Μια διαφορετική προσέγγιση στη γεωργία.
Η αγελάδα Nantaise είναι ένα κομμάτι της αγροτικής ιστορίας της δυτικής Γαλλίας. Μικρόσωμη και ανθεκτική, έφτασε κοντά στην εξαφάνιση στα τέλη του 20ού αιώνα. Σήμερα, χάρη σε ένα δίκτυο κτηνοτρόφων και σεφ, κάνει μια ήσυχη αλλά δυναμική επιστροφή.
Η αναβίωσή της αποτελεί παράδειγμα για το πώς η μικρής κλίμακας, τοπική παραγωγή μπορεί να είναι βιώσιμη και οικονομικά ανταγωνιστική, ειδικά σε μια εποχή που η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Γαλλία πιέζουν για περισσότερη και ποιοτικότερη παραγωγή κρέατος.
Η Filière Nantaise, μια ένωση παραγωγών, έχει καταφέρει να αναπτύξει ένα αειφόρο μοντέλο εκτροφής. Από μια μικρή ομάδα κτηνοτρόφων, έχει εξελιχθεί σε δίκτυο 25-30 παραγωγών, που συνεργάζονται για να διασφαλίσουν χαμηλές εισροές, φυσική βόσκηση και δίκαιες τιμές.
Το μοντέλο τους βασίζεται στην εκτροφή βοοειδών σε εκτατικά συστήματα, όπου τα μοσχάρια παραμένουν με τις μητέρες τους και τρέφονται αποκλειστικά με χόρτο και σανό, με ελάχιστες πρόσθετες εισροές. Ωστόσο, αυτό σημαίνει ότι ο κύκλος παραγωγής είναι δύο έως τρεις φορές μεγαλύτερος από τα συμβατικά συστήματα, καθιστώντας κάθε ζώο μεγάλη επένδυση.
Στο Dîner Bavard, μια συνάντηση αγροτών και σεφ στο Παρίσι, οι κτηνοτρόφοι επισήμαναν τη δυσκολία διατήρησης δίκαιων τιμών σε ένα αγροτικό σύστημα που εξαρτάται έντονα από επιδοτήσεις.
«Χωρίς επιδοτήσεις, το βόειο κρέας μας θα έπρεπε να πωλείται πάνω από 10€/kg για να καλύψουμε τα έξοδά μας», ανέφερε ένας παραγωγός. Επί του παρόντος, η τιμή στο χωράφι είναι 6 €/kg, εκ των οποίων 5,3 € καταλήγουν στον αγρότη. Αν και το μοντέλο τους παρέχει ασφάλεια, η πίεση για κλιμάκωση χωρίς απώλεια ποιότητας είναι διαρκής.
Ένας από τους βασικούς παράγοντες που έχουν συμβάλει στην αναβίωση της Nantaise είναι η υποστήριξη των κορυφαίων Γάλλων σεφ. Το βοδινό κρέας της φυλής έχει ιδιαίτερη υφή και περιεκτικότητα σε λίπος, γεγονός που απαιτεί διαφορετική προσέγγιση στη μαγειρική.
Στην αρχή, οι κρεοπώλες δυσκολεύονταν να πουλήσουν το κρέας της Nantaise, καθώς οι καταναλωτές έχουν συνηθίσει στην ομοιομορφία του βιομηχανικού κρέατος. Ωστόσο, Γάλλοι σεφ υψηλής γαστρονομίας υιοθέτησαν τη φυλή, ενισχύοντας την εικόνα της στην αγορά.
«Δεν είναι μόνο η γεύση. Είναι μια ιστορία που αξίζει να ειπωθεί», ανέφερε ένας από τους σεφ που στηρίζουν την προσπάθεια. Οργανώσεις όπως οι Bouillonnantes στη Νάντη (μια συλλογικότητα ανεξάρτητων εστιατορίων) προωθούν τοπικά κρέατα ως όχι απλώς ηθική, αλλά και γαστρονομική επιλογή.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζει τη σημασία της διατήρησης σπάνιων φυλών. Μέσω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΓΠ), εισάγει οικολογικά καθεστώτα που επιβραβεύουν τη βιώσιμη γεωργία. Ωστόσο, οι δυνατότητες αυτών των προγραμμάτων παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτες.
Ακολουθήστε το Cibum 
