Στη δημοσιότητα η έκθεση της Κομισιόν για τον Οκτώβριο
- Η Βραζιλία και η Ουκρανία, πρώτες στην εισαγωγή αγροδιατροφικών προϊόντων στην ΕΕ.
- Η Αμερική παραμένει διαχρονικά ο μεγαλύτερος προμηθευτής αραβοσίτου της Ευρώπης κι όχι μόνο
Τον Οκτώβριο του 2022 η αξία των μηνιαίων εμπορικών ροών των αγροδιατροφικών προϊόντων της ΕΕ σημείωσε ρεκόρ και διαμορφώθηκε στα 36,5 δισ. ευρώ. Τα στοιχεία προκύπτουν από την μηνιαία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το εμπόριο αγροδιατροφικών προϊόντων
Τον ίδιο μήνα, οι εισαγωγές αγροδιατροφικών προϊόντων στην ΕΕ αυξήθηκαν στα 15,7 δισ. ευρώ. Η αξία των εξαγωγών αγροδιατροφικών προϊόντων της ΕΕ, παρά την ελαφρά μηνιαία μείωση που σημείωσε, παραμένει υψηλή και ανέρχεται στο ποσό των 20,7 δισ. ευρώ. Συνολικά, και παρά την αύξηση των εισαγωγών, το εμπορικό ισοζύγιο της ΕΕ παραμένει θετικό και διαμορφώθηκε στα 5 δισ. ευρώ.
Η Βραζιλία και η Ουκρανία καταλαμβάνουν τις δύο πρώτες θέσεις στις χώρες που προμηθεύουν την Ευρωπαϊκή Ένωση με αγροδιατροφικά προϊόντα. Πάντως, οι εισαγωγές από τη Βραζιλία μειώθηκαν κατά 17% τον Οκτώβριο του 2022 σε σύγκριση με τον Σεπτέμβριο. Οι εισαγωγές από την Ουκρανία αυξήθηκαν κατά 25% τον Οκτώβριο, με τις εισροές αραβοσίτου, ηλιελαίου, ηλιανθόσπορων και ελαιοκράμβης να αντιπροσωπεύουν το 70% των εισαγωγών της ΕΕ προφανώς, εξαιτίας της έκρηξης στις τιμές αυτών των προϊόντων λόγω και του πολέμου
Σε αξία, οι εξαγωγές αγροδιατροφικών προϊόντων της ΕΕ κατέγραψαν μηνιαία μείωση 1,2%. Η μείωση των εξαγωγών της ΕΕ οφείλεται κυρίως στις χαμηλότερες εξαγωγές οινοπνευματωδών ποτών, λικέρ, τυριού και τυροπήγματος. Παρά τη μηνιαία αυτή μείωση, οι εξαγωγές αγροδιατροφικών προϊόντων της ΕΕ προς τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο κινήθηκαν σε επίπεδα ρεκόρ.
Η έκθεση της Κομισιόν περιλαμβάνει και μια ενότητα που παρουσιάζει την ιστορική εξέλιξη (από το 1961 έως το 2019) της κατανάλωσης και της παραγωγής σίτου και αραβοσίτου στην Ευρώπη, την Κεντρική Ασία, την Ασία-Ωκεανία, την Αφρική και την Αμερική
Συνοπτικά, η Ασία έχει διαχρονικά έλλειμμα σε σιτάρι, λόγω της αυξημένης κατανάλωσης, από τη δεκαετία του 1960 .Η μεγάλη έλλειψη αντιστοιχίστηκε μόνο εν μέρει από υψηλότερους όγκους παραγωγής. Στην Αφρική, το έλλειμμα έχει διευρυνθεί ιδιαίτερα από τη δεκαετία του 2000 για παρόμοιους λόγους. Άλλες περιοχές του κόσμου είναι καθαροί εξαγωγείς. Για τον αραβόσιτο, η ΕΕ έχει ελαφρύ έλλειμμα παραγωγής σε σύγκριση με τις ανάγκες κατανάλωσης, ενώ η Αμερική είναι μακράν η μεγαλύτερη εξαγωγική περιοχή (κυρίως ΗΠΑ, Βραζιλία και Αργεντινή).