Ερευνητές ανακάλυψαν ότι όσοι έχουν μια συγκεκριμένη εκδοχή ενός γονιδίου που εμπλέκεται στη διατροφή των κυττάρων τείνουν να συσσωρεύουν λιγότερο λίπος.
Πόσο επηρεάζουν τα γονίδια το σωματικό μας βάρος; Για τον γενικό πληθυσμό αυτή η επιρροή υπολογίζεται στο 20%, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες που έχουν αναλύσει το πλήρες γονιδίωμα δεκάδων χιλιάδων ατόμων.
Μερικοί από αυτούς τους γενετικούς παράγοντες είναι ήδη γνωστοί. Σχεδόν 100 γενετικές παραλλαγές που αυξάνουν μετρίως την πιθανότητα υψηλού Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) έχουν ήδη εντοπιστεί. Ωστόσο, οι ερευνητές του Εθνικού Ερευνητικού Κέντρου Καρκίνου της Ισπανίας (CNIO) και του Ινστιτούτου Τροφίμων, IMDEA Food εντόπισαν ένα νέο παράγοντα.
Οι γενετικές παραλλαγές είναι ελαφρώς διαφορετικές εκδοχές ενός γονιδίου και τις περισσότερες φορές δεν οδηγούν σε ορατές αλλαγές στο σώμα. Αλλά αυτή η συγκεκριμένη παραλλαγή επηρεάζει την ποσότητα λίπους που αποθηκεύει το σώμα και οι συγγραφείς της νέας μελέτης δείχνουν ότι είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στην Ευρώπη. Υπολογίζεται ότι υπάρχει σχεδόν στο 60% του ευρωπαϊκού πληθυσμού .
Για να εντοπίσουν γενετικές παραλλαγές που επηρεάζουν το φαινόμενο και τις σχετικές μεταβολικές αλλοιώσεις, η ομάδα από το IMDEA συνέλεξε γενετικό υλικό και δεδομένα όπως σωματικό βάρος, ΔΜΣ, συνολικό και σπλαχνικό λίπος, μυϊκή μάζα, περιφέρεια μέσης και ισχίου, μεταξύ άλλων, από 790 υγιείς εθελοντές.
Οι ερευνητές μελέτησαν τις πιθανές συσχετίσεις αυτών των παραμέτρων με 48 γενετικές παραλλαγές, που επιλέχθηκαν με βάση την πιθανή λειτουργική τους σχέση. Εντόπισαν μια σημαντική συσχέτιση μεταξύ μιας από αυτές τις παραλλαγές στο γονίδιο FNIP2 και πολλών παραμέτρων που σχετίζονται με την παχυσαρκία.
Στη συνέχεια, η ομάδα του CNIO μελέτησε την επίδραση αυτής της παραλλαγής σε ποντίκια που είχαν τροποποιηθεί γενετικά για να την εκφράσουν. Διαπιστώθηκε ότι τα ποντίκια με αυτή την παραλλαγή, η οποία στους ανθρώπους εκφράζεται με το να είναι αδύνατοι, είχαν10% έως 15% λιγότερο λίπος από τα ποντίκια που δεν την είχαν.
Δεδομένου όμως ότι η επίδραση της γενετικής στην παχυσαρκία δεν ξεπερνά το 20%, η συμβολή της παραλλαγής στους ανθρώπους είναι σχετικά μικρή και δεν σημαίνει ότι τα άτομα που τη διαθέτουν μπορούν να τρώνε υπερβολικά χωρίς να παχαίνουν, τονίζουν οι ερευνητές.
Αυτή η παραλλαγή υπάρχει σε ένα γονίδιο που συμμετέχει σε μια οδό σηματοδότησης που ενημερώνει το κύτταρο ποια θρεπτικά συστατικά είναι διαθέσιμα για τη διατροφή του. Το γιατί μια μικρή γενετική αλλαγή επηρεάζει την τάση ορισμένοι άνθρωποι να είναι αδύνατοι πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω, μαζί με άλλα ερωτήματα που προέκυψαν κατά την έρευνα.
Η μελέτη τους δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Genome Biology, με πρώτους συν-συγγραφείς τους Nerea Deleyto-Seldas (CNIO) και Lara P. Fernandez από το IMDEA.
Ακολουθήστε το Cibum 
