Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 είναι επιρρεπή σε φθορά των δοντιών και σύμφωνα με νέα μελέτη, αυτό οφείλεται στη μειωμένη αντοχή και ανθεκτικότητα του σμάλτου και της οδοντίνης, της σκληρής ουσίας κάτω από το σμάλτο που δίνει δομή στα δόντια.
Οι ερευνητές προκάλεσαν διαβήτη τύπου 1 σε 35 ποντίκια και συνέκριναν τα δόντια τους με εκείνα 35 υγιών ποντικιών σε διάστημα 28 εβδομάδων. Αν και οι δύο ομάδες ξεκίνησαν με συγκρίσιμα δόντια, το σμάλτο έγινε σημαντικά πιο μαλακό στα διαβητικά ποντίκια μετά από 12 εβδομάδες και το χάσμα συνέχισε να διευρύνεται καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης. Οι σημαντικές διαφορές στην οδοντίνη παρατηρήθηκαν μέχρι την εβδομάδα 28.
«Έχουμε παρατηρήσει εδώ και καιρό αυξημένα ποσοστά σχηματισμού τερηδόνας και απώλειας δοντιών σε ασθενείς με διαβήτη και γνωρίζουμε ότι συγκεκριμένες θεραπείες, όπως τα σφραγίσματα, δεν διαρκούν τόσο πολύ σε τέτοιους ασθενείς, όμως δεν γνωρίζαμε ακριβώς γιατί», δήλωσε στο Science Daily ο Mohammad Ali Saghiri, επίκουρος καθηγητής αποκαταστατικής οδοντιατρικής στη Σχολή Οδοντιατρικής Rutgers.
Η μελέτη προωθεί μια πολυετή προσπάθεια από τον Saghiri και άλλους ερευνητές να κατανοήσουν πώς ο διαβήτης επηρεάζει την οδοντική υγεία και να αναπτύξουν θεραπείες που αντισταθμίζουν τον αρνητικό του αντίκτυπο. Προηγούμενες μελέτες έχουν αποδείξει ότι τα άτομα με και τους δύο τύπους διαβήτη, έχουν σημαντικά αυξημένα ποσοστά των περισσότερων προβλημάτων στοματικής υγείας, τόσο στα δόντια όσο και στους μαλακούς ιστούς που τα περιβάλλουν. Ο Saghiri και άλλοι ερευνητές έχουν επίσης αποδείξει ότι ο διαβήτης μπορεί να επηρεάσει τη συνεχιζόμενη διαδικασία προσθήκης μεταλλικών στοιχείων στα δόντια, καθώς φθείρονται από την κανονική χρήση.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής ερευνητή, υπάρχει μεγάλη ανάγκη για θεραπείες που θα επιτρέψουν στους ασθενείς να διατηρήσουν τα δόντια τους υγιή, αλλά μέχρι αυτή τη στιγμή, αυτό δεν αποτελούσε ένα σημαντικό τομέα για έρευνα.
Ακολουθήστε το Cibum 
