Η ασφάλεια τροφίμων εξαρτάται από τον… ιδιοκτήτη του εστιατορίου σύμφωνα με έρευνα.
Σε μία έρευνα από ειδικούς στις οικογενειακές επιχειρήσεις, αναλύθηκαν οι πρακτικές που ακολουθούνται σε διάφορους τύπους εστιατορίων σχετικά με την ασφάλεια τροφίμων. Οι ερευνητές αναφέρουν ως παράδειγμα τα εστιατόρια της αλυσίδας γρήγορου φαγητού McDonald’s που λειτουργεί με το επιχεiρηματικό μοντέλο Franchise. Και παρά την ομοιόμορφη εμφάνισή τους, η ιδιοκτησία τους μπορεί να διαφέρει σε μεγάλο βαθμό: Το ένα μπορεί να διοικείται από μια οικογένεια, ένα άλλο από έναν μεμονωμένο επιχειρηματία και άλλα να ανήκουν απευθείας στην εταιρεία.
Οι συγγραφείς της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο The Conversation, ανέλυσαν τις παραβιάσεις του κώδικα υγείας σε 1.492 εστιατόρια γρήγορης εξυπηρέτησης στις νοτιοανατολικές ΗΠΑ, κατηγοριοποιώντας τα εστιατόρια σε τρεις τύπους ιδιοκτησίας: οικογενειακή, ατομική και εταιρική.
Τα οικογενειακά franchises είχαν τις περισσότερες παραβιάσεις των κανόνων ασφάλειας τροφίμων από ό,τι τα καταστήματα που ανήκουν σε ατομικές εταιρείες ή στην μητρική εταιρεία. Τα οικογενειακά franchises είχαν επίσης πιο συχνές «κρίσιμες» παραβιάσεις του υγειονομικού κώδικα, όπως η μόλυνση των τροφίμων που συμβάλλει στην τροφική δηλητηρίαση. Αντίθετα, διαπιστώθηκε ότι τα εστιατόρια που διαχειρίζεται η μητρική εταιρεία είχαν γενικά καλύτερες επιδόσεις όσον αφορά την υγεία και την ασφάλεια.
Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτό συμβαίνει επειδή εκπρόσωποι εταιρειών ελέγχονται πιο συχνά εταιρικά franchise, γεγονός που εξασφαλίζει καλύτερη συμμόρφωση με τα πρότυπα υγείας και ασφάλειας. Τα franchises Lone-founder παρουσίασαν επίσης ισχυρές επιδόσεις στον κώδικα υγείας, πιθανώς λόγω του υψηλού επιπέδου προσωπικής επένδυσης και ελέγχου των ιδιοκτητών.
Ενώ τα οικογενειακά franchise συχνά υπερέχουν σε μακροπρόθεσμους στόχους – όπως η διατήρηση της οικογενειακής κληρονομιάς και η ενίσχυση των δεσμών της κοινότητας – τα ευρήματά υποδηλώνουν ότι μπορεί να δυσκολεύονται με την καθημερινή λειτουργική συμμόρφωση σχετικά με την υγεία και την ασφάλεια.
Οι λόγοι που πιθανώς κρύβονται πίσω από αυτό το εύρημα, είναι αφενός πως τα οικογενειακά franchises ενδέχεται να μην έχουν τη συχνή επίβλεψη που λαμβάνουν τα καταστήματα που ανήκουν σε εταιρείες και αφετέρου, τα οικογενειακά franchises ενδέχεται να δίνουν προτεραιότητα στη διατήρηση της οικογενειακής αρμονίας, έναντι της αυστηρής τήρησης των κανόνων που ορίζονται από τα κεντρικά γραφεία. Επίσης οι οικογενειακές επιχειρήσεις συχνά δίνουν έμφαση σε μη οικονομικούς στόχους όπως η μακροπρόθεσμη διατήρηση της φήμης και η λιγότερη εξωτερική παρακολούθηση, και επομένως έχουν γενικά πιο συντηρητικές επενδυτικές προτιμήσεις.
Ακολουθήστε το Cibum 
