Τα ευρήματα νέας μελέτης ενθαρρύνουν την κατανάλωση φιδιού για μεγαλύτερη βιωσιμότητα.
Τα φίδια είναι αγαπημένο τρόφιμο σε χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, π.χ. Μαλαισία, Ινδονησία, Καμπότζη, Φιλιππίνες, Λάος, Βιετνάμ, Ταϊλάνδη κ.λπ., ακόμη και στην Ινδία σε πολιτείες όπως το Arunachal Pradesh και το Nagaland. Όμως σε δυτικές χώρες δεν είναι κάτι που συνηθίζεται αλλά τώρα μία νέα έρευνα προσπαθεί αν αλλάξει αυτή την εικόνα. Μην αποκλείετε λοιπόν, κάποια στιγμή στο μέλλον να λέγατε “ένα με γύρο πύθωνα και απόλα”…
Οι ειδικοί αλλά και οι οικολόγοι από καιρό κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, αναφορικά με το ποσό οι ζωικές εκτροφές επιβαρύνουν το περιβάλλον και τώρα μια νέα έρευνα έρχεται να δώσει μια νέα εναλλακτική. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Macquarie στο Σίδνεϊ υποστηρίζουν ότι η κατανάλωση φιδιού είναι καλύτερη για το περιβάλλον από την κατανάλωση βοείου κρέατος, κοτόπουλου ή ακόμα και ψαριού. Συγκεκριμένα, οι πύθωνες δεν χρειάζεται να τρώνε πολύ γιατί δεν ξοδεύουν πολύ ενέργεια και αναπτύσσονται ταχύτατα, συγκριτικά, το κοτόπουλο και το βόειο κρέας εκτρέφονται εντατικά και απαιτούν τεράστιες ποσότητες γης και τροφής, γεγονός που προκαλεί πίεση στους φυσικούς πόρους.
Για τη μελέτη που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες μέρες, ο Δρ Natusch και οι συνεργάτες του μέτρησαν τους ρυθμούς ανάπτυξης 4.601 μεγάλων πύθωνων δύο ειδών, του δικτυωτού πύθωνα και του βιρμανικού πύθωνα, σε φάρμες στην Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ. Σημειωτέον πως και τα δύο είδη είναι μη δηλητηριώδη και εκτρέφονται στην Ασία για το δέρμα και το κρέας τους. Οι πύθωνες τρέφονταν με μια ποικιλία από τοπικές πρωτεΐνες, συμπεριλαμβανομένων τρωκτικών, χοιρινών λουκάνικων, κοτόπουλου και με ιχθυάλευρα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι και τα δύο είδη πύθωνα αναπτύχθηκαν γρήγορα σε διάστημα 12 μηνών, παρόλο που δεν χρειάζονταν τροφή τόσο συχνά όσο άλλα ζώα όπως το κοτόπουλο και οι αγελάδες. Οι τακτικές μετρήσεις των πυθώνων έδειξαν ότι συνέχισαν να αναπτύσσονται ακόμη και όταν τους δόθηκε τροφή μόλις μία φορά την εβδομάδα. Ακόμη και όταν δεν έφαγαν για 4,2 μήνες, οι πύθωνες επέζησαν και έχασαν κάποιο βάρος, αλλά με αργούς ρυθμούς και συνέχισαν την ταχεία ανάπτυξη μόλις άρχισαν να τους δίνουν και πάλι τροφή.
Παραδόξως, οι μεγάλοι πύθωνες μπορούν να μείνουν για σχεδόν ένα χρόνο χωρίς τροφή και να επιβιώσουν. Αυτός είναι ο λόγος που είναι ένα τόσο εκπληκτικό ζώο για ένα μέλλον όπου η κλιματική και οικονομική αστάθεια και η αστάθεια των πόρων θα αυξάνονται. Η ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι οι θηλυκοί πύθωνες αναπτύχθηκαν πιο γρήγορα από τους αρσενικούς – μια διαφορά με βάση το φύλο που είναι κοινή στα φίδια γενικά.
Με βάση τα ευρήματα, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η εμπορική εκτροφή πυθώνων θα μπορούσε να είναι μια εφικτή και βιώσιμη επιλογή παραγωγής τροφίμων σε όλο τον κόσμο και τονίζουν την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα για τους πιο αποτελεσματικούς και ανθρώπινους τρόπους παραγωγής τους παγκοσμίως.
Στο μεταξύ, τα ευρήματα αυτά έρχονται σε αντίθεση με τα αρχέγονα ένστικτα μας, αυτά δηλαδή που μας προκαλούν απέχθεια για ζωντανά όπως τα φίδια και οι αράχνες. Ερευνητές στο MPI CBS στη Λειψία της Γερμανίας και στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα στη Σουηδία διεξήγαγαν μια μελέτη που διαπίστωσε ότι ακόμη και στα βρέφη, μια αντίδραση στρες, συμβαίνει όταν βλέπουν μια αράχνη ή ένα φίδι. Διαπίστωσαν ότι σε ηλικία μόλις έξι μηνών τα μωρά είχαν σημαντικά μεγαλύτερες κόρες όταν έβλεπαν φίδια ή αράχνες, πριν ακόμα να είναι ικανά να αντιληφθούν ότι αυτά τα ζώα μπορεί να είναι επικίνδυνα. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο φόβος για τα φίδια και τις αράχνες είναι εξελικτικής προέλευσης, και παρόμοια με τα πρωτεύοντα θηλαστικά ή τα φίδια, οι μηχανισμοί στον εγκέφαλό μας μας επιτρέπουν να αναγνωρίζουμε αντικείμενα και να αντιδρούμε σε αυτά πολύ γρήγορα.
Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ.
Ακολουθήστε το Cibum 
