται από τα τρόφιμα. Από την άλλη, ο προστιθέμενος φώσφορος συσχετίστηκε θετικά με τα επίπεδα κρεατινίνης και γλυκοαιμοσφαιρίνης, και αντιστρόφως με τα επίπεδα της HDL χοληστερόλης.
Όσον αφορά τους παράγοντες κινδύνου, ο συνολικός φώσφορος συσχετίστηκε αντιστρόφως με αυξημένη ΑΠ, ενώ ο προστιθέμενος φώσφορος συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο για μειωμένη HDL χοληστερόλη. Όσον αφορά τη θνησιμότητα, δε βρέθηκαν σημαντικές τάσεις στις διάφορες μετρήσεις της πρόσληψης φωσφόρου. Συμπερασματικά, τα ανόμοια αποτελέσματα για την πρόσληψη φυσικού και προστιθέμενου φωσφόρου στην παρούσα μελέτη τονίζουν τη σημασία του διαχωρισμού της πρόσληψης φωσφόρου σε συνολική, φυσική και προστιθέμενη.
Ακολουθήστε το Cibum 
