Ένα νέο ερευνητικό έργο εξέτασε την αποτελεσματικότητα των απολυμαντικών που χρησιμοποιούνται σε δεξαμενές χωματερής επεξεργασίας μήλων.
Κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας, τα μήλα εμποτίζονται σε δεξαμενή χωματερής και συστήματα εκροής νερού. Το νερό συνήθως επαναχρησιμοποιείται για αρκετές ημέρες επεξεργασίας. Σύμφωνα με τους ερευνητές, υπάρχουν λίγα δεδομένα σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους από τις δεξαμενές χωματερών συσκευασιών μήλων. Η Meijun Zhu, Ph.D, του Washington State University, ηγείται ενός έργου που ελπίζει ότι θα καλύψει τα κενά γνώσης με επιστημονικά δεδομένα που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι συσκευαστές μήλων για να βελτιώσουν τα σχέδια ασφάλειας τροφίμων ή τις αξιολογήσεις κινδύνου.
Το ερευνητικό έργο έχει τίτλο, “Επικύρωση απολύμανσης απολυμαντικού νερού πλύσης στη λειτουργία δεξαμενής χωματερής των γραμμών συσκευασίας μήλων“.
«Δεν θα μπορέσετε ποτέ να εξαλείψετε ή να αποτρέψετε εντελώς τη διασταυρούμενη μόλυνση, αλλά προσπαθούμε να εξετάσουμε πρόσθετες επιλογές για να δούμε εάν μπορούμε να βελτιώσουμε την αποτελεσματικότητα του απολυμαντικού», είπε ο Zhu.
Οι ερευνητές εστίασαν στη Listeria monocytogenes, η οποία έχει συνδεθεί με προηγούμενα κρούσματα που σχετίζονται με τα μήλα.
Οι ερευνητές ολοκλήρωσαν την έρευνα σε κλίμακα πάγκου στο εργαστήριο, όπου εξέτασαν την αποτελεσματικότητα τριών συγκεντρώσεων και τριών χρόνων επαφής δύο τυπικών απολυμαντικών που χρησιμοποιούνται σε δεξαμενές χωματερής — χλώριο και υπεροξυοξικό οξύ (PAA).
Εμβολίασαν νερό με τρεις διαφορετικές συγκεντρώσεις ενός κοκτέιλ Listeria τριών στελεχών και μέτρησαν πόσα παθογόνα ανακτήθηκαν.
Για να μιμηθούν τις συνθήκες στις δεξαμενές χωματερών του packinghouse, οι ερευνητές δοκίμασαν τρεις τύπους νερού που κυμαίνονταν από υψηλής οργανικής ύλης έως καθαρό νερό. Ο υψηλότερος οργανικός ρυθμός σχεδιάστηκε για να προσομοιώνει το χειρότερο σενάριο και δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας μια συνταγή που περιελάμβανε χώμα από οπωρώνα μήλων Yakima, WA, και υγρά από φρέσκα μήλα και σάπια μήλα.
Σε εργαστηριακές δοκιμές, το χλώριο στα 25 ppm είχε περιορισμένη αποτελεσματικότητα έναντι της Listeria σε νερό απόρριψης υψηλής οργανικής ύλης. Στα 100 ppm, η αποτελεσματικότητα του χλωρίου δεν επηρεάστηκε από τα χαμηλά επίπεδα οργανικής ύλης αλλά μειώθηκε από τα υψηλά οργανικά φορτία.
Η αποτελεσματικότητα του PAA, από την άλλη πλευρά, αυξήθηκε με τη συγκέντρωση και τον χρόνο επαφής και επηρεάστηκε ελάχιστα μόνο από τα οργανικά φορτία. Το PAA στα 40 ppm είχε υψηλότερη αποτελεσματικότητα από τα 100 ppm χλώριο.
«Το PAA και το χλώριο και τα δύο μπορούν να μειώσουν τη Listeria σε σύγκριση με κανένα απολυμαντικό», είπε ο Zhu. «Σίγουρα βοηθάει παρόλο που δεν μπορέσαμε να εξαλείψουμε εντελώς το παθογόνο και εξαρτάται από τη συγκέντρωση».
Το επόμενο βήμα
Στη συνέχεια, οι ερευνητές θα δοκιμάσουν την αποτελεσματικότητα του απολυμαντικού σε μια δεξαμενή χωματερής του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον. Οι ερευνητές θα χρησιμοποιήσουν την ίδια συνταγή για να προσομοιώσουν το νερό της δεξαμενής χωματερής.
«Αυτή η δοκιμή θα είναι απαραίτητη προτού μετακομίσουμε σε εμπορικά συσκευαστήρια», είπε ο Zhu. «Αυτό το σύστημα δεξαμενής θα είναι πολύ μικρότερο από μια εμπορική λειτουργία αλλά πολύ μεγαλύτερο από τις δοκιμές μας σε κλίμακα πάγκου. Εάν το σύστημα είναι μόνο νερό, θα είναι μια εύκολη αξιολόγηση. Μόλις βάλεις τα φρούτα, γίνεται περίπλοκο».
Σχετικά με το CPS
Το Κέντρο για την Ασφάλεια Προϊόντων είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός 501(c)(3). Είναι μια συλλογική συνεργασία που αξιοποιεί τη συνδυασμένη τεχνογνωσία της βιομηχανίας, της κυβέρνησης και των επιστημονικών και ακαδημαϊκών κοινοτήτων για να επικεντρωθεί στην παροχή έρευνας που απαιτείται για τη συνεχή βελτίωση της ασφάλειας των τροφίμων. Αυτό το επίπεδο συνεργασίας επιτρέπει στην CPS να καλύψει τα κενά γνώσης σχετικά με την ασφάλεια της παραγωγής τροφίμων και να αντιμετωπίσει τόσο τις ερευνητικές προτεραιότητες όσο και τις άμεσες ανάγκες της βιομηχανίας.
Πηγή: FSN