Πολλές γνωστές επωνυμίες κυκλοφορούν ροζ ποτά, για να προσελκύσουν γυναικείο κοινό. Τι προβληματικές κρύβει αυτού του είδους το μάρκετινγκ;
Tα τελευταία χρόνια είναι τάση τα «γυναικεία», ροζ αλκοολούχα ποτά, σε μια προσπάθεια των εταιρειών να προσελκύσουν το πολυπληθέστερο του αντρικού, γυναικείο αγοραστικό κοινό. Είδαμε να φιγουράρουν σε διαφημίσεις, μπαρ και καταστήματα λιανικής από ροζ τεκίλα μέχρι και ροζ βότκα, λες και βρίσκεται κανείς στα γυρίσματα της ανερχόμενης ταινίας Barbie της Greta Gerwig.
Και ενώ αυτή η ιδέα μπορεί να δίνει μια ευωδία εκατομμυρίων στις επωνυμίες αλκοόλ παγκοσμίως, εγείρεται ο εξής προβληματισμός: πόσο προβληματική και πατερναλιστική είναι αυτή η τεχνική μάρκετινγκ;
Aνάκαθεν, η πατριαρχική παράδοση όριζε τα χρώματα σε ανδρικά και γυναικεία. Ροζ για το κορίτσι, μπλε για το αγόρι. Φυσικά, δεν έχουμε πάει κόντρα σε αυτήν την παράδοση, η οποία, διαιωνίζει την όλη κουλτούρα μιας «ροζ» γυναικείας πλευράς (από άποψης χρώματος και basic χαρακτηριστικών),αλλά και ορισμένα άλλα στερεότυπα που πάνε πακέτο με αυτό. Αποτελεί την έκφραση μιας προβληματικής, αντρικής οπτικής για το τι προτιμά μια γυναίκα τόσο στην εμφάνιση όσο και στο αλκοόλ. Kι όμως, φαίνεται αυτό να μην γίνεται αντιληπτό, με γνωστές επωνυμίες, όπως Beefeater, Jose Cuervo, Malibu να κυκλοφορούν τις δικές τους Barbie εκδοχές αλκοόλ. Ίσως, τελικά, να θεωρούν ότι αυτό το μάρκετινγκ τελικά φέρει καρπούς και πράγματι, οι γυναίκες να καταναλώνουν περισσότερο τέτοιου είδους ποτά ή γενικά αλκοόλ, αν έχει τσιχλοφουσκί χρώμα. Δεν ξέρω…
Μια ροζ οικονομική φούσκα
Εκτός από το μάρκετινγκ, παρόλα αυτά, τι γίνεται με τα ίδια τα ποτά; Το ροζ χρώμα μπορεί να ιντριγκάρει στο μάτι, αλλά αξίζουν τον κόπο; Όσον αφορά τη σχέση ποιότητας τιμής, λαμβάνοντας ως παράδειγμα το τζιν της Gordon’s, σε γνωστό διαδικτυακό κατάστημα το αυθεντικό dry τζιν των 700 ml κοστίζει περίπου 15 ευρώ, ενώ η ροζ «premium» εκδοχή του 2 ευρώ περισσότερα! Η κατάσταση θυμίζει αρκετά την προσπάθεια της PepsiCo να λανσάρει «γυναικεία» Doritos (puffy Doritos) «ειδικά σχεδιασμένα» για να ανταποκρίνονται στις γυναικείες προτιμήσεις στα πατατάκια, αλλά κοστίζουν 7% παραπάνω από τα κανονικά Doritos. Και να φανταστείτε στις περισσότερες χώρες, οι γυναίκες εξακολουθούν να πληρώνονται λιγότερο από τους άνδρες, αλλά να πληρώνουν περισσότερο για προϊόντα που καλύπτουν τις «ειδικές» απαιτήσεις τους.
Ναι, το ροζ είναι ωραίο χρώμα για ένα αλκοολούχο ποτό και ναι δεν σημαίνει ότι συναινεί κανείς σε κάποιο «σατανικό» σχέδιο αν επιλέξει αυτό. Αλλά είναι απλά λάθος να φτιάχνει μια εταιρεία ένα προϊόν, στοχεύοντας μεν ένα συγκεκριμένο αγοραστικό κοινό, αλλά κοστολογώντας το παραπάνω. Ένα ροζ ποτό από μόνο του δεν είναι σεξιστικό, αλλά δημιουργεί αρκετές προβληματικές το να βασίζεις ένα μάρκετινγκ σε μια γενικότερη, στερεοτυπική νοοτροπία με σεξιστικές βάσεις.