Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου...

Αύριο η απόφαση του δικαστηρίου για τον θάνατο του ηλεκτρολόγου στην γαλακτοβιομηχανία ΗΠΕΙΡΟΣ

Του Γιάννη Ζαμπετάκη*

Ο τίτλος του σημερινού κειμένου δεν είναι δικός μας αλλά δανεισμένος από την Εφημερίδα Συντακτών, άρθρο που δημοσιεύθηκε στις 4 Ιούλη.

Η υπόθεση σχετίζεται με τα μέτρα ασφαλείας σε μια εταιρεία παραγωγής τροφίμων.

Ο θάνατος του 29χρονου ηλεκτρολόγου Χρήστου Ζορμπά από ηλεκτροπληξία κατά τη διάρκεια της βάρδιας του στη γαλακτοβιομηχανία «Ηπειρος» τον Ιούνιο του 2020 καταγράφηκε ως ακόμη ένα εργατικό δυστύχημα. Όμως κατά τη διάρκεια της δίκης των υπεύθυνων του εργοστασίου τα αποδεικτικά στοιχεία δείχνουν ότι πρόκειται για ακόμη μία περίπτωση εργαζόμενου που επιλέχθηκε ως φτηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό διασφαλίζοντας τα υπερκέρδη των εργοδοτών, ακόμα και με τη ζωή του.

Στο εδώλιο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αρτας κάθονται ο ιδιοκτήτης της γαλακτοβιομηχανίας, ο διευθυντής του εργοστασίου και ο τεχνικός ασφαλείας, κατηγορούμενοι για ανθρωποκτονία εξ αμελείας. Ισχυρίζονται ότι στο εργαστήριο τηρούνταν όλα τα μέτρα ασφαλείας, αλλά τους διαψεύδουν το πόρισμα του Τμήματος Επιθεώρησης Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία και η έκθεση του πραγματογνώμονα που καταγράφουν ανεπαρκέστατα μέτρα ασφαλείας στις ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, με πιο χαρακτηριστικό ότι στον ηλεκτρικό πίνακα που βρισκόταν στο πατάρι δεν υπήρχε ρελέ διαφυγής.

Γάντια των τριών… λεπτών

Για να αντικρούσει το κατηγορητήριο η επιχείρηση ισχυρίζεται ότι δεν μπορούσε να τοποθετηθεί ρελέ διαφυγής στο πατάρι λόγω του συστήματος γείωσης και ρίχνει το φταίξιμο στον Χρήστο για το ότι δεν φόρεσε γάντια. Όμως, ο πραγματογνώμονας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας είναι κατηγορηματικός ότι μπορούσε να τοποθετηθεί ρελέ, κάτι που αποδεικνύεται και από το ότι ρελέ μπήκε μετά τον θάνατο του Χρήστου, αφού ξηλώθηκε η αρχική ηλεκτρολογική εγκατάσταση.

Όσον αφορά τα γάντια, μέσα από επίμονες ερωτήσεις των δικηγόρων της οικογένειας (Θανάσης Καμπαγιάννης, Ολγα Τσουμάνη και Εύη Συγίζη), προσκομίστηκε στο δικαστήριο απόδειξη της εταιρείας για αγορασμένα γάντια μιας χρήσης, τα οποία βρίσκονταν στην αποθήκη και μπορούσαν να τα προμηθευτούν οι εργαζόμενοι. Όπως αποδείχθηκε, πρόκειται για γάντια νιτριλίου, που κοστίζουν τρία λεπτά το ένα και δεν έχουν καμία σχέση με γάντια μονωτικά που χρησιμοποιούν οι ηλεκτρολόγοι.

«Στον χώρο, που ήταν δύσκολα προσβάσιμος, υπήρχε στο δάπεδο καλώδιο που ήταν συνδεδεμένο με δύο τροφοδοτικά τριών φάσεων μέσα σε πλαστικά κουτιά, τα οποία βρέθηκαν ανοιχτά στο δάπεδο […] Ο θανών κρατούσε έναν κόφτη στο δεξί χέρι, μονωτική ταινία, φακό και δεματικά καλώδια. Κατά τη συνδεσμολογία των καλωδίων ήρθε σε επαφή με σημείο υπό τάση, με αποτέλεσμα η τάση ρεύματος των 220 Volt να τον χτυπήσει και να τον κεραυνοβολήσει με ένταση 16 Amber», αναφέρει το πόρισμα.

Ετσι σκοτώθηκε ο Χρήστος. Αλλά ο οικονομικός διευθυντής του εργοστασίου, που κατέθεσε ως μάρτυρας υπεράσπισης των κατηγορούμενων, υποστήριξε ότι ο όμιλος Παντελιάδη περιλαμβάνει τρία εργοστάσια, έχει ετήσιο τζίρο πάνω από 50 εκατομμύρια ευρώ και δίνει παροχές στους εργαζόμενους, όπως τη δυνατότητα να ψωνίζουν από σούπερ μάρκετ που ανήκουν στον όμιλο (My Market). Ετήσιος τζίρος πάνω από 50 εκατ. ευρώ αλλά ο όμιλος δίνει σε ηλεκτρολόγους γάντια που χρησιμοποιούν καθαρίστριες; Αναθέτει μονοβάρδια σε εργαζόμενο χωρίς προϋπηρεσία; Και δεν φροντίζει να υπάρχει ρελέ στις εγκαταστάσεις του;